Ćwiczenie IV - Recepta narkotyczna

Normy i akty prawne regulujące stosowanie i obrót substancjami psychotropowymi:

1. Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 roku, „O przeciwdziałaniu narkomanii”, Dz.U. 24, pozycja 198

2. 6 września 2001 rok - „O zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i o zmianie innych ustaw”, Dz.U. nr 125, poz. 1367

Akty wybiórcze:

1. 13 stycznia 2003, Rozporządzenie Ministra Zdrowia „W sprawie warunków przechowywania przez apteki środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów gr. I-R oraz warunków przechowywania i wydawania preparatów zawierających te substancje”, Dz.U. nr 37, pozycja 323,

2. 13 stycznia 2003, „tycznia 2003 rok w sprawie ących te substancje, DU 37; pozycja 324;U 125; pozycja 1367W sprawie preparatów zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe, które mogą być posiadane w celach medycznych po uzyskaniu zgody Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego”, Dz.U. nr 37, pozycja 342,

3. 10 maj 2003, „W sprawie recept lekarskich”, Dz.U. nr 375, pozycja 85.

Prekursorzy środków odurzających:

• nie wymagamy ich znajomości, ale określa je ustawa,

• podział w zależności od zastosowania do wytwarzania środków odurzających, substancji psychotropowych lub innych prekursorów (np. aceton),

• poszczególne grupy oznaczane są cyfrą rzymską i odpowiednią wielką literą, np. I-R, II A-R, II B-R.

Środki odurzające:

• podział w zależności od stopnia ryzyka powstania uzależnienia (w przypadku używania w celach nie medycznych), a także od zakresu stosowania w celach medycznych,

• oznaczenie: cyfra rzymska oraz litera N, np. I-N, II-N, III-N, IV N,

• trzy pierwsze grupy uszeregowane są w kolejności od najsilniej uzależniających do słabszych (więc najsilniej uzależniają środki z grupy I-N),

• grupa III-N zawiera środki, które z uwagi na swój skład stwarzają bardzo małe ryzyko zależności, a także takie, z których nie można w prosty sposób odzyskać zawartych w nich substancji uzależniających; mogą być wydawane bez ograniczeń, np. preparaty z kodeiną,

• do środków grupy IV-N zaliczamy środki odurzające wyodrębnione z grupy I-N, wykazujące szczególnie niebezpieczne właściwości dla zdrowia i stwarzające szczególnie duże ryzyko powstania zależności; są nieprzydatne w lecznictwie ludzkim, ale bywają używane w weterynarii.

Substancje psychotropowe:

• podział w zależności od siły działania,

• oznaczenie: rzymska cyfra oraz wielka litera P, np. I-P, II-P itd.,

• siła działania poszczególnych grup substancji psychotropowych maleje wraz ze wzrastającym numerem grupy (czyli środki z grupy I-N są najsilniejsze),

• środki z grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub do badań naukowych; może je przerabiać tylko przedsiębiorca z odpowiednią koncesją na wytwarzanie środków farmaceutycznych uzyskaną od Głównego Inspektora Farmaceutycznego,

• środki z grup I-P i IV-N mogą być używane wyłącznie w celach naukowych i w lecznictwie zwierząt po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego.

Lekarze weterynarii stosujący w swojej praktyce środki z grup I-N, II-N i II-P zobowiązani są do prowadzenia dokumentacji w zakresie stosowania substancji psychotropowych i środków odurzających. Służy do tego tzw. książka kontroli. Zawiera ona szczegółowe dane o przychodzie i rozchodzie substancji z grup N i P. Należy przechowywać ją przez okres 5 lat od końca roku, w którym dokonany został ostatni wpis. Przychód i rozchód środków z grup III-P i IV-P powinien być zebrany w comiesięcznym zestawieniu, a wydrukowane dane powinny być przechowywane również przez 5 lat.

Zapas preparatów zawierających środki odurzające i substancje psychotropowe w przypadku lekarza wet. prowadzącego indywidualną praktykę nie może przekraczać średniego 7-dniowego zużycia danego środka. Dolna granica nie może być mniejsza niż najmniejsze opakowanie jednostkowe (określone w urzędowym wykazie produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na terytorium RP).

Obrót w/w preparatami prowadzą apteki otwarte. W odniesieniu do leków przeznaczonych do stosowania u zwierząt podstawą jest recepta wystawiana przez lekarza wet. (specjalna, wydawana przez NFZ).

Leki zawierające środki odurzające i substancje psychotropowe nie mogą być wydawane osobom, które nie ukończyły 18 lat. Ważność recepty to 21 dni.

Elementy, które zawiera recepta narkotyczna:

1. pieczątka i nazwa zakładu,

2. imię, nazwisko, adres i wiek właściciela zwierzęcia, gatunek i opis chorego zwierzęcia;

3. Wiadomo;

4. nazwa i ilość leku gotowego lub składniki leku recepturowego (podane ilości powinny być dodatkowo napisane słowami!),

5. Lek gotowy, ilość tego leku, lek recepturowy => M. f. - przecież to jest linijkę wyżej…

6. sposób użycia leku, dawkowanie szczegółowe (sygnatura szczegółowa),

7. data, imienna pieczątka, adres, podpis lekarza weterynarii wystawiającego receptę.

