CHUSTY TRÓJKĄTNE

Są zrobione z mocnego materiału, folii o powierzchni 1 m². Mogą być w wyjałowionych opakowaniach.

podstawa

wierzchołek

Stosowanie:

1. podkładka w zaimprowizowanym sterylnym opatrunku,

2. zamocowanie opatrunku na dłoni, stopie, głowie,

3. jako temblak: na rękę i temblak unoszący rękę,

• podtrzymywanie i ochrona zranionych kończyn

• zapobieganie ruchowi ręki w przypadku urazów klatki piersiowej

złożona w szerokie fałdy jak bandaż - do podparcia

i unieruchomienia kończyn; do zamocowania szyn i dużych opatrunków,

5. złożona w wąskie fałdy jak bandaż do unieruchomienia stóp

i kostek oraz przymocowania opatrunków do kończyn.

PODSTAWOWE REGUŁY OPATRYWANIA RAN

1. Informowanie poszkodowanego/ chorego o podejmowanych czynnościach leczniczych.

2. W miarę możliwości zmniejszyć lęk poszkodowanego/ chorego udzielając wyjaśnień zgodnie z posiadanymi kompetencjami.

3. Zapewnić w miarę możliwości intymność poszkodowanemu / choremu przy zakładaniu / zmienianiu opatrunku.

4. Opatrunku nigdy nie zakłada się i nie zmienia bez wskazania!

5. Opatrunek na ranę nakłada się zawsze w warunkach aseptycznych( jałowych).

6. W pierwszej kolejności opatruje się rany aseptyczne( czyste), następnie zaś rany septyczne ( zakażone).

7. Sprawdzać czy opakowanie jałowego materiału opatrunkowego nie jest uszkodzone oraz jaka jest jego data ważności.

8. Do założenia / zmiany opatrunku należy zakładać RĘKAWICZKI OCHRONNE.

9. Po każdej zmianie opatrunku należy przeprowadzić higieniczne odkażanie rąk.

MATERIAŁY OPATRUNKOWE

Ocenia się , biorąc pod uwagę:

• Możliwość sterylizacji( za pomocą pary wodnej, wysokiej temperatury,

• Wchłanialność wody ( hydrofilność).

• Wsiąkliwość( zdolność wchłaniania wydzieliny).

• Częstość występowania uczulenia na dany produkt.

• Wytrzymałość na rozrywanie.

• Wpływ na środowisko( produkcja, usuwanie)

• Koszty.

Materiały opatrunkowe są wykonywane z bawełny, masy celulozowej, włókien chemicznie syntetyczne.

Wata- nagromadzenie luźnych włókien, które krzyżując się ze sobą tworzą wiele warstw.

Mamy watę:

• Bawełniana -wchłania dużo wody, nie wykazuje tendencji do strzępienia,

• Celulozowa -szybka wchłanialność wody,

• Opatrunkowa

• Okulistyczna- produkowana wyłącznie ze szczególnie długich włókien bawełnianych. Nie powinna się strzępić.

• Kosmetyczna

• Wyściółkowa- wykazuje dużą odporność na gniecenie.

Środki do zamocowania opatrunku

• Przylepce( plastry)- służy do przymocowania opatrunku. Na warstwę nośnikową jest naniesiony klej. Materiałem nośnikowym - tkanina bawełniana, wiskozowa, jedwabna; zazwyczaj z impregnacją wodoodporną.

• Opatrunki doraźne( pierwszej pomocy) stanowią szczególną postać przylepca z opatrunkiem.

• Specjalne przylepce w postaci samoprzylepnej folii lub gazy

• Masy klejące:

• z tlenkiem cynku i kauczuku: zdejmowaniu towarzyszy wyrywanie włosków ze skóry. Ułatwia stosowanie benzyny ( do ran).

• Kleje syntetyczne- zdejmowaniu nie towarzyszy wyrywanie włosków ze skóry. Po zwilżeniu alkoholem klej szybko się rozpuszcza.

• Kleje płynne, kleje w aerozolu. Można kleje zmywać benzyną, eterem, acetonem.

2

---