Zaburzenia gospodarki wodno elektrolitowej
Woda i elektrolity pełnią w organizmie czynnościową całość. Elektrolity mają zasadniczy wpływ na ilość wody w przestrzeni.
Osmoza- wymiana wody z godnie z gradientem stężeń
Woda stanowi u człowieka 70% masy ciała z tego 60% to woda zawarta w komórkach, a 10% to woda wewnątrznaczyniowa.
Przestrzenie płynowe w organizmie człowieka:
Przestrzeń śródkomórkowa (największa ilość wody 65% wody w organizmie)
Przestrzeń pozakomórkowa (35% wody w organizmie):
Śródnaczyniowa 10% najmniejsza ilość ale zarazem najważniejsza
Śródmiąższowa 25%
Rodzaje zaburzeń wodno-elektrolitowych:
Niedobór płynu pozakomórkowego (odwodnienie)
Nadmiar płyny pozakomórkowego (przewodnienie)
Odróżnienie:
1. Badanie przedmiotowe
zwracamy uwagę na:
wilgotność śluzówek (język)
wilgotność skóry (pacha, pachwina)
wypełnienie żył szyjnych
częstotliwość tętna
ciśnienie
elastyczność skóry
2. Badanie podmiotowe:
pytamy o:
pragnienie
nieprawidłowe utraty płynów
przetoki
wymioty
biegunki
leki - moczopędne
3. Badanie laboratoryjne:
morfologia krwi elektrolity
mocznik
kreatynina
poziom białka
gazometria krwi
Odwodnienie
Ubytek płynów widoczny jest przy utracie ok. 3 litrów, gdy utrata większa - 4 litry wtedy mamy objawy oliguri (zmniejszenie wydalania moczu), zaburzenia świadomości, spadek RR.
Kiedy do tego dochodzi:
utrata płynu z przewodu pokarmowego: biegunki, wymioty, przetoki
gromadzenie wody w trzeciej przestrzeni(wodobrzusze)
zapalenie otrzewnej, jelit, dowóz płynów i sodu jest ograniczony
rozległe oparzenia
hiperwnetylacja
obfite poty przy wysokiej gorączce (utrata 1,5 litra wody)
urazy czaszkowo-mózgowe
Objawy odwodnienia:
suchość w jamie ustnej
uczucie pragnienia
spadek ciśnienia
spadek ilości wydalanego moczu -oliguria (ciężar właściwy moczu wysoki)
Przewodnienia
Odwrotnością odwodnienia jest przewodnienie
Spowodowane przez:
zastój krążenia
marskość wątroby
nerczyca
niewydolność nerek
nadmierna ilość płynu u osób z niesprawnymi nerkami
głodzenie się
Objawy przewodnienia:
Przybytek wagi
Objawy przeciążenia układu oddechowego i krążeniowego
Obrzęki (3-4 litry)
Postępowanie: zależy od rodzaju przewodnienia
Wstrzymanie podawania płynów
Leki moczopędne- mannitol
Bilans wodny człowieka:
nerki 1,5 litra/24 godziny
stolec 50-200ml
parowanie i płuca 900ml
Straty dodatkowe
W wyniku przemian oksydacyjnych powstaje woda 250-500 ml (woda endogenna)
Odwodnienia:
Odwodnienie izotoniczne - powstaje w następstwie utraty wody i elektrolitów w takiej proporcji jaka istnieje w płynie zewnątrzkomórkowym.
Odwodnienie hipertoniczne (Hipernatremia) - zmniejsza się zawartość wody i zwiększa się ciśnienie osmotyczne, jest następstwem zmniejszonego spożycia wody i zwiększonych jej strat.
Odwodnienie hipotoniczne (Hiponatremia) - spowodowane utratą płynu zewnątrzkomórkowego i sodu, straty sodu są większe niż straty wody.
Prawidłowa ilość potasu w płynie pozakomórkowym - 2%
Postępowanie:
Pokryć podstawowe zapotrzebowanie (utraty fizjologiczne) - 2 litry płynu o składzie zbliżonym do płynu pozakomórkowego
Hipernatremia - płyny bezelektrolitowe - 5% glukoza
Hiponatremia - płyny o większym stężeniu elektrolitów
Przewodnienia:
Przewodnienie izotoniczne - gromadzenie się płynów w przestrzeni zewnątrzkomórkowej, powstawanie obrzęków.
