POLITYKA SPO ECZNA Egzamin, sum administracja, I rok, polityka społeczna


POLITYKA SPOŁECZNA Egzamin

  1. Polityka społeczna

  1. Nauka o zaspokajaniu potrzeb, (jakie potrzeby jak są zaspokajane)

  2. Działalność praktyczna - różne instytuty, ministerstwa; zapoczątkowana wraz z rewolucją przemysłową (XIXw.)

  1. 1601r - prawo o ubogich Elżbiety I - gwarancja (ze strony państwa) świadczeń umożliwiających dostęp do pomocy prawnej dla osób niezamożnych

  2. 1834r - „nowe prawo ubogich". Nowa Ustawa o Ubogich ( New Poor Law ) z roku 1834 miała służyć zdyscyplinowaniu siły roboczej, koniecznemu, aby sprostać wymogom rewolucji przemysłowej i zapobiec dalszemu wzrostowi kosztów pomocy osobom ubogim. Na początku XIXw. w Anglii na każdych dziesięciu obywateli jeden korzystał z pomocy społecznej

  3. Polityka społeczna XIXw.

  1. Rozwój jako państwowa działalność

  2. Państwo główną domeną

  3. Rewolucja przemysłowa wraz z nowym sposobem produkcji spowodowała, że dużo ludzi było potrzebnych do pracy (ze wsi do miast)

  4. XVIII-XIXw. - proces urbanizacji

  1. Ogromne skupiska biednych ludzi stały się problemami i zagrożeniem (np. choroby)dla ładu i porządku społecznego. Pojawiła się potrzeba neutralizacji. Państwo w końcu zaczęło interesować się robotnikami; zaczęto ingerować między pracodawcę a pracownikami - początek polityki społecznej - działalność i ingerencja państwowa; zaczęły rodzić się ideologie np. marksistowska - inspiracja do podjęcia działań - ochrona praw robotników

  2. 1807-1837 - ustawodawstwo fabryczne. Regulacje prawne dzieci i kobiet - nie wolno zatrudniać dzieci na dłużej niż 10 godzin - ograniczenia narzucone dla pracowników

  3. Inspekcja pracy - państwowi urzędnicy sprawdzali, czy pracodawcy stosują Siudo ograniczeń. I inspekcja - Anglia 1830r.

  4. Moment narodzin dzisiejszej polityki społecznej - pojawienie się ubezpieczeń społecznych - lata 60 XIXw. - Niemcy - Bismarck

  5. Ubezpieczenia społeczne dla robotników - składki na fundusz. I ubezpieczenia dotyczą choroby, starości, wypadków

  6. Lata 90 XIXw. -ustawa o ubezpieczeniach

  1. Poszerzanie zakresu ryzyk

  2. Poszerzanie kategorii podmiotowych nie tylko robotników

  3. Poszerzanie relacji pracodawcy i pracowników

  1. 7.11.1917r - rewolucja październikowa

  1. Powstanie II państwa robotników i chłopów w Rosji

  2. Na progu stali Niemcy

  3. Impuls dla wszystkich państw, aby nie doprowadzić importu rewolucji do ich państwa

  1. XXw - rozszerzenie praw robotników

  2. 1929r - kryzys, który spowodował załamanie zabezpieczenia społecznego - impuls dla kroku w rozwój polityki społecznej

  3. Roosvelt - państwo musi ingerować - New Deal - roboty publiczne - silna rola związków zawodowych

  4. Koniec wielkiego kryzysu - państwowa kara dla ludzi pracujących w robotach publicznych

  5. Interwencjonizm państwowy - Keynes

  1. Uznano, że aby społeczeństwa mogły się bogacić muszą wydawać pieniądze

  2. Legitymizacja (uprawnienie rządzących do podejmowania wiążących decyzji, przy równoczesnej aprobacie rządzonych) do angażowania się państwa w realizację polityki społecznej

  1. New Deal - wprowadził robotników w obszar tylko dla państwa i pracodawców Równouprawniony partner - związki zawodowe

  2. Lata powojenne II wojny światowej

  1. Okres odbudowy - nakręcił koniunkturę państwa tak bardzo, że gospodarka rozwijała się bardzo dynamicznie - kilkanaście % rocznie - to pozwoliło, żeby dać obywatelom możliwość korzystania z tego dobrobytu - np. świadczenia, usługi. Pojawił się nowy system zabezpieczenia społecznego - Beweridge'owski

Koncepcja Lorda Beweridge'a 1924r - oparta na obywatelstwie, a nie na pracy. Państwo gwarantuje minimalny poziom świadczeń - z budżetu państwa

