DIAGNOZA PSYCHOLOGICZNA

3 WYKŁAD

METODY PROGNOZOWANIA

Różnica między wywiadem a rozmową psychologiczną. Rozmowa psychologiczna - inf. bezpośrednia od os. badanej. Rozmowa psychologiczna - sposób komunikacji językowej ewentualnie poza językowej , która ma pomóc os. badanej. Rekonstrukcji aktualnych doświadczeń i na skuteczne rozwiązanie problemu. Pomoc w rekonstrukcji jego przeszłości i określić jakie problemy dana osoba ma.

Rozpoznanie problemu i związku z przeszłością tej osoby badanej.

Rozmowa psych a konwersacje ( charakter swobodny, charakter Towarzyski- brak celów naukowych)

Rozmowa

Anamneza - specjalny rodzaj rozmowy dotyczący kontaktu z os. badaną (etiologia, poszukiwanie przyczyn choroby)

Anamneza ma pewien schemat ( szpital)

• Technika parafrazowania ( powt. tego co powiedział pacjent tylko innymi słowami)

• aktywne słuchanie ( słuchać tak aby usłyszeć)

• obserwacja zachowań niewerbalnych+ werbalnych

• reakcje oporu np. mimika i inne mechanizmy obronne

• analiza przeniesienia - pragnienia, uczucia na psychologa ( manifestacja w kontakcie z terapeutą)

• Przeciwprzeniesioniowa sytuacja - psycholog reaguje pełnym zrozumieniem pacjenta - Błąd ( przeniesienie wcześniejszych wydarzeń z życia psychologa na pacjenta)

• motywacja z jaką przychodzi pacjent - sugerowany kontakt pacjenta motyw. Zewnętrzna

• Milczenie na płacz pacjenta

• Cisza znak, że pacjenta nie interesuje terapia

• Całkowita akceptacja pacjenta- zmniejsza podstawek obronną pacjenta

• Technika interpretacji

• Technika stawiania pytań (stawianie pytań tak aby pacjent sam mógł dojść do swojego problemu) każde pytanie ma służyć weryfikacji hipotezy . Kolejność pytań istotna od ogółu do szczegółu.

• Technika prowokowania rozładowywania napięcia / pacjent może odreagować na nas- nie stosować ( wątpliwa terapia manipulacyjna)

• Technika niedokończonych zdań ( pokazuje problemy pacjenta)

• Rozmowa musi się kończyć po uzyskaniu informacji na wszystkie tematy.

• Psycholog nie dokonuje oceny os. badanej , podsumowanie różne do danych etapów diagnozy. Jak dalej terapia ma wyglądać. (Pytanie do pacjenta jak Pan się czuje po tej rozmowie, co z niej wyniósł , co dała ta rozmowa)

• Mówimy językiem prostym, zrozumiałym dla naszego pacjenta.

Wywiad

Problem wywiadu:

Typy wywiadu:

• wywiad jawny - świadomy, wyraża zgodę świadomie

• wywiad ukryty - nie ma świadomości po co jest ten wywiad

• wywiad nieformalny - nie wie jaki jest cel - wprost nie mówimy po co jest..

• wywiad formalny - zna cel prowadzenia wywiadu

• wywiad swobodny - sekwencja pytań - pytania otwarte uzyskujemy dane ilościowe i jakościowe

• wywiad z kategoryzowany - pytania zamknięte uzyskujemy dane jakościowe ( nie musi być przeprowadzany tylko z jedną osobą)

• wywiad indywidualny -przeprowadzany tylko z jedną osobą

• wywiad zbiorowy

• wywiady jednorazowe - spisz rzeczy

• wywiad wielorazowy - panel dyskusyjny na dany temat wypowiada się jedno zdanie

• wywiad społeczny - określenie środowiska

Wywiad ma na celu - poznanie reakcji, stosunku jaki ma os. badana do drugiej osoby

Zalety wywiadu:

• bez wywiadu nie można dotrzeć do informacji sprzed przeszłości

• znajomość osoby dokonywanie obserwacji w trakcie wywiadu.

