Symbolizm - kierunek poetycki i w sztukach plastycznych, powstały we Francji i Belgii w drugiej połowie XIX wieku, jako reakcja na naturalizm.

W poezji symboliści dążyli do wywołania nastroju nie poprzez efekty malarskie, jak parnasiści, ale poprzez rytm i muzykę wiersza.

Po raz pierwszy nazwa symbolizm pojawiła się w 1886 r. w tytule manifestu programowego młodych poetów francuskich. Opublikował go w 1886 roku paryski dziennik "Le Figaro". Tytuł manifestu: "Las simbolisme".

Nazwa bardzo szybko rozpowszechniła się w całej Europie. Z Francji do Belgii, Niemiec, Skandynawii oraz Polski. Goraczm zwolennikiem symbolizmu w Polsce był Zenon Przesmycki ("Miriam").

Symbolizm stał się ważnym składnikiem nowatorskich poszukiwań estetycznopoetyckich. Głównym patronem idei został Ch. Baudelaire (1821-1867).

Po 1900 roku w obliczu kryzysu wartości symbolicznych powstają liczne szkoły, manifesty i programy:

• Naturyzm

• Impulsjonizm

• Humanizm

• Dramatyzm

• Unanimizm

• Syntetyzm

• Integralizm

Programy te pragnąc przezwyciężyć symbolizm , kierowały swoją uwagę ku rzeczywistości, realiom dnia codziennego i życiu zwyczajnych ludzi.

Estetyka i poetyka symbolizmu była sumą rozmaitych poglądów, przeświadczeń i teorii formowanych także na podstawie obserwacji praktyki twórczej mistrzów - wielkich poprzedników.

Największym wynalazkiem symbolistycznym stała się teoria tzw. Wiersza wolnego - vers libre. Według nich wiersz to możliwie najkrótszy fragment wyrażający zatrzymanie głosu bądź dźwięków, które zależą od skali głosu, oddechów , wzruszenia.

DOKOŃCZYĆ SYMBOLIZMEM ROSYJSKIM

---