Witamina K2, ma³o znana witamina która moæe ocalię zdrowie
Info ze str.: http://www.naturalna-medycyna.com.pl/witamina-k2-malo-znana-witamina-ktora-moze-ocalic-zdrowie-witamina-k2.html
Czym jest witamina K2 ?
Jest menachinonem, to nazwa dla rodziny zwi¹zków pokrewnych, które dzielimy na na menachinony o krótkich ³ańcuchach (najwaæniejszy podtyp to MK-4 ) i menachinony d³ugo³ańcuchowe (z których najwaæniejsze s¹ MK-7, MK-8 i MK-9).
Czym siź róæni¹ typy witaminy K2 ?
Wszystkie witaminy K s¹ podobne w strukturze: maj¹ wspólny pierœcień "chinonu", ale róæni¹ siź pod wzglźdem d³ugoœci i stopniem nasycenia ogona wźglowego,oraz liczba" ³ańcuchów bocznych"( 1 ). Liczba ³ańcuchów bocznych wskazuje nazwź konkretnego menachinonu (np MK-4 oznacza cztery jednostki molekularne - zwane jednostkami izoprenowymi - s¹ przymocowane do ogona wźgla), co wp³ywa na transport do róænych tkanek docelowych.
Jak dzia³a witamina K2 ?
Mechanizm dzia³ania witaminy K2 jest podobny do witaminy K1. Tradycyjnie, witaminź K uznano za czynnik wymagany do krzepniźcia krwi, ale najnowsze badania pokazuj¹ æe witamina K2 dzia³a na szereg innych waænych funkcji organizmu. Jedn¹ z bardzo waænych funkcji wydajź siź byę aktywacja i wzmacnianie bia³ek GLA (obecnie 17 odkrytych), z dotychczas odkrytych funkcji tych bia³ek najwaæniejsze wydaj¹ siź byę:
- Krzepniźcie Krwi - wp³yw na czynniki: II (protrombina), VII (prokonwertyna), IX (zwany czynnikiem Christmasa lub czynnikiem przeciwhemofilowym B, PTC), X (czynnik Stuarta-Prowera), jak równieæ na bia³ka krzepliwoœci krwi (C, S, Z) za to odpowiadaj¹ bia³ka GLA syntezowane w w¹trobie
- Osteokalcyny, to bia³ko GLA wytwarzane przez Osteoblasty (komórki tworz¹ce koœci (koœciotwórcze, wystźpuj¹ce w miejscach, gdzie odbywa siź wzrost lub przebudowa tkanki kostnej, wytwarzaj¹ czźœę organiczn¹ macierzy kostnej, w której nastźpnie odk³adaj¹ siź kryszta³y fosforanów wapnia) i odgrywa znacz¹c¹ rolź w mineralizacji koœci, czyli wzmacniania ich struktury.
- bia³ko MGP (Matrix gla protein). To bia³ko hamuj¹ce zwapnienia, wystźpuje w wielu tkankach organizmu ale jego rola najbardziej jest widoczna w chrz¹stkach i œcianach naczyń krwionoœnych, gdzie zapobiega odk³adaniu siź wapnia (przenosi go do tkanki kostnej) a tym samym sztywnieniu i pźkaniu naczyń krwionoœnych ( 2 )
- bia³ko GAS6 (Growth arrest-specific 6) które jest wydzielane przez komórki œródb³onka i leukocyty w odpowiedzi na uszkodzenie tkanek, pomaga w przeæyciu, rozmnaæaniu, przenoszeniu i przyleganiu komórek, czyli gojeniu siź ran. ( 3 )
Jak witamina K2 wp³ywa na zdrowie?
Gźstoœę mineralna koœci (BDM).
Wp³yw na gźstoœę koœci zosta³ zaobserwowany u pacjentów ze z³amaniem szyjki koœci udowej, posiadali oni bardzo niski poziom witaminy K2. Silny zwi¹zek miźdzy niedoborem witaminy K2 i zaburzeniami zdrowia koœci pokaza³y zarówno badania kliniczne i laboratoryjne. Stwierdzono æe niedobór witaminy K2 powoduje zmniejszenie poziomu osteokalcyny, co z kolei zwiźksza kruchoœę koœci. ( 4 , 5 ) Badania wykaza³y równieæ, æe witamina tylko witamina K2 (K1 nie wykazuje takiego dzia³ania) w po³¹czeniu z wapniem i witamin¹ D moæe zwiźkszyę wytrzyma³oœę koœci przez poprawź ich geometrii ( 6 ). Dodatkowo badania wykonywane przez M.H.J. Knapen, L.J.Schurgers i C.Vermeer wyraŸnie wykazano, æe witamina K2 jest niezbźdna dla utrzymania odpowiedniej wytrzyma³oœci koœci u kobiet po menopauzie i jest czynnikiem wp³ywaj¹cym na poprawź zawartoœci mineralnej koœci i szerokoœci szyjki koœci udowej ( 7 ).
