Źródła historyczne i ich rodzaje

• Źródłem historycznym są wszelkie trwałe ślady celowej działalności człowieka w warunkach społecznych

• Czyli mówiąc prostym językiem cokolwiek, co mówi o historii

• Chcąc wykorzystać prawidłowo informacje zawarte w źródle, badacz przeprowadza dwojaki rodzaj jego krytyki: zewnętrzną i wewnętrzną krytykę źródła. W krytyce zewnętrznej ustala się czas powstania, autorstwo i autentyczność źródła. W krytyce wewnętrznej poddaje się analizie jego treść i wiarygodność.

• Podział źródeł na pisane i niepisane:

• Źródła niepisane:

• Archeologiczne (wykopaliskowe): szczątki naczyń, uzbrojenia, przedmiotów codziennego użytku, szczątki ludzkie i zwierzęce

• Obiekty architektoniczne: świątynie, pałace, zamki, dawne kamienice, gospodarstwa

• Dzieła sztuki: obrazy, posągi, rzeźby, biżuteria itp.

• Źródła pisane:

• Aktowe (dokumentacyjne; normatywne) są to źródła powstałe na użytek administracji, np.: notatki urzędowe, spisy inwentarza gospodarczego, protokoły, sprawozdania, skodyfikowane prawa, edykty

• Epistolarne (listowe) jest to wszelkiego rodzaju korespondencja

• Historiograficzne: kroniki, roczniki, spisane kazania, pamiętniki, wspomnienia

• Hagiograficzne: żywoty świętych

• Biograficzne: np. żywoty cesarzy, monarchów