Przewodnienie hipertoniczne - powstaje z powodu podaży lub retencji sodu w ustroju większej niż wody.
Przewodnienie hipotoniczne - spowodowane nadmierną retencją wody zarówno w przestrzeni wewnątrzkomórkowej jak i zewnątrzkomórkowej.
Leczenie:
ograniczyć dowóz wody
zastosować środki moczopędne
U chorych chirurgicznych najczęściej odwodnienia i przewodnienia izotoniczne.
Elektrolity
Prawidłowe stężenie w surowicy:
Na+ 135-145 mEq/l
K+ 3,5 -4,5 mEq/l
Poziom Ca2+ 2,1-2,5 mmol/l
Cl- 90-110 mEq/l
Poziom sodu, Na+:
Hiponatremia - zmniejszenie stężenia sodu w osoczu, może być wynikiem jego wydalania z ustroju lub retencji wody, względnie jest następstwem przemieszczania go do przestrzeni międzykomórkowej lub do jam ciała.
Przyczyny: obfite pocenie się i niewyczuwalne parowanie wody, wymioty i biegunki, niedoczynność kory nadnerczy, zapalenie nerek z utratą soli, krwotoki, ciężkie oparzenia.
Dla odprowadzenia nadmiaru wody podajemy Mannitol, nie Furosemid.
Hipernatremia - zwiększenie zawartości sodu w ustroju lub utrata wody powodująca wzrost stężenia sodu w osoczu. Przyczyną najczęściej jest jednak odwodnienie niż nadmiar sodu. Stan ten rzadko spotykamy, jeśli występuje to pacjent jest w stanie ciężkim. W leczeniu stosujemy podawanie dużej ilości płynów nie elektrolitowych (glukoza).
Poziom potasu, K+:
Stężenie zależy od pH krwi
W kwasicy potas przedostaje się z komórek do płynu pozakomórkowego
Hiperkaliemia >5 mEq/l
ostra niewydolność nerek
po rozległych urazach (zmiażdżenie tkanek)
ciężkie zabiegi operacyjne
zaburzenia hormonalne (niedobór hormonów kory nadnerczy)
przedawkowanie (parenteralne najczęściej)
Objawy:
zaburzenia nerwowo-mięśniowe
osłabienie czucia
porażenie mięśni
bradykardia
zaburzenia rytmu serca migotanie komór
spadek RR
endozatory (serce zatrzymuje się w rozkurczu)
Zmiany w EKG- cechy hiperkaliemii:
podwyższony załamek T
wydłużenia czasu PR
poszerzenie fali QRS
obniżenie odcinka ST
Zaburzenia sercowe z nadmiarem potasu:
Podajemy wapno, bikarbonad, glukozę z insuliną, dializa przy użyciu sztucznej nerki
Hipokaliemia <3 mEq/l
zaburzenia mięśniowe
zaburzenia rytmu serca
zwiększona wrażliwość mięsni serca na naprstnicę
Kiedy dochodzi do hipokaliemii:
utrata z przewodu pokarmowego - obfite wymioty
niewydolność nerek w fazie wielomoczu
poliuria (największa ilość nie zagęszczonego moczu)
Uzupełnienie potasu drogą po lub pozajelitowo (w rozcieńczeniu 30-40 mEq na 500ml płynu, wolno!!!)
Hiperkalcemia
drętwienie ust, drętwienie palców
po operacjach tarczycy
tężyczka (nadmierne skurcze)
wzmożone odruchy
zaburzenia psychiczne, trawienne, zwiększony poziom wapnia, gruczolak przytarczyc
Czynność nerek - na dobę organizm wydala 1,5 litra moczu to jest około 50-60 ml/h
zmniejszenie ilość moczu- oliguria <15 ml/h
brak moczu -anuria
ciężar właściwy moczu 1003-1030, pH 6
w moczu oceniamy kreatyninę i mocznik
Kreatyninę bada się w moczu i w krwi by określić jakiego typu jest to niewydolność
Równowaga kwasowo-zasadowa
Kwasowość oznaczamy stężeniem.