Wiźcej argumentów wspieraj¹cych unikalne funkcje witaminy K2 pochodzi z Japonii. Populacja japońska wydaje siź mieę niæszy stopień ryzyka z³amań koœci w stosunku do obywateli europejskich i amerykańskich. To stwierdzenie by³oby paradoksalne, jeœli poziom spoæycia wapnia by³by jedynym czynnikiem determinuj¹cym gźstoœę koœci. Jednak badania przeprowadzone w Japonii i opublikowane w 2006 i 2008 ³¹czy wyæszy poziom BMD Japonii z powszechn¹ konsumpcj¹ natto, tradycyjnej potrawy œniadaniowej wykonanej z fermentowanych ziaren soi. Zwiźkszone spoæycie witaminy K2 MK-7 obecnej w natto wydaje siź prowadzię do zwiźkszenia aktywacyjnoœci osteokalcyny i znacznego zmniejszenia ryzyka z³amania koœci ( 8 , 9 ).
Jeszcze bardziej przekonuj¹ce s¹ wyniki badań które równieæ przeprowadzono w Japonii i og³oszono w 2001 roku, zaobserwowano æe zachodzi zaleænoœę miedzy iloœci¹ spoæywanego natto, a iloœci¹ z³amań koœci. W tych regionach kraju, gdzie natto nie jest czźœci¹ codziennej diety, z³amanie szyjki koœci udowej s¹ bardziej powszechne ( 10 ).
Zwapnienie serca
Pacjenci cierpi¹cy na osteoporozź posiadaj¹ szerokie blaszki wapnia w tźtnicach które zmniejszaj¹ przep³yw krwi. Nadmiar wapnia w jednej czźœci cia³a (tźtnice), i brak w innej (koœci) - co moæe wyst¹pię nawet mimo uzupe³niania wapnia - zwany jest paradoksem wapnia. G³ównym tego powodem jest niedobór witaminy K2, co prowadzi do znacznej utraty wartoœci biologicznej funkcji bia³ek MGP, które najlepiej powstrzymuj¹ wapnienie naczyń krwionoœnych. Na szczźœcie badania na zwierzźtach wykaza³y æe zwapnieniu naczyń, moæna nie tylko zapobiegaę ale i przywrócię naczynia krwionoœne do normalnego stanu, zwiźkszaj¹c dzienne spoæycie witaminy K2 . ( 11 ) Efekt ochronnego dzia³ania witaminy K2 (witamina K1 nie wykazuje takiego dzia³ania) na zdrowie uk³adu sercowo-naczyniowego potwierdzili, miźdzy innymi naukowcy z Department of Epidemiology & Biostatistics, Erasmus Medical Center z Rotterdamu w Holandii te badanie z 2004 przeprowadzono na grupie 4807 osób ( 12 ). Wyniki ponad 10 lat obserwacji potwierdzi³y æe witaminy K2 z d³ugim ³ańcuchu (od MK-7 do MK-9) s¹ najwaæniejsze dla efektywnego zapobiegania nadmiernemu gromadzeniu wapnia w tźtnicach, zosta³y przeprowadzone przez naukowców z Holandii (Julius Center for Health Sciences and Primary Care, University Medical Center Utrecht; Department of Public and Occupational Health, EMGO-Institute Amsterdam; VitaK and Cardiovascular Research Institute, University of Maastricht) i Francji ( Danone Research Centre Daniel Carasso, Palaiseau Cedex) ( 13 , 14 ).
Zdrowie dzieci.
Eksperymenty laboratoryjne, badania populacji i próby kliniczne ³¹cz¹ witaminź K z posiadaniem silnych i zdrowych koœci. Korzystny wp³yw witaminy K2 u dzieci potwierdzono miźdzynarodowymi badaniami ( 15 ) które wykaza³y siln¹ pozytywn¹ korelacj¹ miźdzy poziomem witaminy K2 i zawartoœę mineraln¹ koœci. Wyniki poprzednich badań wskazuj¹ równieæ, æe dodatkowe spoæycie witaminy K2 moæe poprawię geometriź koœci i pozytywnie wp³ywa na przyrost masy kostnej. W badaniu z udzia³em 223 zdrowych dziewcz¹t (11-12 lat), przeprowadzonym przez Eibhlis O'Connor i wspó³pracowników ( 16 ) którzy stwierdzili pozytywny zwi¹zek miźdzy witamin¹ K2 i poziomem gźstoœci mineralnej koœci.