  1. Na skutek pewnych doświadczeń z I i II wojny pojawiły się impulsy dla rozwoju praw człowieka

  2. Ludobójstwo i holocaust z II wojny światowej stały się czynnikami do rozwoju praw człowieka, równości

  3. Szwecja i kraje skandynawskie - państwa dobrobytu

  1. 1972r. - wielki kryzys energetyczny - zakończenie 30-letniego dobrobytu powojennego

  2. Lata 80 XXw.

  1. W europie - okres poszukiwania nowych rozwiązań

  2. Główny problem - zmiany demograficzne - starzenie się społeczeństwa (systemy ubezpieczeń niewydolne) - dopłaty do rent i emerytur. Teraz też jesteśmy na drodze poszukiwania wyjścia z tych sytuacji - próba - 1999r. - reforma emerytalna

  1. Państwo - najważniejszy podmiot zaangażowany w realizację: szkolnictwa, politykę mieszkaniową. Sposoby realizacji polityki społecznej zależą od doktryn ideologicznych

  2. Rozstrzygnięcia polityczne odwołują się do modeli polityki społecznej - najpowszechniejszy podział - Esping Andersen - idealne systemy, które nigdy w tej postaci nie występują:

  1. Marginalny - charakterystyczny dla doktryny konserwatywnej. Podstawa zaspokajania potrzeb: rodzina i rynek; państwo tylko wtedy, gdy są bardzo trudne sytuacje. Nie ma publicznej służby zdrowia, mieszkań komunalnych. Sprowadza politykę społeczną do marginesu - tylko do tych trudnych sytuacji

  2. Korporacyjny (motywacyjny) - doktryna socjoliberalna - system ubezpieczenia (obowiązkowe ubezpieczenia) - zakłada, że jeśli zakres pomocy jest zależny od samych ludzi, tym pomoc jest większa, więc motywuje to ludzi do płacenia tych składek. Jednostka nie jest zdana na siebie - państwo narzuca obowiązek płacenia

Element solidaryzmu - w systemie ubezpieczeń zdrowotnych. Nie wiadomo, kto ile będzie chorował, nie różnicuje się dostępności do świadczeń w zależności od wysokości składek np. Niemcy, Francja

  1. Instytucjonalno - redystrybucyjny - doktryna dawnych socjalistycznych państw - państwo bierze odpowiedzialność za położenie obywatela - równość sytuacji na poziomie minimum. Państwo powołuje do tego celu różne instytucje.

Redystrybucja dochodu - ci, którzy więcej zarabiają, płacą więcej, gdy zarabiają mniej - płacą mniej, ale więcej otrzymują. Państwo jest odpowiedzialne za sytuację socjalną swoich obywateli. Dostęp do świadczeń w większej mierze zależy od obywatelstwa a nie od poziomu dochodu.

  1. W Europie tzw. 4 model - rudymentarny - odnoszący się do postaw - zapewnienie ochrony obywatelom w biednych krajach w bardzo ograniczonej formie. Ma coraz większy zasięg.

  1. Emerytura socjalna - wypłacana tylko ze względu na wiek obywatela (nie ważne czy pracował, czy płacił składki). Jak pracował, to emerytura jest o wiele wyższa

  2. Zabezpieczenie społeczne - wtedy, gdy ludzie nie mogą we własnym zakresie zapewnić sobie środków do życia. Działania zabezpieczenia społecznego mogą być realizowane przy pomocy technik:

  1. Ubezpieczeniowa - ludzie, którzy pracują płacą składki do ubezpieczenia społecznego - tworzy się fundusz i z niego realizowane są wszelkie świadczenia

Cechy: związana z pracą, wszyscy ubezpieczeni musza wnosić składki, które stanowią źródło funduszu, świadczenia są finansowane z funduszu, który powstaje dzięki gromadzeniu składek osób ubezpieczonych

Uczestnictwo przymusowe, automatyczne, - kiedy podejmujemy pracę, przymusowo przystępuje się do systemu ubezpieczenia społecznego

Ubezpieczenie społeczne

Świadczenia realizowane tą technika mają charakter roszczeniowy, tzn. są wypłacane, gdy wystąpi ryzyko, od którego jesteśmy ubezpieczeni

Rodzaje świadczeń

  1. Zaopatrzeniowa - związana jest ze swoistego uznania konieczności odszkodowania za usługi. Świadczenia przyznawane, jako pewnego rodzaju rekompensata

Świadczenia: służb mundurowych, tych, którzy „nie pracują” a służą

Uprzywilejowanie: w postaci świadczeń, gdzie nie płaci się składek

Idea: uprawnienia do świadczeń zapisane ustawowo. Świadczenia są całkowicie finansowane przez budżet państwa; mają charakter roszczeniowy, odszkodowawczy; realizowane są tylko i wyłącznie formą pieniężną