Kwasy - oddają jony wodorowe
Zasady - przyjmują jony wodorowe
Bufory - związki, które zmniejszają ilość jonów wodoru w danym środowisku są to albo słabe kwasy, albo słabe zasady lub ich sole, białka, białczany
Organizm produkuje różne kwasy
Kwas węglowy - wydalany przez płuca
Kwas pirogronowy, mlekowy - buforowane i wydalane przez nerki.
Podstawowe narządy utrzymujące równowagę kwasowo-zasadową to płuca i nerki (wydalanie CO2, zatrzymywanie jonów wodorowych)
PH jest regulowane przede wszystkim przez stosunek dwuwęglanów do kwasów węglowych - 20:1
Podstawowe zaburzenia kwasowo-zasadowe:
kwasica metaboliczna
kwasica oddechowa
zasadowica metaboliczna
zasadowica oddechowa
Gazometria - wartości z krwi tętniczej:
pCO2 35-45 mHg
[HCO3-] 24-29 mEq/l
pH 7,38-7,43
Gazometria z krwi włośniczkowej będzie się różnić:
pH 7,35- 7,45
pCO2 40-50 mHg
[HCO3-] 26-32 mEq/l
Kwasica metaboliczna - zatrzymanie kwasów lub nadmierna utrata zasad, występuje spadek pH. Organizm próbuje wyrównać to przez hiperwentylację, jeśli przekracza zdolności wyrównawcze dochodzi do kwasicy metabolicznej.
Występowanie:
obfita utrata płynów (przewód pokarmowy)
ostra niewydolność nerek (wstrząs septyczny)
cukrzyca
ketoza- niewyrównana cukrzyca
zaburzenia krążenia obwodowego (wstrząs krwotoczny, kardiogenny)
niedotlenienie tkanek
W kwasicy:
pH poniżej 7,35
[HCO3-] poniżej >15
pCO2 poniżej >30
Kwasica oddechowa - zaburzenia oddychania z towarzyszącą sinicą (zatrzymanie CO2)
Nerki wyrównawczo zatrzymują wydalanie dwuwęglanów.
Zasadowi ca metaboliczna - utrata nielotnych kwasów lub podanie nadmiernej ilości zasad. Wywołana utratą dużej ilości chloru i potasu. Organizm wyrównuje hipowentylacją.
Zasadowi ca oddechowa - łączy się z hiperwentylacją, spada poziom pCO2 - nadmiernie wydalany
Nerki próbują wyrównać przez zatrzymanie zasobów kwasów - mniejsze wydalanie kwasów przez nerki. Kiedy dochodzi- nadmierna wentylacja- przy wysokiej gorączce, przełom tarczycowy, w stanach histerii.
pH pCO2 [HCO3-]
Kwasica metaboliczna ↓ ↓ ↓↓
Kwasica oddechowa ↓ ↑↑ ↑
Zasadowica metaboliczna ↑ ↑ ↑↑
Zasadowica oddechowa ↑ ↓↓ ↓
Kwasica metaboliczna - leczenie przyczynowe, bicarbonat.
Kwasica oddechowa - sinica, poprawa wentylacji, podanie tlenu.
Zasadowica metaboliczna - leczenie przyczynowe, uzupełnienie elektrolitów, nawodnienie.
Zasadowica oddechowa - uspokojenie.
Przetaczanie krwi i preparatów krwiopochodnych
Próba krzyżowa- badanie zgodności grup
Oznaczenie grup krwi: A,B,O, AB oraz czynnika Rh
Czynnik Rh
Jeśli obecne są aglutynogeny - obecne odczyny to mamy Rh (+)
Jeśli brak odczynów to Rh (-)
Czynnik Rh uwarunkowany jest: CDE, cde (+ kombinacje tych układów), Rh(+) gdy występuje D, Rh (-) gdy d
Przetaczanie krwi do:
utrzymanie objętości krwi krążącej
utrzymanie zdolności przenoszenia O2
zwiększenie lub utrzymanie prawidłowej krzepliwości krwi
Zmniejszenie objętości krwi krążącej- oligowolemia (hipowolemia)
Występuje jeśli:
przekroczona jest zdolność wyrównawcza, może doprowadzić do wstrząsu krwotocznego - 30% utraty krwi krążącej
Człowiek ma ok. 70 ml krwi na kg
Objawy:
osłabienie
bladość powłok
wilgotność powłok
wzrost tętna
słabe wypełnienie żył
spadek RR
zmniejszenie ilości moczu
zmiany w świadomości
Badanie chorego w stanie ciężkim:
RR, tętno, objawy wstrząsu, morfologia - nie daje pojęcia o tym jaka jest utrata krwi!
