Zakażenia krętkami u świń

Różnicowanie Brachyspira sp. izolowanych z przewodu pokarmowego świń
charakterystyka	B. hyodysenteriae	B. innocens	B. pilosicoli
hemoliza	silna	słaba	słaba
liczba włókien osiowych	8-12	10-13	4-7
wytwarzanie indolu	tak	nie	nie
hydroliza hipuranu	nie	tak	tak
165rDNA PCR	nie	nie	tak
gospodarze	świnia pies mysz ptaki świnka morska	świnia pies	świnia pies mysz ptaki świnka morska małpy ludzie
wywołuje	dyzenterię świń (SD)	nie patogenna	biegunkę krętkową świń (PCS)

Krętki:

 dawniej Treponema sp., potem Serpulina sp., obecnie - Brachyspira sp

 bezwzględne beztlenowce

Metody rozpoznawania dyzenterii:

- badanie kliniczne

- badanie sekcyjne (choroba narządowa, lokalna, dotyczy tylko p. pokarmowego)

- metody laboratoryjne

= izolacja zarazka na podłożach wybiórczych (tryptozowo-sojowe z dodatkiem krwi) w warunkach beztlenowych, inkubacja około 72 godzin

Lokalizacja procesu chorobowego - jelito grube

Dyzenteria nie powoduje upadków tylko duże straty produkcyjne

Rezerwary i wektory zarazka:

 bezobjawowi nosiciele - LOCHY



krętki mogą wnikać do komórek kubkowych

= zwiększenie produkcji śluzu

= biegunka ze śluzem

Wygląd biegunki:

 postać ostra - śluz + krew + niestrawiony pokarm + włóknik

 postać podostra - śluz + włóknik+ niestrawiony pokarm + pasemka krwi

 postać przewlekła - nie ma krwi

Podstawowy objaw choroby:

→ w przebiegu ostrym - ciągłe wyciekanie kału



tworzy się tzw.

„RYNIENKA KAŁOWA”

(= dochodzi do zmacerowania skóry)

Krętki - trudne do osiągnięcia dla chemioterapeutyków, bo zalegają głęboko w kyptach jelitowych i część z nich przeżywa nawet po stosowaniu leków przeciwkrętkowych



tak dochodzi do powstania bezobjawowych nosicieli → LOCHY

Krętki:

 mogą też przeżyć nawet do kilkunastu dni (przy niskiej temp.):

→ w gnojowicy

→ w kanałach odpływowych

→ na urządzeniach do obsługi

→ na odzieży, obuwiu

 mogą być przenoszone czynnie - np. przez gryzonie

 lub biernie - przez psy, muchy

Biegunka w przypadku dyzenterii świń wynika ze stanu zapalnego jelita grubego (bo nie ma resorpcji zwrotnej wody i elektrolitów)

Świnie - nie mogą ograniczać wydzielania płynów endogennych (ślina, sok żołądkowy) w takich sytuacjach, jak np. dzieje się u ludzi i szczurów

= utrata płynów → odwodnienie → jeśli trwa dłużej niż 3 dni to kwasica met.

+ szybkie ubytki wagi

→ śmiertelność nieleczonych wynosi około 30%

Zachorowania w stadzie:

 jeśli choroba występuje enzootycznie w stadzie (jest nosicielstwo) to chorują prosięta w wieku około 2 tygodni lub (częściej) po odsadzeniu

 jeśli choroba wystąpiła po raz pierwszy to chorują wszystkie świnie (niezależnie od wieku)

 w tuczarniach, które sprowadzają tuczniki z różnych źródeł (nosicieli i świń które nie miały kontaktu z krętkami), może dochodzić do ciągłych wybuchów choroby, chorują te świnie, które nie miały wcześniej kontaktu z krętkami

Odporność:

→ proces chorobowy dotyczy błony śluzowej przewodu pokarmowego

→ zwierzęta po zakażeniu nabywają odporności zależnej od IgA sekrecyjnych

→ odporność ta chroni przed zachorowaniem na wiele miesięcy (może lat?)



zwłaszcza, że po przechorowaniu / leczeniu nie wszystkie krętki giną, więc układ odpornościowy jest stale pobudzany

→ zwierzęta po przechorowaniu mają wysoki poziom przeciwciał

→ dotychczas nie ma skutecznej szczepionki paraenteralnej (po podaniu szczepionki jest wysokie miano przeciwciał w surowicy, ale nie zapobiegają one chorobie - bo za odporność są odpowiedzialne tylko miejscowo wydzielane IgA)

Podstawową metodą leczenia jest stosowanie chemioteapeutyków, nia ma profilaktyki swoistej (szczepień ochronnych). Świnie na czczo są trudne do zakażenia krętkami, bo kwas solny w żołądku zabija krętki (dlatego częściej chorują silniejsze sztuki, bo one więcej jedzą).

Rozpoznawanie choroby - kryteria:

1. Przebieg choroby w stadzie:

→ zależy od tego czy choroba występuje enzootycznie, czy po raz pierwszy, czy w tuczu przemysłowym

→ okres inkubacji 14 dni (w warunkach doświadczalnych 7-8 dni)

→ u pojedynczych sztuk:

- brak łaknienia

- pragnienie czasami na początku zachowane

- sylwetka zgarbiona

- brzych podkasany

- wyciek kału z odbytu („rynienka kałowa”)

→ Wygląd kału zależy od rodzaju krętka????:

 B. hyodysenteriae - śluz + włóknik + krew

 B. pilosicoli - śluz, kolor szaro-zielonkawy

→ Sylwetka zwierzęcia deskowata (na skutek odwodnienia)

- skóra matowa, szara, mało elastyczna

- utrata wagi

- utrata pragnienia

- śmierć

2. Sekcja - podstawa rozpoznania

→ zgrubiebie ściany jelita

 postać ostra dyzenterii

- surowiczo-krwotoczne zapalenie jelit grubych

- duża ilosć śluzu w kale (sprawdzamy wsadzając w kał patyk, wyciągamy i patrzymy czy ciągną się nitki śluzu)

4

---