  1. Opiekuńcza - w praktyce obejmuje świadczenia w systemie pomocy społecznej

Cechy: nie ma żadnych składek, finansowana z różnych źródeł (darowizny, państwo, fundacje, stowarzyszenia) , świadczenia mają charakter fakultatywny (musi być rzeczywista potrzeba uzyskania świadczenia, a także dokładnie określona forma (Noe wystarczy spełnić tylko jednego kryterium)

Formy:

  1. Ubóstwo - jeden z powodów przyznania pomocy, ale nie jest wystarczający, musi być jeszcze inny problem. Ubóstwo - bieda, nędza, niedostatek. Samo pojęcie oznacza niemożność zaspokojenia potrzeb na skutek braku środków i możliwości

  2. Ubóstwo podział

  1. Bezwzględne (absolutne) - zagrożenie zdrowia i życia na skutek braku środków - wyżywienie, odzież, mieszkanie np. Afryka

  2. Względne - traktowane jako relatywne względem jakiegoś standardu, niezaspokojenie potrzeb uznawane za minimalne w danym kraju; różnice kwalifikowania osób są bardzo zróżnicowane, bo zależą od minimum w danym kraju (średnie przeciętne). Dzisiaj coraz częściej rozumiane w kategoriach uczestnictwa w życiu społecznym (partycypacja społeczna) na poziomie, jaki w danym kraju jest oczekiwany. Definicja się zmienia. Np. Europa - Polska

  1. Linie ubóstwa - oddzielają dotkniętych ubóstwem od tych, którzy nie są nim dotknięci. W Polsce wyróżniamy 5 linii:

  1. Linia ubóstwa egzystencjalnego - obejmuje najmniejszą liczbę ludzi (minimum egzystencjalne), koszyk dóbr i usług, które są konieczne do egzystencji w danym społeczeństwie np. odpowiednia porcja żywności, środki na mieszkanie, odzież wierzchnią - NIE. W Polsce szacuje się, że poniżej minimum żyje 6-7% naszego społeczeństwa (liczone kwartalnie)

  2. Relatywna linia ubóstwa - wyznaczana jako 50% średnich dochodów w Polsce. Daje to 17-18% ludzi żyjących poniżej tej linii

  3. Minimum socjalne - podobnie wyznaczana jak linia ubóstwa egzystencjalnego. Ten koszyk oznacza ową partycypację na poziomie minimum. Oddziela tych, co żyją w ubóstwie, od tych nieubogich np. odpowiednia ilość ubrania, kupno nowych, koszty rekreacji, wypoczynku, sportu, kwota na tzw. Zagospodarowanie. Połowa Polaków żyje poniżej tego minimum. Liczone kwartalnie

  4. Linia ubóstwa ustawowego - określona w ustawie o pomocy społecznej. Dochód na osobę nie wyższy niż dla osoby samotnej 477 zł, zaś dla osoby w rodzinie 351 zł na osobę. 20% Polaków nie przekracza tej linii

  5. Linia ubóstwa subiektywnego - wyznaczana subiektywnie - czy jest się biednym czy nie. Pytania czy ludzie są biedni zawarte są w badaniach (porównują się z innymi). Jest to wyłącznie zasięg ubóstwa. W Polsce ok. 30%. Jest to najbardziej stabilna linia. Zasięg ubóstwa zmniejsza się

  1. Ubóstwo wiąże się z pojęciami:

  1. Marginalizacja - wykluczenie społeczne

  2. Kultura ubóstwa - kwestia dziedziczenia ubóstwa. Nabywanie umiejętności, które w dorosłym życiu predysponują na bycie ubogim

  3. Hierarcha wartości - inaczej budują strategię zaspokajania potrzeb. Dzieci dorastając w takim środowisku powielają te wartości

  4. Strategia radzenia sobie - zaradność - funkcjonuje tylko w biedzie. Pozwala ludziom umiejętnie poszukiwać tego, co potrzebne w świecie biedoty

  5. Syndrom wyuczonej bezradności - dzieci nie potrafią wyrwać się z biedy; osoby bezrobotne - ludzie, którym się nie powiodło - uważają, że robili wszystko jak inni, ale im się nie udało

  1. Teorie ubóstwa - bieda zawiniona i niezawiniona

  2. Rodzaje odpowiedzi skąd bierze się ubóstwo

  1. Teoria skażonych charakterów - ludzie są biedni, bo są skażeni wadami charakteru. Wybierają źle. Indywidualne ubóstwo traktowane jako bieda zawiniona

  2. Teoria nierówności - socjalistyczna bieda wynikiem nierównego dostępu do środka zaspokajania potrzeb. Im ktoś jest wyżej, tym ma łatwiej. Społeczeństwo odpowiedzialne za biedę

  3. Bieda jest wynikiem utraty umiejętności radzenia sobie z życiem na skutek uzależnienia od pomocy państwa - teoria wielkiego brata