Grupa krwi, krzyżówka, morfologia, gazometria, elektrolity, mocznik, kreatynina
Miernik do przetaczania
Przetaczamy przy objawach oligowolemii, najczęściej sól - szybko. Jeśli po przetoczeniu 2 litrów nie ma poprawy należy przetoczyć krew.
Hemostaza- mechanizmy:
obkurczenie naczyń
czynność krwinek płytkowych (uruchomienie czynników krzepnięcia)
układ fibrynolityczny (enzymy)- unieczynnienie czynności krzepnięcia poza miejscem uszkodzenia
Ocena krzepliwości krwi:
ilość płytek krwi
300 tys./ml
układ krzepnięcia
Badanie podmiotowe:
wywiad- czy były jakieś krwawienia, zranienia z długotrwałym krwotokiem, leki mające wpływ na krzepliwość, zaburzenia miesiączkowania.
Badanie przedmiotowe:
wylewy podskórne
zasinienie
krwawe wybroczyny
wielkość śledziony - splenomegalia
stosowane leki
wrodzone wady - hemofilia
wykrzepianie wewnątrz naczyniowe DIC /uruchomienie procesów uogólnionego wykrzepiania/ masywne krwotoki/ krwawienia
Diagnostyka różnicowa chorób chirurgicznych
Choroby brzuszne
„ostry brzuch”- brzuch twardy, bolesny, silne bóle brzucha wymagające leczenia chirurgicznego
Objawy „ostrego brzucha”:
charakterystyczny ból- stały, o różnym nasileniu, nasila się przy ruchach
wymioty, gorączka (o różnym nasileniu)
przyspieszenie tętna
zmniejszenie ruchów oddechowych
mniejsze wzdęcia
w badaniu palpacyjnym - tkliwość uciskowa (może być rozlana)
dodatnie/ wzmożone napięcie mięśniowe
rozlane objawy otrzewnowe /objaw Blumberga dodatni
szmery perystaltyczne osłabione lub cisza
Objawy „ostrego brzucha”- różnicowanie z innymi bólami:
Kolką nerkowa:
Inny charakterystyczny ból; w kolce silne bóle, nie nasilające się przy ruchu
Inne umiejscowienie bólu, w kolce okolica lędźwiowa; charakterystyczne promieniowanie bólu (związane z rozwojem zarodkowym)
Brak objawów otrzewnowych, obrony mięśniowej, objaw Goldframa najczęściej dodatni, badanie krwinek i leukocytów w moczu - na podstawie tego nie różnicujemy
Kolką żółciowa:
ból umiejscowiony w prawym podżebrzu, brzuch miękki bez objawów mięśniowych, promieniuje do pleców pod prawą łopatkę
Niedrożność jelit:
bóle z przerwami, nie ma objawów otrzewnowych (dopiero przy perforacji przewodu pokarmowego).