Dzieciom duæo szybciej niæ doros³ym rosn¹ koœci, wiźc potrzebuj¹ witaminy K2 w znacznie wiźkszych iloœciach. Wyniki wielu badań wskazuj¹ jednak na wyraŸny niedobór witaminy K2 w koœciach. U wiźkszoœci badanych dzieci zaobserwowano znaczne podniesiony poziom dekarboksylowanej osteokalcyny, co wskazuje na niski poziom witaminy K2 ( 17 ). Podobnych obserwacji dokonano w Children's Hospital Medical Center, Cincinnati w USA pokazuj¹ce wspó³zaleænoœę miźdzy witamin¹ K2 i popraw¹ zdrowia koœci i ich wzmocnieniem ( 18 ). Badania te podkreœlaj¹ æe zalecane dzienne spoæycie witamin K2 powinno byę wyæsze niæ obecne, który zosta³o okreœlony zgodnie z potrzebami czynników krzepniźcia.
Jak witaminy K s¹ wch³aniane ?
Witamina K jest pobierana z jelita cienkiego i transportowana przez chylomikrony do krwiobiegu. Najwiźcej witaminy K1 jest przenoszone przez bogate w triacyloglicerol lipoproteiny (TRL) i niestety szybko usuwana przez w¹trobź. Tylko niewielka iloœę jest uwalniana do krwiobiegu, gdzie s¹ przenoszone przez cholesterol (LDL oraz HDL). Witamina K2 MK-4 jest transportowana przez te same lipoproteiny (TRL, LDL i HDL) i równie szybko usuwana z organizmu. Witamina K2 MK-7 (menachinony d³ugo³ańcuchowe) s¹ wch³aniane w taki sam sposób jak witamina K1 i K2 MK-4, ale s¹ skuteczniej rozdzielane przez w¹trobź i umieszczane g³ównie w lipoproteinach niskiej gźstoœci (LDL). Witamina K2 MK-7 zawarta w LDL ma d³ugi okres pó³trwania w krwiobiegu, moæe kr¹æyę przez d³uæszy czas co powoduje wyæsz¹ biodostźpnoœę dla tkanek pochodz¹cych lub wystźpuj¹cych poza w¹trob¹ w porównaniu do witaminy K1 i K2 MK-4. Kumulacja witaminy K w tkankach pochodz¹cych lub wystźpuj¹cych poza w¹trob¹ ma bezpoœrednie znaczenie dla funkcji witaminy K nie zwi¹zanych z krzepniźciem krwi i fibroliz¹.
Gdzie znaleŸę witaminy K i ile organizm ich potrzebuje ?
W 2012 roku kanadyjska pisarka i ekspert naturalnej medycyny Kate Rhéaume-Bleue zaproponowa³a zwiźkszenie zalecanego dziennego spoæycia (RDA) dla witaminy K (z zakresu 80-120 µg) gdyæ ta norma moæe byę zbyt niska ( 19 ). Wczeœniejsze sugestie w literaturze naukowej które bior¹ pod uwagź tylko wymagania w¹troby, lub powi¹zane z w¹trob¹ s¹ z 1998 r. ( 20 , 21 ) To zalecenie jest poparte faktem, æe wiźkszoœę populacji Zachodu wykazuje znaczn¹ czźœę dekarboksylowanych pochodz¹cych lub wystźpuj¹cych poza w¹trob¹ bia³ek, tak wiźc pe³na aktywacja czynników krzepniźcia zostaje spe³niona, lecz poziom witaminy K2 wydaje siź byę za niski do karboksylowania osteokalcyny w tkance kostnej i bia³ek MGP w uk³adzie krwionoœnym ( 22 , 23 ). Najwyæsze stźæenia witaminy K1 znajduj¹ w zielonych liœciach warzyw, znacz¹ce stźæeniach s¹ równieæ obecne w kilku olejach roœlinnych, owocach, ziarnach i produktach mlecznych. W Europie i Stanach Zjednoczonych 60% lub wiźcej witaminy K1 jest dostarczane przez spoæycie zielonych warzyw liœciastych. Poziom zawartoœci witaminy K1 w diecie jest podobny w wielu krajach i wynosi oko³o 70-80 µg i jest mniejszy od zalecanego spoæycia witaminy K. Oprócz w¹trób zwierz¹t, najbogatszym Ÿród³em witaminy K2 (d³ugo³ańcuchowych menachinonów) w diecie jest fermentowana æywnoœę (tylko przez bakterie) zwykle reprezentowanych przez sery (MK-8, MK-9) w dietach zachodnich i natto (MK-7) w Japonii. Z kwestionariusza czźstotliwoœci spoæycia æywnoœci sporz¹dzonego w Holandii wynika, æe oko³o 90% witamin K s¹ dostarczane przez K1, natomiast oko³o 7,5% przez K2 od MK-5 do MK-9 i oko³o 2,5% przez K2 MK-4. Wiźkszoœę pomiarów zawartoœci witamin K w æywnoœci mierzy tylko w pe³ni nienasycone menachinony; W zwi¹zku z powyæszym stwierdzono æe sery zawieraj¹ K2 MK-8 10-20 µg/100g i MK-9 w iloœci 35-55 µg/100 g ( 24 ).
