Autyzm

1. spektrum autystyczne

O spektrum autystycznym mówimy gdy można wyróżnić w zachowaniu dziecka jedną cechę kwalifikującą go do grupy dzieci autystycznych.

2. triada autystyczna

Teorie objawów zaburzeń autystycznych

1. zaburzenie więzi międzyludzkich

2. zaburzenie komunikacji i fantazji

3. ograniczony repertuar aktywności i zainteresowań

3. regres autystyczny

Około 30 miesiąca choroba zaczyna się pogłębiać, dziecko cofa się w rozwoju, objawy zaczynają się nasilać przestaje mówić itp.

4. echolalia

Powtarzanie przez dziecko dźwięków dźwięków słów bezsensownie

1943 r. - wprowadzono po raz pierwszy termin autyzm przez Kennera(zauważył on odrębną jednostkę- dzieci o podobnych objawach)

KENNER WPROWADZIŁ WIELE PRZEKONAŃ NIEPRAWDZIWYCH:

1. Autyzm to rodzaj choroby psychicznej (nie prawda bo jest związana z mózgiem mózgiem genami)

2. Teoria zimnej matki- za autyzm odpowiada to w jaki sposób matka opiekowała się swoim dzieckiem (wiemy że matka dziecka i autyzm nie maja ze sobą nic wspólnego.

3. U dzieci nie występują objawy neurologiczne.

4. Dzieci autystyczne cechuje potencjalnie wybitna inteligencja.

- wiemy, że występuje grupa dzieci ze ZDOLNOŚCIAMI WYSYPKOWYMI:

- LICZENIE

- PAMIĘĆ

- SŁUCH

- osoby z tymi zaburzeniami - SEWENCI(1-10% wszystkich autystów)

5. Dzieci pochodzą z wyższych klas społecznych (niższe klasy społeczne nie ujawniały dzieci ze względu na brak środków finansowych)

KLASYFIKACJE JEDNOSTEK CHOROBOWYCH:

DSM I, II, III Klasyfikacje w których uwzględniamy zaburzenia, które niosą za sobą

ISD 1,2,3 pewne konsekwencje

Autyzm DSM II

Całościowe lub globalne zaburzenie rozwoju dotyczące wszystkich bądź części sfer życia.

- Zespół Retta

* choroba o podłożu genetycznym

* występuje u dziewczynek - chłopcy nie przezywają życia płodowego

* jest podobny do autyzmu w okresie regresu np.:

- gdy dziecko przestaje mówić

- traci umiejętności nabyte

- pojawiają się ruchy dłoni przed oczyma

- Zaburzenia autystyczne

- Zespół Aspergera

* inteligentny autyzm ma przebieg podobny do aytyzmu, ale nie występuje zaburzenie inteligencji, a nawet może wystąpić bardzo wysoki poziom inteligencji w danym zagadnieniu

* występują problemy z:

-zaburzeniami komunikacji

-uczuciami, emocjami

-tym co fizyczne

-życiem w społeczeństwie, społeczeństwie czym ma świadomość

-wie, że inni czują, ale sam nie jest w stanie odczuwać

-mają uczucia, ale nie rozumieją innych

KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE

Dawniej trzeba było mieć przynajmniej 2 objawy z tych aby można było stwierdzic chorobę autystyczną:

- pierwszym objawem jest regres

- triada autystyczna

- nieprawidłowość nieprawidłowość rozwoju społecznym

- unikanie kontaktu wzrokowego

- trudności w rozpoznawaniu gestów, tonu głosu

- brak wyrażania uczuć np. mimika

- brak reakcji na własne imię

- brak wykształconego rytmu snu i czuwania(dziecko z autyzmem długo nie ma uregulowanego okresu snu i czuwania)

- problem ze snem, później spowodowany brakiem melatoniny

- skłonności do zachowań agresywnych(agresja - zachowanie przeciwko komuś, rzadko przeciwko przestrzeni)

U autystów agresja jest spowodowana tym , że cos chcą osiągnąć, ale im nie wychodzi. Nie rozumieją w jakim świecie żyją

- mogą wystepować zachowania autoagresyjne(autystyk ma problem z odbiorem autosensorycznym, próbują oni zrobić wszystko aby poczuć samego siebie)

- deficyt w komunikowaniu - 50% nie mówi wogóle, mówią w sposób bardzo specyficzny

TEACCA - PROGRAM DO TERAPII

OBJAWY REGRESU:

1. utrata mowy, jeżeli mowa nie wróci dziecko mówi mową Piotrusiowi(nie mówi o sobie „ja”tylko „on” bądź wymawia imię)

2. echolalie- *bezpośrednie

*oddalone w czasie(często przy skojarzeniu pewnych rzeczy z sobą)

Nie występują klasyczne echolalie, echolalie autystyków nie mają związku z otaczającą rzeczywistością

3. nieumiejętność prowadzenia dialogu

• nie ma potrzeby dialogu

• wydawane dźwięki nie mają komunikacyjnego podłoża

• problem z komunikatem werbalnym i niewerbalnym

4. Sztywne wzorce zachowań

• czynności rytualne(przynoszą bezpieczeństwo)

• mało tolerancyjne na imiona

• talizmany- może być nimi wszystko

• dziwne nawykowe czynności (mogą wychodzić z powodu urazu sensoryczno- zmysłowego)

• zaburzenie sensoryczne

- nadwrażliwość- mały bodziec duża reakcja

- podwrażliwość - duży bodziec mała reakcja

słuch

wzrok te zmysły mogą być przyczyną nad i podwrazliwości, najczęściej dotyk

dotyk

smak

NADWRAŻLIWOŚĆ	POWRAŻLIWOŚĆ
DO nie da się dotknąć unika faktur ostrych(ubrania) czucie zimna i ciepła dyskomfort przy metkach od ubrań Kiedy bardzo mocno ściśniemy wówczas uruchomi się czucie głębokie nie przyniesie dyskomforu, ale też nie przyniesie poczucie bezpieczeństwa	TYK różne bodźce dotykowe zadawane sobie przez autystyka - przygryzanie - wyrywanie włosów - wbijanie paznokci - rzucanie się na ziemię Bardzo często autystycy nie czują bólu nawet bardzo silnego bodźca bólowego
SŁ reakcje na głosne dźwięki piszczenie histeryczny krzyk z rzucaniem się na ziemię, gdy wokoło dzieje się zbyt wiele(odgłosy)	UCH * piszczące dźwięki sprawiają dziecku przyjemność
SM pluje przestaje jeść mówi, że nie lubi nie jedzą mięsa	AK * duzy bodziec smakowy np. pikantne rzeczy, bądź jedzenie rzeczy niejadalnych
WĘ dyskomfort przy silnych zapachach wymioty	CH dostarczenie silnego bodźca węchowego domestos, odchody psująca się żywność
WZ bardzo rzadko	ROK bardzo rzadko

POPULACJA OSÓB Z AUTYZMEM

• występuje we wszystkich częściach świata

• dziewczynki rzadziej stwierdzamy jak chłopcy 1:3 (dziewczynka z autyzmem jest bardzo zaburzona)

• coraz częściej stwierdzamy autyzm co nie znaczy, że choruje więcej dzieci

PRZYCZYNY AUTYZMU

• psychologiczne

• genetyczne

• kondydoza - grzyb w jelicie nie robiący krzywdy do momentu, aż przerośnie jelito(przez to mogą lubić słodycze)

• dysfunkcje genetyczne

• ciąża i komplikacje okołoporodowe(obecnie NIE PRAWDA)

Nie ma jednego czynnika, ale może być to zespół czynników np. geny

• wpływy metali ciężkich (szczepionka)

• może być alergia pokarmowa (sól pszenica, środki konserwowe…)

Logopedia

Leon Karczmarek - I teoretyk logopedii, podziały logopedii

LOGOPEDIA
teoretyczna	specjalna
terminologia klasyfikacje	Ogólna wychowawcza badania przesiewowe występują wady wymowy: 3,5,6 lat - kultura żywego słowa - profilaktyka * artystyczna	Specjalna * balbutologopedia (jakanie,niepłynność mowy) *neurologopedia (zaburzenia mowy związane z nieprawidłowościami układu nerwowego) *logopedia korekcyjna (czasami nazywana logopedia szkolną) *surdologopedia (kształtowanie i terapia mowy u osób z wadą słuchu) *olinofrenologopedia (kształtowanie i terapia osób niepełnosprawnych intelektualnie) * kształtowanie mowy u osob po laryngektomii(usuwanie krtani)

KLASYFIKACJA ZABURZEŃ MOWY

1. ze względu na czas powstania zaburzenia

I okres prelingwalny (zanim zacznie się rozwijać mowa werbalna)

II okres perilingwalny (w czasie rozwoju mowy werbalnej)

III okres postlingwalny (po zakończeniu okresu rozwoju mowy werbalnej ok. 6-7 r.ż.)