przy odcinkowym pobudzeniu jelita słyszalny odgłos spadającej kropli
Ostra choroba wieńcowa
ból zlokalizowany w prawy nadbrzuszu
ból kolkowy, promieniujący do prawej łopatki
Różnicowanie z krwawieniem do jamy brzusznej, cechy niedokrwistości
|
Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego |
Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego |
Perforacja wrzodu żołądka i dwunastnicy |
Ostre choroby trzustki |
Zapalenie płuc i opłucnej |
Choroba wieńcowa |
wiek |
młodzi |
średni, 30-50 lat |
Średni, 30-50 lat |
średni, 30-50 lat |
w każdym wieku |
starsi, >40 |
ból |
w nadbrzuszu, potem w dole biodrowym prawym, może sięgać głęboko do miednicy małej (zmienny) |
o dużym nasileniu, kolkowe, w prawym nadbrzuszu promieniujące do pleców, łopatki |
bardzo mocny, charakterystyczny nagły początek (pchnięcie nożem) potem stały, ciągły czasem, promieniuje do obojczyka barku |
różne nasilenie, promieniowanie do pleców |
zlokalizowany w nadbrzuszu po jednej i drugiej stronie, nasilony na szczycie wdechu |
bardzo mocne, ostre, przeszywające, promieniujące do barku, ramion, w dołku podsercowym |
stan ogólny chorego |
dobry, potem ulega pogorszeniu |
dobry, ulga leżenie na lewym boku z podkurczonymi nogami |
od samego początku ciężki, twarz Hipokratesa (wyostrzone rysy twarzy) |
stan ogólny ciężki od początku |
ciężkie zaburzenia oddychania |
ciężka duszność, sinica obwodowa, spadek RR |
wymioty |
obecne, nie obfite |
częściej, bardziej obfite |
rzadko, prawie nie ma |
częste, obfite |
brak |
brak, czasem na drodze odruchu |
temperatura |
początkowo nieznacznie podwyższona |
wysoka >39, z dreszczami |
obniżona początkowo, potem może narastać |
normalna |
39-40 |
brak |
Bolesność uciskowa |
w prawym dole biodrowym |
duża w prawym podżebrzu |
rozlana w nadbrzuszu i podbrzuszu prawym, brzuch napięty, mało ruchomy |
bolesna palpacja, o różnym nasileniu, czasem stwierdza się tkliwość uciskową w tej okolicy |
Nie wielka |
niewielka, brak objawów otrzewnowych |
Napięcie powłok |
zaznaczone w obrębie talerza biodrowego |
w prawym podżebrzu |
deskowaty, twardy |
różne w środkowym nadbrzuszu |
nie stwierdza się |
nie stwierdza się |
Osłuchiwanie jamy brzusznej |
osłabione, zniesione |
czasem osłabione, niesłyszalne |
nie słyszy się, cisza |
nie słyszy się |
prawidłowe |
prawidłowe |
Badania laboratoryjne |
leukocytoza, wzrost aktywności amylazy |
leukocytoza wysoka na początku |
leukocytoza duża |
leukocytoza wysoka na początku |
leukocytoza wzrost |
leukocytoza wzrost |
Badania obrazowe |
USG - cechy niedrożności, poziom płynów |
USG -cechy niedrożności, powiększenie pęcherzyka, widoczne złogi |
znaczenie decydujące USG- nie wiele wnosi RTG- widoczna bania powietrza |
USG- powiększona trzustka RTG- pętla wartownika |
RTG -kl. piersiowa |
nie ma znaczenia |
Podział anatomiczny brzucha
nadbrzusze prawe, lewe, środkowe (pępkowe)
śródbrzusze
podbrzusze prawe, lewe
Kwadrant górny boczny prawy i lewy,
Śródbrzusze
Kwadrant dolny prawy i lewy
Palpacyjnie określamy napięcie mięśniowe, czy są obecne opory, bolesność uciskowa, obecność oporów, objawy otrzewnowe, objaw Blumberga
Kwadrant górny prawy - opory, obrona mięśniowa- zapalenie pęcherzyka żółciowego, ropnie około pęcherzykowe, zmiany nowotworowe.
Kwadrant górny lewy - obrona mięśniowa, opory - perforacja żołądka, perforacja jelita grubego.
Kwadrant dolny prawy - ostre zapalnie wyrostka robaczkowego, ropień około wyrostkowy, zamiany nowotworowe jelita grubego.
Kwadrant dolny lewy- ostre stany zapalne uchyłków jelita grubego, ropień zapalny.
Okolica śródbrzusza- stan zapalny trzustki, perforacja żołądka, tętniak aorty, torbiowy ropień.
