Medycyna katastrof powstała w roku 1973, swoje korzenie ma w medycynie wojskowej.

Medycyna katastrof jest nauką o planowaniu, organizacji i zarządzaniu opieką medyczną nad poszkodowanymi, którzy doznali obrażeń w wypadku, awarii czy katastrofy.

Medycyna katastrof to specjalność, której, zadaniem jest ratowanie życia

i zdrowia człowieka w sytuacjach odbiegających od rutynowych.

Medycyna ratunkowa jest działem (medycyny klinicznej - wprowadzony

w Polsce 1992r.) Zajmującym się wykonywaniem świadczeń bezpośrednio na miejscu zdarzenia, podczas transportu i w szpitalnych oddziałach ratunkowych (wchodzi w skład medycyny katastrof).

^♦

Stan zagrożenia życia - stan wywołany czynnikami zewnętrznymi lub wewnętrznymi prowadzący do szybkiego pogarszania się zdrowia (zaburzenia homeostazy ustroju), którego następstwem może być zagrożenie życia w przypadku braku natychmiastowego ratownictwa.

Pomoc doraźna - zespół czynności ratowniczych (medycznych) zapobiegających skutkom nszż, urazu oraz zaostrzenia procesu chorobowego oraz zmniejszające subiektywny dyskomfort chorego.

Ratownictwo medyczne - szereg działań o charakterze świadczeń zdrowotnych podejmowanych w celu ratowania zdrowia i życia osób w nszż podejmowanych przez dyplomowany personel medyczny. Stanowi ogniwo „zintegrowanego systemu ratownictwa” i działa poprzez nowa specjalność - medycynę ratunkową - zajmującą się zarówno pojedynczymi zachorowaniami jak i masowymi stratami.

Działa zarówno w fazie

• Przedszpitalnej

• Szpitalnej ^♦

Ratownictwo medyczne dzieli się na dwa poziomu wykonawcze:

• lekarskie - świadczone w pełnym zakresie przez lekarzy medycyny

• przedlekarskie - świadczone przez średni dyplomowany personel medyczny

w zakresie zgodnym z, zawartymi w podstawach programowych kształcenia

w zawodzie, umiejętnościami zawodowymi stanowiące kwalifikacje w zawodzie.

Pierwsza pomoc - czynności ratownicze wykonywane wg ustalonych zasad przez

świadków zdarzenia

Pomoc kwalifikowana - czynności ratownicze wykonywane wg ustalonych zasad przez personel medyczny

System ratowniczy to sprawnie działające ogniwa zapewniające:

• łatwe i szybkie wezwanie pomocy- jednolite środki łączności ratunkowej

• szybkie przybycie na miejsce zdarzenia wyspecjalizowanych służb medycznych

• podjecie właściwych czynności na miejscu zdarzenia

• transport wyspecjalizowany; stosownie do potrzeb

• niezwłoczne przyjęcie do najbliższego stosownego do sytuacji SOR-u

• niezwłoczne podjecie stosownego do rodzaju zagrożenia życia lub zdrowia leczenia szpitalnego^♦

^♦ opracowanie M. Borkowska

^♦ opracowanie M. Borkowska

^♦ opracowanie M. Borkowska