ZABURZENIA MOWY(wg Ireny Styczek, klasyfikacja przyczynowa)

Egzogenne (zewnętrzne, środowiskowe) mowa nianiek wzorce stres brak uwagi używanie zbyt trudnych wyrażeń

Endogenne (wewnętrzne, organiczne) afazja - zaburzenie mowy u osoby która już mówiła; na skutek uszkodzenia kory mózgowej dyzartria - wiąże się z uszkodzeniem gróg nerwowych unerwiających mięśnie pracujące podczas mówienia dyslalia - nie ma jednej definicji, cechą wspólna jest występowanie nieprawidłowej realizacji dźwięków mowy oligofazia - zaburzenia mowy związane z niepełnosprawnością intelektualną jakanie, niepłynność mowy logonaurozy - związane ze stanem psychicznym danej osoby np. mutyzm- kiedy dziecko nieodzywa się na podstawie problemu psychologicznego afonia - bezgłos - o podłożu psychicznym schizofazja - związana ze schizofrenią dysfemia dysfrazja

Dyslalia - z gr dys- zaburzenia, lalia - mowa

Rodzaje dyslali:

1. w zależności od tego w jaki sposób jest realizowana głoska zaburzona

• elizja - (magilalia)- realizacja wadliwego fonemu jako zero morfologiczne; wadliwy fonem nie jest wymawiany np. „rower” dzieco wymówi „owe”

• substytucja - (pararelia) - wadliwa realizacja fonemu mieści się w polu realizacji innego fonemu i zastępowanie jednego fonemu innym,zasadniczo (nowel),(iowel)

• deformacja - (dyslalia właściwa) - wtedy gdy, realizacja wadliwego fonemu wykracza poza realizację tego fonemu,a jednocześnie nie mieści się w polu realizacyjnym innego fonemu

2. w zależności od głoski

• stygmatyzm - inaczej seplenienie, nieprawidłowa realizacja głosek metalizowanych(szeregi syczący , szumiący , ciszący

- [s,z,c,dz] szereg syczący

- [sz,rz,cz,dz] szereg szumiacy

- [ś,ź,ć,dź] szereg ciszący

• rotacyzm - dotyczy głoski „r”

• kappacyzm - dotyczy głoski „k”

• lambdacyzm - dotyczy głoski „l”

• gammacyzm - dotyczy głoski „g”

• betacyzm - dotyczy głoski „b”

• mowa bezdźwięczna( zastepowanie głosek dźwięcznych bezdźwięcznymi)

• inne nieprawidłowe reakcje

3. dyslalia

DYSLALIA
Jednoraka Nieprawidłowa realizacja 1 głoski	Wieloraka Nieprawidłowa realizacja więcej niż 1 głoski	Całkowita Nieprawidłowa realizacja obejmuje ok. 70% systemu fonetycznego (bełkot))

PRZYCZYNY DYSLALII

1. ZMIANY ANATOMICZNE APARATU ARTYKULACYJNEGO

• nieprawidłowa budowa języka

- mikroglosja - za krótki język

- makroglosja - za długi język

• nieprawidłowa budowa podniebienia

- gotyckie

- rozszczepy

• zniekształcenia zgryzu

• anomalie zębowe

• przerost 5 migdała

• skrzywienie przegrody nosowej

2. NIEPRAWIDŁOWE FUNKCJONOWANIE NARZĄDU MOWY

• zbyt niska sprawność języka,warg etc.

• Nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego

• Brak pionizacji języka

• Połykanie infantylne

3. NIEPRAWIDŁOWA BUDOWA I FUNKCJONOWANIE NARZĄDU SŁUCHU

• obniżenie słyszalności

• zaburzenie analizy i syntezy słuchowej

• zaburzrnie słuchu fonematycznego

KOMUNIKACJA ALTERNATYWNA - SYSTEMY
GRAFICZNY * piktogramy * znaki PCS *system Bliska * rebusy *signsymbole	GESTOWY * języki migowy * język migany *fonogesty(umożliwia osobie niesłyszącej zrozumienie głoski którą ktoś wypowiedział	MIESZANY * MAKATON system gestowo -obrazkowy (oparty na języku migowym) dla osób niesłyszących upośledzonych

