Klatka piersiowa lejkowata (łac. Pectus excavatum) jest wrodzoną, złożoną anomalią rozwojową polegającą na uwypukleniu trzonu mostka w kierunku kręgosłupa z jednoczesnym uwypukleniem do przodu wyrostka mieczykowatego wraz z zaburzeniem wzrostu okolicznych chrząstek.

Objawy

• lejkowate zapadnięcie klatki piersiowej - mostek wciśnięty do środka,

• klatka piersiowa spłaszczona i poszerzona,

• zwiększenie kifozy piersiowej (plecy okrągłe) lub boczne skrzywienie kręgosłupa,

• osłabienie mięśni grzbietu,

• upośledzenie pojemności życiowej płuc, niewydolność oddechowo - krążeniowa.

Przyczyny powstawania

• wrodzone zaburzenia kostnienia,

• krzywica,

• zaburzenia rozwojowe mięśni klatki piersiowej i przepony,

• nieproporcjonalny rozrost chrząstek żebrowych,

• wynik innej choroby (np. przebyta astma, zespół Marfana),

• dziedzicznie

Wada ta występuje ok. raz na 500 urodzeń, przy czym chirurgicznego leczenia wymaga jedynie 0,5% chorych. Lejkowata klatka występuje mniej więcej dwukrotnie częściej u chłopców niż u dziewcząt.

Leczenie

1. Metoda Ravitcha

Polegająca na usunięciu przymostkowych chrzęstnych części żeber (zazwyczaj od 3 do 8).

2. Metoda Nussa

Polega na wprowadzeniu pod mostek tytanowej płyty po obróceniu której wypycha się zapadnięty mostek (do poziomu wystających żeber) redukując deformację. Cięcia robi się w linii pachowej długości ok. 2 cm, płytkę wyjmuje się po ok. dwóch latach od jej założenia.

Inne nazwy

• szewska klatka piersiowa, zapadnięta klatka piersiowa, wklęsła klatka piersiowa

• ang.: funnel chest, sunken chest