Metateza połączeń *ort, *olt w nagłosie wyrazów

W scs nastąpiły w takich wyrazach przestawka oraz wzdłużenie: *ort- rat-, *olt lat-

*orvьnъ scs. ravьnъ `równy`

*olkomъ scs. lakomъ

Natomiast w językach zachodnio- i wschodniosłowiańskich rozwój tych grup nagłosowych mógł być dwojaki:

a. przy intonacji akutowej (rosnącej) *ort- rat- , *olt lat-

*olkomъ pol. Łakomy

b. przy intonacji cyrkumfleksowej (opadającej) *ort rot, *olt- lot-

*orvьnъ pol. Równy

Ciekawostka - etymologia wyrazu król

Słowianie przejęli w IX wieku imię Karola Wielkiego w następującej formie *korljь.

Potem dokonał się proces apelatywizacji - imię własne władcy zaczęło być używane powszechnie na oznaczenie króla w ogóle.

Stąd w języku polskim król (krol), w rosyjskim korol, w bułgarskim kral.

KONSONANTYZM

Palatalizacje (miękczenie spółgłosek) przez następujące po nich samogłoski szeregu przedniego oraz przez j. Dzięki temu w językach słowiańskich pojawiły się spółgłoski nie znane językowi praindoeuropejskiemu.

Spółgłoski zębowe twarde oraz wargowe (l, n, s, z, t, d m, v (f), p, b) pod wpływem samogłosek przednich stawały się zmiękczone, np.:

Dъva - dъv`e

Vozъ - voz`it`i.

Inaczej zachowywały się welarne (k, g, x). Pod wpływem samogłosek przednich ich artykulacja posuwała się ku przodowi języka. Dokonało się to w trzech etapach.

I palatalizacja (wsteczna) dokonała się jeszcze w języku prasłowiańskim. Jej efekty przejęte zostały przez wszystkie języki słowiańskie.

k, g, x + i1, e, ę, ь,ĕ1, ḷ` (l sonant miękki), ṛ` (r sonant miękki) č, ž, š

Oko: *oki *oči

Bogъ: *Boge Bože

*slychętъ slyšętъ

*kṛ`nъ čṛ`nъ `czarny`

plakati: *plakją plačą