Surdopedagogika

• niesłyszący(głuchy) - osoba, która bez pomocy wzroku nie jest w stanie zrozumieć mowy, nawet przy użyciu aparatów słuchowych, ale ma ukształtowaną mowę czynna

• słabosłyszący - osoba, która ma trudności z rozumieniem mowy bez aparatów słuchowych, lecz rozumie ją wyłącznie drogą słuchową w sprzyjających warunkach za pomocą aparatów lub bez

• głuchoniemy - osoba, która na skutek głuchoty nie jest w stanie zrozumieć mowy i nie posługuje się nią

BUDOWA UCHA

1 - czaszka 2 - przewód słuchowy zewnętrzny 3 - małżowina uszna 4 - błona bębenkowa 5 - okienko owalne 6 - młoteczek 7 - kowadełko 8 - strzemiączko 9 - kanał półkolisty 10 - ślimak 11 - nerw słuchowy 12 - trąbka Eustachiusza

UCHO ZEWNĘTRZNE

• małżowina uszna - zbiera dźwięki, lokalizuje źródło dźwięku, wzmacnia sygnał dźwiękowy

• zewnętrzny przewód słuchowy - przewodzi falę dźwiękową, chroni błonę bębenkową przed wiatrem, urazami zewnętrznymi itp., wytwarza woskowinę

• błona

UCHO ŚRODKOWE

• kosteczki słuchowe (młoteczek, kowadełko, strzemiączko) - są połączone delikatnymi stawami, fale dźwiękowe przechodzą przez nie i przesyłają je do otworu owalnego

• trąbka Eustachiusza - wyrównywanie ciśnienia między uchem środkowym a środowiskiem zewnętrznym, działanie czujemy np. przy starcie samolotu

UCHO WEWNĘTRZNE

• ślimak - znajduje się w nim narząd Goldiego, przetwarzanie fal dźwiękowych na impuls nerwowy

• przedsionek

• 3 kanały półkoliste - -równowaga

• nerw słuchowy

WYBRANE KLASYFIKACJE NIEDOSŁUCHU

• klasyfikacja Międzynarodowego Biura Audiofonologii

• klasyfikacja wg miejsca uszkodzenia

KLASYFIKACJA BIAP

Stopień uszkodzenia słuchu	Ubytek słuchu w decybelach
Lekki Umiarkowany Znaczny Głęboki	20 - 40 dB 40 - 70 dB 70 - 90 dB powyżej 90 dB

1. stopień lekki

• nie stanowi znaczącego utrudnienia w pełnieniu ról społecznych

• osoba z tym rodzajem niedosłuchu może mieć trudności z akustyczną identyfikacją niektórych głosek, słyszeniem w hałasie i z większej odległości

• niektóre osoby lekko niedosłyszące korzystają z aparatów słuchowych (nie zawsze)

2. stopień umiarkowany

• słyszenie i rozumienie mowy możliwe jest jedynie w korzystnych warunkach akustycznych

• wiele osób słabosłyszących korzysta z aparatów słuchowych i innych pomocy

• mowa u dzieci z tym rodzajem niedosłuchu rozwija się samoistnie lecz często występują w niej wady wynikające z nieprawidłowej identyfikacji akustycznej głosek

3. stopień znaczny

• uniemożliwia słyszenie mowy głośnej bez aparatów słuchowych

• w odbiorze mowy bardzo istotne znaczenie wspomagające ma odczytywanie mowy z ust

• mowa u dzieci z tym stopniem niedosłuchu nie rozwija się w sposób samoistny(dzieci powinny być objęte odpowiednim rodzajem kształcenia specjalnego)

4. stopień głęboki

• mowa głośna nie jest w pełni identyfikowana przy pomocy aparatów słuchowych, dlatego osoby niesłyszące w znacznym stopniu odczytują mowę z ust

• dziecko z tym rodzajem uszkodzenia powinno być objęte opieką placówki wczesnej interwencji oraz później kształcenia specjalnego

KLASYFIKACJA WG MIEJSCA USZKODZENIA

1. przewodzeniowe

• uszkodzone ucho zewnętrzne lub środkowe

• nie ma deformacji dźwięku

2. odbiorcze

• uszkodzenie ucha wewnętrznego lub nerwu słuchowego

• nie wszystkie dźwięki są słyszalne

• dźwięki są zniekształcone

• zniekształcona jakość dźwięku

3. mieszane

• bądź złożone, bądź obejmują cały przewód słuchowy

PRZYCZYNY USZKODZENIA SŁUCHU

1. czynniki genetyczne

2. okres prenalny

• zatrucia lekami

• zażywanie przez matkę leków ototoksycznych ( moczopędne, antybiotyki z grupy mecyny)

