Sprawdzić pod względem cieplno-wilgotnościowym przegrodę budowlaną pionową o następującym układzie warstw (licząc od strony zewnętrznej):

1. Tynk na siatce 1.0 cm

2. Styropian 10 cm

3. Cegła dziurawka 12 cm

4. Tynk wapienny 1,5 cm

Pomieszczenie wewnętrzne przeznaczone jest na kuchnię o wilgotności powietrza φ_i=70%, a budynek zlokalizowany jest we Wrocławiu (strefa klimatyczna II).

I. Sprawdzenie współczynnika k:

	Materiał	Grubość [m]	λ [W/(mK)]
1.	Tynk na siatce	0,01	1
2.	Styropian	0,10	0,045
3.	Cegła dziurawka	0,12	0,64
4.	Tynk wapienny	0,015	0,90

-obliczenie oporów cieplnych

1. Obliczenie współczynnika k:

Przegroda nie spełnia wymagań cieplnych.

2. Rozkład temperatur w przegrodzie.

Temperatura obliczeniowa na zewnątrz budynku zlokalizowanego we Wrocławiu, czyli dla II strefy klimatycznej

t_e=-18°C

Temperatura obliczeniowa powietrza w pomieszczeniu

t_i=+20°C

R_c=2,61

Temperatura na powierzchniach i wewnątrz przegrody:

2. Sprawdzenie możliwości roszenia na wewnętrznej powierzchni przegrody.

R_c=2,61

t_i=+20°C ⇒ p_s=2340Pa

-wilgotność w pomieszczeniu:

φ_i=70%,

-temperatura na powierzchni przegrody od strony wewnętrznej:

-ciśnienie cząsteczkowe pary wodnej zawartej w pomieszczeniu:

-punkt rosy odczytany z tabeli

t_s=14,4°C

Temperatura na powierzchni przegrody od strony pomieszczenia jest wyższa od temperatury punktu rosy. Nie wystąpi więc roszenie na wewnętrznej stronie przegrody.

3. Sprawdzenie możliwości kondensacji pary wodnej w przegrodzie.

Przyjmuję wstępnie:

-obliczeniową wartość temperatury powietrza na zewnątrz: t_e=-5°C

-obliczeniową wartość temperatury powietrza wewnątrz: t_i=+20°C

-wilgotność względną powietrza na zewnątrz: φ_e=85%

- wilgotność względną powietrza w pomieszczeniu: φ_i=70%

1. Obliczam wartość temperatur poszczególnych warstw (od strony pomieszczenia)

Dla otrzymanych temperatur odczytuję wartość ciśnienia pary wodnej nasyconej:

	°C	Pa
i	18,85	2172
1	18,69	2158
2	16,89	1926
3	-4,39	423
4	-4,49	419
e	-5,00	401

2. Obliczenie ciśnienia rzeczywistego w pomieszczeniu:

3. Obliczenie ciśnienia rzeczywistego na zewnątrz:

4. Obliczenie oporów dyfuzyjnych poszczególnych warstw przegrody:

gdzie: dk - grubość warstwy,

δk - współczynnik przepuszczalności pary wodnej.

	Materiał	Grubość [m]	δ [g/(m.*h*Pa)]
1.	Tynk na siatce	0,01	45*10^-6
2.	Styropian	0,10	12*10^-6
3.	Cegła dziurawka	0,12	135*10^-6
4.	Tynk wapienny	0,015	75*10^-6

-tynk wapienny:

-cegła dziurawka:

-styropian:

-tynk na siatce:

-Opór dyfuzyjny wszystkich warstw:

4. Wnioski:

Przegroda budowlana o przedstawionym układzie warstw nie spełnia wszystkich wymagań cieplnych zawartych w nowej normie „Ochrona cieplna budynków”.

Przeprowadzone obliczenia potwierdzają odporność tej przegrody na roszenie na powierzchni przegrody od strony pomieszczenia przeznaczonego na kuchnię.

Przeprowadzone obliczenia (punkt III) eliminują możliwość wystąpienia kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody. Wynika więc z tego, iż w okresie zimowym nie wystąpi kondensacja wilgoci, a tym samym ściany będą suche.

Zatem na podstawie przeprowadzonych powyżej obliczeń - przegroda spełnia większość wymagań zawartych w normie „Ochrona cieplna budynków”. Przegroda ta może być stosowana do budowy domków jednorodzinnych, zapewniając iż będą suche, ale należałoby ją docieplić.

1

---