  1. Praca - źródło dochodów; aktywność człowieka zapewnia inne potrzeby - nie tylko materialne, ale także samorealizacji, kontakty z innymi ludźmi

  2. Utrata pracy, niemożność podjęcia pracy prowadzi do licznych konsekwencji np. bezrobocie

  3. Bezrobocie - w Polsce w latach 90, jako sytuacja w której ludzie chcą pracować i są zdolni do pracy, ale nie mogą jej podjąć z przyczyn od siebie niezależnych

  4. Bezrobocie - podział

  1. Fluktuacyjne - płynne, naturalna zmiana pracy; niesie także pozytywne konsekwencje - pozwala dopasować zasoby pracy do rynku pracy (potrzeb pracodawców), ludzie bardziej szanują pracę, starają się uzupełniać kwalifikacje. Jest krótkookresowe

  2. Koniunkturalne - związane z koniunkturą gospodarki. Gdy koniunktura jest lepsza, to bezrobocie maleje; gdy jest gorsza - bezrobocie rośnie. W ostatnich 20 kilku latach w państwach wysokorozwiniętych można zaobserwować zjawisko bezzatrudnieniowe

  3. Strukturalne - dzisiaj w Polsce; wynik niedopasowania zawodu, wykształcenia, kwalifikacji do ofert pracy. Ludzie skazani są na długotrwałe bezrobocie

  4. Sezonowe - np. okres jesienno-zimowy (zastój)

  1. Charakter trwania bezrobocia

  1. Krótkookresowe 2-6 miesięcy

  2. Średniookresowe 6-12 miesięcy

  3. Długookresowe 1-2 lata

  4. Chroniczne 2 i powyżej lat

  1. Ograniczenie i przeciwdziałania bezrobociu

  1. Aktywne - podejmuje się takie działania, które powodują odpływ bezrobocia; łatwiej znaleźć pracę np. instytucje - pośrednictwo pracy, doradztwo zawodowe, szkolenia i kursy kwalifikacyjne, system pomocy społecznej

  2. Pasywne - część bezrobotnych przestaje szukać pracy lub w ogóle nie wchodzi na rynek np. świadczenia przedemerytalne, wydłużenie okresu kształcenia, manipulowanie wiekiem emerytalnym

  1. Skutki bezrobocia

  1. Społeczne - ekonomiczne (utrata ogromnego potencjału siły roboczej), koszty związane z pomocą dla bezrobotnych; rosną patologie społeczne, uzależnienia, przemoc w rodzinach, dziedziczenie statusu bezrobotnego

  2. Indywidualne - utrata środków do życia, utrata kwalifikacji zawodowych, utrata poczucia własnej wartości, problemy w rodzinie, izolacje

Izolacje:

  1. Psychospołeczne - depresje, myśli samobójcze

  1. Sposoby łagodzenia skutków - zasiłki dla bezrobotnych, składaka na ubezpieczenie społeczne

  2. Przeciwdziałania

  1. Przesuwanie z pasywnych na aktywne kierunki preferencji nacisku (nacisk na aktywizację). Chodzi raczej o tych, co są bierni zawodowo

  2. Nacisk na ograniczanie bezrobocia długotrwałego

  3. Ograniczanie bezrobocia chronicznego

  4. Ograniczanie bezrobocia wśród absolwentów

  5. Polityka prozatrudnieniowa

  1. Aktywni zawodowo = pracujący + bezrobotni

  2. Bierni zawodowo = nie pracują i nie mają takiej potrzeby np. gospodynie domowe



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Socjologia organizacji, sum administracja, I rok, Socjologia organizacji
Zagadnienia z socjologii organizacji opracowanie, sum administracja, I rok, Socjologia organizacji
Zagadnienia egzaminacyjne z podstaw prawoznawstwa, muzyyczka xD, PRAWO KONSTYTUCYJNE - zagadnienia
LEGISLACJA ADMINISTRACYJNA ZAGADNIENIA, muzyyczka xD, PRAWO KONSTYTUCYJNE - zagadnienia egzaminacyj
Polityka spo-eczna i system ubez piecze+őTŁ spo-ecznych, Studia magisterskie- administracja, Polityk
POLITYKA SPO ECZNA 13 STR , Inne
Psychologia polityki egzamin, Politologia, UW, V rok, Psychologia polityki
opracowanie na egzamin. dla Moni, administracja semestr V, polityka społeczna i gospodarcza
POLITYKA SPO ECZNA WOBEC OS, Inne
egzamin PBP, administracja semestr II, polityka bezpieczeństwa państwa
Egzamin z informatyki, Administracja, Administracja, Administracja i samorząd, Polityka spoleczna, i
Egzamin z prawa europejskiego Polityka spoleczna, administracja publiczna-ćw, instytucje europejskie

więcej podobnych podstron