KINEZTERAPIA ćwiczenia

ĆWICZENIA CZYNNE W ODCIĄŻENIU

Ćwiczenia te stosuje się w celu poprawy siły w osłabionych z różnych przyczyn grup mięśniowych. Kwalifikują się tu mięśnie w skali Lovetta -2; +2. Główną zasadą tych ćwiczeń jest zwiększenie siły mięśniowej do skali Lovetta 3 oraz poprawa pompy mięśniowej.

WSKAZANIA

• Poprawa siły mięśniowej

• Likwidacja nie utrwalonych miękkich ograniczeń ruchu w stawie

• Zapobieganie powstaniom ograniczeń w niepełnym zroście kostnym

• Wykonanie ruch w obecności bólu i poprawa psychiki pacjenta

PRZECIWWSKAZANIA

• Konieczność unieruchomienia

• Silne odczucia bólowe

• Ostry stan zapalny stawów

• Stany po urzach

• Bezpośrednio po urazie

WSKAZÓWKI METODYCZNE

Odciążenie możemy uzyskać przez:

• Ręce terapeuty

• System bloczkowy

• Ruchy w płaszczyznach poślizgowych lub za pomoc wrotek

• W wodzie

Odciążenie za pomocą podwieszek musi być pełne. Musi być odpowiednia ilość podwieszek. Punkt zaczepienia podwieszek jest linki na kratkach w suficie i powinien się znajdować w osi stawu, w którym zachodzi ruch. Pozycja wyjściowa w teście Lovetta na 2 i płaszczyzna wykonywanego ruchu musi być równoległa do podłoża ( inaczej jest w rotacji ). Musi być stabilizacja i ma uniemożliwić przenoszenie ćwiczenia ruchu poza staw w którym ma być wykonywane ćwiczenie. Liczba powtórzeń powtórzeń w jednej płaszczyźnie i osi jest duża. Czas 3-5 min. Przesunięcie punktu zawieszenia kończyny w linii prostopadłej do osi długiej kończyny ćwiczonej w kierunku wykonywanego ruchu wspomaga ten ruch

( w skali Lovetta -2 ). Odwrotne przesunięcie powoduje utrudnienie tego ruch ( w skali Lovetta +2 ). Można też przesuwać eskę dogłowowo lub doogonowo. Ze względu ma zmniejszoną siłę mięśniową należy stosować odciążenie bezpośrednie, ponieważ ćwiczenia przez dwa stawy może powodować deformację sąsiednich stawów.

ĆWICZENIA CZYNNE WOLNE

Są łącznikiem między ćwiczeniami w odciążeniu a oporem. Polegają na pokonaniu własnego ciężaru ciała w skali Lovetta 3.

WSKAZANIA

• Likwidacja wzmożonego napięcia mięśni powstałego na wskutek zmęczenia lub odruch przed bólem.

• Poprawa koordynacji mięśniowo- nerwowej.

• Utrzymanie zakresu ruchu.

• Utrzymanie i rozwój siły mieśniowej

PRZECIWWSKAZANIA

• Takie same jak ćwiczenia z odciążeniem

• Wysoka gorączka

• Osteoporoza

METODYKA

Ruchy są tu jednoosiowe, jednopłaszczyznowe, wykonywane prostopadle do podłoża. Tempo dostosowane do możliwości pacjenta. Czas zależy od wydolności ogólnej chorego.

Zaczynamy od ruchów prostych do bardziej złożonych.