Naturalne K2 znajduje siź równieæ w bakteryjnie fermentowanych produktach spoæywczych, jak dojrza³e sery i twarogi. K2 MK-4 jest spotykana w stosunkowo ma³ych iloœciach w miźsach i jajach. Najbogatszym Ÿród³em naturalnym K2 to tradycyjne japońskie danie natto ( 25 ) z fermentowanych ziaren soi i bakterii Laseczki siennej (Bacillus subtilis), który stanowi niezwykle bogate Ÿród³o naturalnej witaminy K2 MK-7, jej uæywanie w pó³nocnej Japonii zosta³o powi¹zane ze znacz¹c¹ poprawa stanu zdrowia i wytrzyma³oœci koœci.
Komu grozi niedobór witamin K2 ?
Istniej¹ dwa rodzaje niedoboru witaminy K2: ostre i przewlek³e.
Powszechnie uznaje siź æe ostry niedobór charakteryzuje siź krwawieniem z dzi¹se³, nosa i przewodu pokarmowego. Konsekwencje mog¹ byę bardzo powaæne: udar mózgu, uszkodzenie p³uc i œmierę spowodowana przez duæ¹ utratź krwi. Noworodki maj¹ wiźksze ryzyko ostrego niedoboru witaminy K2, poniewaæ witamina K2 nie jest transportowane przez ³oæysko w wystarczaj¹cym stopniu, a noworodek nie posiada jeszcze wytworzonej flory bakteryjnej która moæe wytworzyę witaminź K2. Niedobór witaminy K2 moæe równieæ wyst¹pię z powodu uæywania leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryna lub inne pochodne kumaryny), d³ugotrwa³e stosowanie antybiotyków, choroby pźcherzyka æó³ciowego i choroby Crohna.
Przewlek³y niedobór witaminy K2 jest mniej oczywisty do zdiagnozowania niæ ostry. Co jest bardziej niebezpieczne, poniewaæ nie ma æadnych niepokoj¹cych objawów i wyników, upoœledzenie wytrzyma³oœci koœci, os³abienie uk³adu kr¹æenia uznaje siź za choroby starzenia siź organizmu.
Przez d³ugi czas uwaæano æe niedobór witaminy K2 jest rzadko spotykany, a wymagany poziom moæe byę ³atwo dostarczony poprzez dietź i biosyntezź mikrobiologiczn¹ dokonan¹ przez bakterie æyj¹ce w jelitach. Jednak najnowsze dane naukowe wskazuj¹ æe iloœę witaminy K2 w diecie nie jest tak wysoka jak kiedyœ s¹dzono. Nawet dobrze zbilansowana dieta moæe nie dostarczaę witaminy K w iloœci wystarczaj¹cej do zaspokojenia potrzeb organizmu. Z badania z 2005 roku przeprowadzonego przez CJ Prynne wynika æe spoæycie witaminy K2 jest obecnie znacznie niæsze niæ 50 lat wczeœniej, a dzienne spoæycie witaminy K stopniowo zmniejsza siź od 1950 roku ( 26 ).
Moæna to czźœciowo wyjaœnię zmianami w sposobie æywienia (ludzie jedz¹ duæo mniej zielonych warzywach liœciastych, które s¹ bogate w witaminź K1 ) i zmianź sposobu wytwarzania æywnoœci. Obecne sterylne warunki wytwarzania æywnoœci dyktowane przez miźdzynarodowe standardy powoduj¹ brak obecnoœci róænych gatunków bakterii wytwarzaj¹cych witaminź K2 w diecie.