• choroba matki w czasie ciąży (np. różyczka)

• konflikt serologiczny

3. okres okołoporodowy(okres porodu)

• wcześniactwo

• uraz okołoporodowy (porody wspomagane)

• nieprawidłowo stosowana narkoza)

4. okres poporodowy

• przedłużająca się żółtaczka (szczególnie w połączeniu z konfliktem serologicznym)

• zakażenie, urazy, uszkodzenia ototoksyczne

5. w okresie niemowlęcym i wczesnego dzieciństwa

• zapalenie opon mózgowych/ zapalenie mózgu

• przewlekłe zapalenie ucha środkowego

• toksyczne zapalenie nerwu nerwu słuchowego (powikłania w przebiegu Odry, kokluszu, płonicy, grypy, świnki)

• stosowanie leków ototoksycznych

• urazy mechaniczne czaszki

• urazy akustyczne

6. w okresie późniejszym

• urazy akustyczne(szczególnie uraz przewlekły) i mechaniczne

• zaburzenie ukrwienia ucha wewnętrznego

• głuchota starcza

• inne

Mózgowe porażenie dziecięce

DEFINICJA WG M.BORKOWSKIEJ

„ MDP jest to zbiorcze pojęcie obejmujące trwałe, lecz zmieniające się, różnorodne zaburzenia napięcia mięśni, czynności ruchowych, postawy wywołane uszkodzeniem mózgu lub nieprawidłowościami nieprawidłowościami jego rozwoju nabytym w okresach życia: wewnątrzłonowego, okołoporodowego, lub wkrótce po urodzeniu.Nie można także wykluczyć niekorzystnego wpływu różnych czynników działających na rodziców jeszcze przed poczęciem dziecka oraz uwarunkowań genetycznych.”

FAKTY HISTORYCZNE

• 1 opisy osób z porażeniem mózgowym znane były już w starożytnym Egipcie

• później m.in. w Biblii w Dziejach Apostolskich(„chromy” , „chromy od urodzenia”)

• 1862 r. - monografia wydana przez angielskiego lekarza J.W.Little'a - 1 opis spastycznych diaplegii; od nazwiska tego lekarza MPD przez wiele lat nazywano „zespołem/chorobą Little'a

• 1892 r. - Wiosler - 1 raz użyto termonu „mózgowe porażenie”

• w Polsce - Mózgowe Porażenie Dziecięce - lata 60'

DANE LICZBOWE

• 2 - 3 % żywych urodzeń (bez zróżnicowania grupy etnicznej lub narodowościowej)

• Polska - ok. 1200- 2000 noworodków noworodków MDP

ETIOLOGIA

Przyczyny MDP
Prenatalne choroby wirusowe np rózyczka, świnka, ospa, HIV, grypa, choroby grypopodobne choroby bakteryjne np. kiła choroby pasożytnicze np. toksoplazmoza (koty) środki toksyczne alkohol, narkotyki, używki	Okołoporodowe uraz okołoporodowy niedotlenienie porody wcześniacze	Postnatalne urazy mózgu niedotlenienie zapalenie opon mózgowych/ mózgu choroba hemolityczna noworodka - konsekwencja konfliktu serologicznego znacznie nasilona żółtaczka u noworodka (hiperbilirubinemia) promieniowanie jonizujące (prześwietlenia) choroby matki np. cukrzyca, niedokrwistość genetyczne

OBJAWY KLINICZNE

PODSTAWOWYM ZABURZENIEM WYSTĘPUJĄCYM WE WSZYSTKICH POSTACIACH MPD JEST DYSFUNKCJA NARZĄDU RUCHU

1. nieprawidłowe napięcie mięśniowe

• wzmożone (zbyt silne) - spastyczne

• obniżone (zbyt niskie)- wiotkie

2. niedowłady (ograniczenie ruchu) lub porażenia (zniesienie ruchu)

3. ruchy mimowolne

4. zaburzenia równowagi

5. zaburzenia koordynacji ruchów

6. zaburzenia czucia

ZABURZENIA WSPÓŁTOWARZYSZĄCE MPD

1. padaczka

• GRAND MAL - utrata przytomnośći

• PETIT MAL - małe napady podczas którego dziecko się „zawiesza”, rozszerzone źrenice, hiperwentylacja ( przyśpieszony oddech)

