Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej
Dyrektywy Unii Europejskiej stanowią akty prawne o charakterze ustrojowym, na podstawie których państwa członkowskie Unii wprowadzać będą własne, krajowe regulacje prawne dotyczące funkcjonowania różnych dziedzin gospodarki. Dyrektywy mają różny stopień obligatoryjności: zalecane, obowiązujące oraz wprowadzane na okres próbny. Zgodnie z zasadą subsydiarności dyrektywy w wielu kwestiach pozostawiają krajom członkowskim Unii znaczną swobodę wyboru rozwiązań, jednak przy zachowaniu porównywalnych efektów w najważniejszych zagadnieniach, do których należy zakres otwarcia rynków krajowych na konkurencję międzynarodową.
Podjęte przez Polskę negocjacje związane z przystąpieniem do Unii Europejskiej wymagają dostosowania krajowych uregulowań prawnych do zapisów zawartych w Dyrektywach Unii.
Dyrektywy przyjęte wspólnie przez Parlament Europejski oraz Radę Unii Europejskiej, a także dyrektywy skierowane do wszystkich państw członkowskich są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzą w życie w terminie przez nie wskazanym lub dwudziestego dnia od ogłoszenia. Od roku 2004 również w języku polskim.
Dyrektywa Unii Europejskiej — akt prawa pochodnego Unii Europejskiej, którego mocą prawodawcy państw członkowskich Unii zostają zobowiązani do wprowadzenia określonych regulacji prawnych, służących osiągnięciu wskazanego w dyrektywie, pożądanego stanu rzeczy.
Unia Europejska wydała szereg Dyrektyw dotyczących różnych zagadnień związanych z ochroną środowiska.
Ochrona Środowiska
Dyrektywy zasadniczo służą rządom państw jako wyznaczniki późniejszego krajowego prawodawstwa.
Dyrektywy dotyczące ochrony przyrody - NATURA 2000
Dyrektywa z dnia 21 maja 1992 roku, w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory, zwana Dyrektywą Siedliskową jest jednym z dwóch najważniejszych aktów prawnych Unii Europejskiej dotyczących ochrony przyrody.
Dyrektywa Rady EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków (zwana Dyrektywą Ptasią) wraz Dyrektywą w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (czyli Dyrektywą Siedliskową) stanowi główny zbiór przepisów prawa o ochronie przyrody w Unii Europejskiej.