Recepta na środki odurzające i substancje psychotropowe wystawiana przez lekarza weterynarii (z wyjątkiem śr. z gr. III-N) może dotyczyć tylko takiej ilości środka, która nie przekracza 5-krotnej jednorazowej dawki. Wystawienie recepty na lek zawierający środki odurzające lub substancje psychotropowe należy odpowiednio zanotować w dokumentacji lekarskiej. Zatem lekarz wystawiający receptę na taki preparat odnotowuje ten fakt w książce chorych. Zawiera ona:

• kolejną liczbę wpisów,

• imię, nazwisko, wiek , adres właściciela zwierzęcia,

• rozpoznanie choroby,

• nazwę i ilość leku gotowego lub skład leku recepturowego i datę wystawienia recepty.

Taką książkę przechowujemy minimum 3 lata licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu. W zakładach leczniczych dla zwierząt za przechowywanie i stosowanie środków odurzających i substancji psychotropowych jest odpowiedzialny kierownik zakładu lub też inny wyznaczony lekarz weterynarii.

Zabezpieczenie środków odurzających i substancji psychotropowych

Środki odurzające i substancje psychotropowe należy odpowiednio zabezpieczyć przed kradzieżą lub użyciem przez osoby nieuprawnione do celów niezgodnych do ich przeznaczeniem. W magazynach i składach środki odurzające i substancje psychotropowe należy przechowywać w oddzielnych pomieszczeniach zabezpieczonych przed włamaniem i chronionych alarmem. W aptekach należy je przechowywać w zamkniętych metalowych szafach lub w specjalnych kasetach, w pomieszczeniach z żelaznymi drzwiami zamykanymi na co najmniej dwa zamki, z zakratowanymi oknami i z alarmem.

Nadzór nad produkcją, przechowywaniem i obrotem

Bezpośredni nadzór sprawują terenowe nadzory organów farmaceutycznych. Jeżeli chodzi o lecznicę to nadzór nad przechowywaniem i obrotem też sprawują terenowe organy NF, ale w porozumieniu z Terenowyni Organizacją Administracji Państwowej o właściwości szczególnej do spraw wet stopnia wojewódzkiego.

Organy nadzoru mają prawo do:

1. wstępu do wszystkich pomieszczeń, w których są produkowane, przechowywane lub stosowane środki odurzające lub substancje psychotropowe, do pomieszczeń i jednostek prowadzących obrót detaliczny oraz do hurtowni,

2. kontroli ksiąg i dokumentów,

3. pobierania prób do badań.

Wykaz wybranych środków odurzających

I-N: acetorfina alfentanyl deksomoramit (preparat ludzki: Palfium) etorfina fentanyl heroina, ketobemidon (Claredon) konopi ziele i żywica, wyciągi i nalewki z konopi oraz wszelkie inne wyciągi z konopi kokaina makowej słomy wyciągi i koncentraty morfina opium i nalewka z opium oksykodon (Eukodal) petydyna (Dolargan) tebaina	II-N acetylodihydrokodeina dihydrokodeina etylomorfina (Dionina) folkodyna kodeina nikodykodyna norkodeina	III-N - preparaty śr. odurzających, które stwarzają niskie ryzyko zależności: preparaty zaw. kodeinę, jeśli zawierają inne składniki, a ilość kodeiny nie przekracza 30 mg w jednej dawce lub stężenie nie przekracza 1,5% w preparatach w formie niepodzielonej, preparaty zaw. acetylodihydrokodeinę i dihydrokodeinę, etylomorfinę, norkodeinę, nikodykodynę, jeżeli te preparaty zawierają inne składniki, a ilość środka odurzającego nie przekracza 100 mg w jednej dawce lub stężenie nie przekracza 2,5% w preparatach w formie nie podzielonej
IV-N - o bardzo dużym ryzyku wywołania zależności: acetorfina* dezomorfina etorfina* heroina ketobenidol konopi ziele i żywica* *) mogą być używane w lecznictwie zwierząt, np. do poskramiania dużych zwierząt egzotycznych (słoń, nosorożec)

Wykaz wybranych substancji psychotropowych:

I-P brolamfetamina lizerwid meskalina psylocybina tenamfetamina

II-P amfetamina (psychedryna) fencyklidyna metylofenidat pentazocyna (Fortal)

III-P amobarbital (Amytal) cyklobarbital glutetymid (glimid) pentobarbital (Nembutal, Vetbutal, Morbital)

IV-P barbital (Veronalum) chlordiazypoksyd diazepam (Relanium, Relanimal) fenobarbital (Luminalum) clonazepam (Rivotril) meprobamat nitrazepam oksazepam temazepam (Signopam)

^{Kopiowanie zalecone
2009 Hobbit & Leniwiec}

3

---