AKADEMIA ROLNICZO -TECHNICZNA

KATEDRA FIZYKI

ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI

SPEKTRALNA ANALIZA EMISYJNA.

OKREŚLENIE ŚLADOWYCH PIERWIASTKÓW W STOPACH PRZY UŻYCIU SPEKTROGRAFU

TYPU Q - 24

Jarosław Ślużyński

III MiBM Gr I

Zespół 9

Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest jakościowa i ilościowa analiza widm, z których uzyskuje się dane o składzie chemicznym analizowanych próbek.

Elektroda żelazna λ [ nm ]
Molibden - Mo	385	381,5
Sód - Na	329	330,7
Aluminium - Al.	309,1	308,2
Elektroda aluminiowa λ [ nm ]
Cyna - Sn	326,5	310,8
Ruten - Ru	349,8	260,8
Nikiel - Ni	341,5	352,5
Elektroda miedziana λ [ nm ]
Tantal - Ta	340,1	270,5
Ruten - Ru	353	270,8
Srebro - Ag	340,2	320,8

W analizie ilościowej oraz jakościowej ma wielkość zwana zdolnością rozdzielczą (R)

przyrządu.

gdzie:

b - długość krawędzi podstawy pryzmatu

Określa ona możliwość rozróżnienia w widmie dwóch blisko siebie leżących linii. Ma to zasadnicze znaczenie w ustosunkowaniu się czy dana linia w widmie jest pojedyncza czy też podwójna i do którego pierwiastka przynależy. Analiza jakościowa otrzymanego widma liniowego sprowadza się do porównania wybranych długości fali poszczególnych linii na kliszy z odpowiednimi liniami w katalogu widm i przyporządkowaniu ich określonym pierwiastkom.

WNIOSKI:

Na podstawie otrzymanych wyników możemy stwierdzić istnienie śladowych ilości pierwiastków w badanych próbkach. Aby upewnić się, czy dany pierwiastek występuje w badanej próbce należy znaleźć przynajmniej cztery inne linie ( dla różnych długości fali ) tego pierwiastka. Dla określenia ilościowego należy dla każdej partii klisz przeprowadzić tzw. kalibrację, tzn. określić czułość emulsji na promieniowanie oraz stopień zaczernienia danej partii klisz.

Dzięki spektralnej analizie metali możemy uzyskać informacje o pierwiastkach znajdujących się w badanej próbce. Informacje te pozwalają na określenie składu chemicznego danej próbki.

---