TABELA POWTÓRZENIOWA - Wprowadzenie do pedagogiki

Warstwa:	Materialna - natura	Społeczna	Kulturowa	Osobowa
Nurt w pedagogice:	Naturalizm pedagogiczny (romantyzm, natywizm, pajdocentryzm).	Pedagogika pozytywistyczna: socjologizm pedagogiczny, behawioryzm (człowiek jako zwierzę społeczne).	Pedagogika kultury.	Pedagogika personalizmu, egzystencjalizmu, dialogu.
Przedstawiciele:	A.S. Neill, M. Montessori, H. Von Schoenebeck, A. Miller.	E. Durkheim, J. Watson.	S. Hessen, B. Nawroczyński, B. Suchodolski.	E. Mounier, J. Maritain, V. Frankl.
Podstawy filozoficzne:	Naturalizm J.J. Rousseau, liberalizm J.S. Milla, intuicjonizm H. Bergsona, psychoanaliza S. Freuda.	Racjonalizm Kartezjusza, empiryzm Bacona, pozytywizm Comte'a.	Filozofia dziejów Hegla, hermeneutyka W. Diltheya, H.-G. Gadamera.	Egzystencjalizm Pascala, filozofia personalizmu E. Mounier.
Ideologia polityczna:	Liberalna.	Konserwatywna.	Ponad ideologią polityczną - włączanie się w nurt celów/zadań (prawdy, dobra, piękna).	Ponad ideologią polityczną - utopia wspólnoty spojonej miłością.
Cel wychowania:	Rozrost cech naturalnych.	Przystosowanie do pełnienia ról społecznych.	Rozwój osobowości. Twórczość. Wprowadzenie do uczestnictwa w kulturze.	Rozwój osobowości. Mądrość. Wprowadzenie do uczestnictwa we wspólnocie.
Stosunek do wrodzonej indywidualności:	Wspieranie i wzmacnianie.	Odrzucenie. Społeczna „maska”.	Szacunek dla indywidualności jako bazy dla osobowości, zdobywanej w toku konsekwentnej pracy, stającej się wolną pracą twórczą.	Szacunek dla indywidualności jako bazy dla osobowości, zdobywanej w toku oczyszczania się z indywidualizmu.
Metody wychowania:	Wychowanie w wolności. Swoboda. Akceptacja wychowanka.	Wychowanie w przymusie. Tresura: kary i nagrody.	Wychowanie do wolności i twórczości. Szkoła pracy, stawianie celów.	Wychowanie do wolności, miłości i twórczości.. „Uważne spojrzenie”, postrzeganie duchowego centrum wychowanka. To nie jest metoda, lecz niemożliwy do naśladowania dar dla wychowawcy z powołania.
Wolność:	Przynależna naturze. Uzależniona od warunków zewnętrznych, wolność „od”. Wychowanie w wolności.	Wolność jako mit, różny w różnych społeczeństwach. Wolność wzrasta w miarę dostosowywania się.	Przynależna kulturze, wewnętrzna. Wolność „do”, wychowanie do wolności. Wolność do tworzenia, podejmowania decyzji, dyskusji z kulturą.	Przynależna osobie, wewnętrzna. Wolność „do”, wychowanie do wolności. Wolność jako miłość i komunikacja ku jedności.

---