2. zaburzenia rozwoju funkcji wzrokowych

• zaburzenia w polu widzenia

• oczopląs - szybkie mimowolne ruchy gałek

• trudności w postrzeganiu kształtów

• trudności w postrzeganiu stosunków przestrzennych

• zez

• inne

3. zaburzenia słuchu

• niedosłuchy róznego stopnia i rodzaju

• nadwrażliwość na bodźce słuchowe

4. zaburzenia mowy

• u niektórych osób z MPD mowa czynna nie może się rozwinąć

• dyzartria

• trudności w wytwarzaniu głosu

• zaburzenia w oddychaniu

• zaburzenia artykulacji pojedynczych głosek

5. upośledzenie umysłowe

6. deficyty fragmentaryczne (zaburzenia lateralizacji orientacji przestrzennej, orientacji w schemacie ciała, koncentracji uwagi, myślenia abstrakcyjnego, analizy i syntezy wzrokowej i słuchowej)

KLASYFIKACJA MPD WG T.INGRAMA

Rodzaj zespołu neurologicznego	Rozmieszczenie zmian	Stopień nasilenia
DIPLEGIA - obustronne porażenie kurczowe	* niedowład kończyn dolnych * niedowład kończyn 3 * niedowład kończyn 4	Lekki Umiarkowany Znaczny
HEMIPLEGIA - porażenie połowicze	* niedowład połowiczny * lewostronny lub prawostronny	Lekki Umiarkowany Znaczny
HEMIPLEGIA BILATERALIS - obustronne porażenie połowicze	* niedowład 4 kończyn - TETRAPLEGIA	Lekki Umiarkowany Znaczny
ATAXIA - zespół móżdżkowy	* z przewagą jednostronną lub obustronną	Lekki Umiarkowany Znaczny
DYSKINESIAE - zespól pozapiramidowy	* 1 kończyna * połowiczy * obejmuje 3 kończyny * obejmuje 4 kończyny	Lekki Umiarkowany Znaczny
Postacie mieszane		Lekki Umiarkowany Znaczny

DIPLEGIA

• bardziej uszkodzone dolne kończyny

• przyczyna - najczęściej czynniki prenatalne i uszkodzenia okołoporodowe(wcześniactwo)

• nie wszystkie osoby z tą formą poruszają się samodzielnie

• słaba równowaga

• słabe zaburzenia mowy

• zaburzenia wzroku - zez

• padaczka - duża i mała

HEMIPLEGIA

• połowicze

• prawa lub lewa strona (większe nasilenie kończyn dolnych)

• rzadko występuje u wcześniaków

• mniejsza aktywność aktywność ograniczenie ruchów kończyn po stronie porażonej (zaburzony rozwój ruchowy)

• można szybko zdiagnozować

• wolniejszy wzrost kończyn po stronie porażonej

• rozwój umysłowy - zazwyczaj prawidłowy

• zaburzenia emocjonalne

HEMIPLEGIA BILATERALIS

• spastyczna - silniejsza u kończyn górnych

• 4 konczyny (tetraplegia) - najcięższa

• zaburzenia mowy

• poważne zaburzenia widzenia (ograniczenia pola widzenia)

• padaczka

• przetrwałe odruchy niemowlęce (niewykształca się wyższa forma np. jedzenie pokarmów stałych)

- ssanie

- zaciskanie dłonie

- podrażnienie górnej wargi - odruch ssania

- odruchy chwytne

ATAXIA

• forma wiotka

• silne zaburzenia koordynacji ruchów i równowagi ( przyczyna w uszkodzeniu móżdżku)

• uogólniona hipotonia (wiotkość mięsniowa)

• zazwyczaj prawidłowy lub trochę opóźniony rozwój umysłowy

• mowa skandowana

• drżenie zamiarowe

DYSKINESIAE

• rzadko spotykana

• jedna z najczęstszych przyczyn - hiperbilirubinemia (w przebiegu żółtaczki)

• silne ruchy mimowolne (także mięśnie twarzy - grymasy) zaburzenia (zmiany napięcia mięśniowego

• liczne zaburzenia wegetatywne (m.in. nadmierne pocenie się, chwiejność ciała)

• częste wady słuchu

• padaczka

Mieszane

(ilość. - jakość.)

Odbiorcze

(jakościowe)

centralne

Przewodzeniowe

(ilościowe)

obwodowe

Uszkodzenie słuchu

---