Badania laboratoryjne wykonywane przy schorzeniach jamy brzusznej:
morfologia: ↑leukocytozy, niedokrwistość, zagęszczenie krwi, ↑Ht, ↑Hb
mocz: amylaza w moczu i surowicy, czasami przy zapaleniu wyrostka robaczkowego występują zmiany ale są mylące
gazometria
elektrolity
mocznik
kreatynina
krzepliwość krwi
czynniki wątrobowe (enzymy)
Rtg (klatka piersiowa + zdjęcie przeglądowe brzucha)
Usg
Stany które mogą doprowadzić do zapalenia otrzewnej:
urazy, zranienia brzucha
perforacja wrzodu
ostre zapalenie wyrostka
przedziurawienie jelit
ostre zapalenie trzustki
ropne zapalenie pęcherzyka żółciowego
zapalenie uchyłków
Zapalenie otrzewnej:
ograniczone
rozlane
pod postacią ropni ( w okolicy podprzeponowej, około wyrostkowy, w jamie Dublasa, w okolicy odbytniczo-macicznej, odbytniczo- pęcherzowej, około pęcherzykowy, mięzypętlowy)
Tętniak aorty:
Nieprawidłowe poszerzenie światła tętnicy, 2 razy przekracza światło prawidłowego naczynia
Przyczyną powstania tętniak jest:
nadmierne palenie papierosów
wiek (starsi)
nadciśnienie
czynniki rodzinne
częściej u mężczyzn niż u kobiet 4:1
Większość kształt workowaty
Pęknięcie zależy od wielkości, dużą rolę odgrywa wskaźnik powiększenia się, jeśli większy niż 0,4 cm. na rok to jest wtedy tętniak niestabilny- większa możliwość pęknięcia.
Objawy:
bardzo silny, ostry, rozdzierający ból, promieniuje do podbrzusza
stwierdzenie tętniącego oporu w jamie brzusznej (zasłabnięcie, omdlenie) stwierdzenie na podstawie badań dodatkowych USG, tomografii komputerowej
pacjent spocony, blady, objawy wstrząsu krwotocznego
Postępowanie:
leczenie w trybie pilnym /na oddziałach chirurgii naczyniowej
zabezpieczyć żyły (grube kaniule)
tlen
środki p/bólowe
wyrównanie hipowolemi, podanie płynów (Hipotonia), tak by nie podnosić ciśnienie powyżej 90 mmHg
tomografia komputerowa, USG
Leczenie: usunięcie tętniaka i wszycie protezy
Choroba niedokrwienna jelit:
Jeśli przebiega ostro to jest to stan zagrażający życiu. Może przebiegać przewlekle jako powtarzające się bóle brzucha, wzdęcia, zaburzenia perystaltyki (chromanie brzuszne).
Objawy ostrego niedokrwienia jelit: nagły silny ból, początkowo bez podrażnienia otrzewnej; stan ogólny dosyć dobry.
Przyczyny: zatory naczyń tętniczych ( najczęściej w tętnicy krezkowej górnej, rzadko w tętnicy krezkowej dolnej) i zakrzepica tętnic (dotyczy zmienionego miażdżycowo naczynia).
Objawy zatoru tętnicy krezkowej górnej: silny ból zwykle nieadekwatny do stanu chorego, wypróżnienia ze wzmożoną perystaltyką z domieszką krwi, później perystaltyka ulega porażeniu, migotanie przedsionków, choroby zastawkowe.
Rozpoznanie ostrego niedokrwienia jelit jest wskazaniem do leczenia chirurgicznego w trybie doraźnym. W pierwszej kolejności usuwamy hipowolemię i wykonujemy badanie angiograficzne. Jeżeli wystąpi zakrzepica rozpoznanie jest trudne i kończy się resekcją danego odcinka jelita. W pierwszych godzinach od pojawienia się objawów zatorowania możemy usunąć zator - embolektomia. Usuwa się zmienione martwiczo jelito, zakłada się zamek błyskawiczny lub specjalne szwy, aby po 24 godzinach otworzyć ponownie i sprawdzić stan jelit, ewentualnie usunąć kolejny fragment zmieniony martwiczo. W zaburzeniach ukrwienia do niedokrwienia jelit może doprowadzić zakrzepica żylna.
W TK lub w trakcie operacji można stwierdzić cechy zakrzepicy. Jeśli nie ma martwicy podajemy środki przeciw zakrzepowe, np. Heparyna.