Wady wywiadu:

• nieumiejętnie prowadzony wywiad prowadzi do zahamowania, oporu.

• Do końca nie jesteśmy pewni czy w wywiadzie os. badana mówi nam prawdę, czy czasem manipuluje nami, czy inf. z życia

• subiektywizm element towarzyszący przez os. udzielającą odpowiedzi czy os. prowadzącą wywiad.

Wywiad ma być skategoryzowany (wszystkie elementy istotne po kolei)

Wywiad - proste pytania, proste odpowiedzi.

Obserwacja

Obserwacja - metoda naukowa, naturalne zbieranie informacji. Obiektywna .Wierny opis, całościowa interpretacja

Metoda obserwacji: spontaniczna lub pośrednia- brak wpływu przy tej metodzie.

Obserwacja może być kontrolowana / stosujemy skale Denver

Obserwacja ciągła - zmiany, umiejętności, pozycje rozwoju psychosomatycznego dziecka SNR- sfera najbliższego rozwoju.

Fotograficzna precyzja - opis cech tych zachowań

Analiza dokumentów i wytworów

Analiza dokumentów i wytworów - technika gromadzenia, opis danych, różnych materiałów w postaci wytworów zbiór w kontekście jakim funkcjonowała dana osoba . Usuwamy wszelkie zniekształcenia pod kątem autora, którego ten wycinek rzeczywistości udokumentowany dotyczył.

Kontekst oddzielony od zafałszowania faktów.

Do czego służy:

istotny element tworzony w różnych reklamach. Z akcentem na treści, które mogą same zainteresować bardziej .

Typy dokumentów mogą być wykorzystywane w zbieraniu informacji o badanym( nie ankiety, nie testy)

Dokument może mieć charakter zastany: powstały bez wiedzy autora (np. wypracowania szkolne, listy, pamiętniki)

Dokumenty intencjonalne - powstałe na zamówienie(np. Narysuj to i to..)

Dokumenty kronikowe- dokładne dane- fakty, wydarzenia, akta

Dokumenty opiniodawcze - ocena danej osoby (ten rysunek jak oceniamy.,ocena z wcześniejszych etapów, docieranie do faktów inf. bieżących pozwalających porównać inf. bieżące z wcześniejszymi)

Dokumenty naukowe- charakter systematyczny , opracowanie statystyczne

Dokumenty oficjalne -ustawy sejmowe,...

Analiza tych dokumentów ustala treści formalne dokumentacji. Ocena pod kątem cech świadczących o tej osobie

Analiza zewnętrzna( czy osoba jest wiarygodna- mówi prawdę)

Egzamin

Modele diagnostyczne opisać, podstawowe inf.

Procedura diagnozy etapowość jakie fazy w procesie diagnozowania występują

Pozytywy i negatywy o obserwacji

Ankieta, kwestionariusz, rodzaje testów, standardy

Europejskie standardy

Klasyfikacje testów

Ankieta, kwestionariusz

Różnica między ankieta a kwestionariuszem:

Pytania ankietowe mają pytania otwarte

Pytania w kwestionariuszu mają pytania zamknięte

Ilość pytań - ankieta nie liczy bardzo dużo pytań, a kwestionariusz potrafi liczyć 500 pytań

Wady - ankiety:

Nie zawsze poprawnie zredagujemy pytanie

odpowiedzi w ankietach nie zawsze są wyczerpujące np. „nie wiem”

Zebrany materiał wymaga kategoryzacji.

Zalety -Kwestionariusz jest skategoryzowany

Wyniki kwestionariusza są według układów, grup, selekcji w kategorie. Dlatego dużo łatwiej zebrać informacje na określony aspekt. Skala pomiarowa która dostarcza informacji aktualnych inf. o sobie badanej.

Testy

Test - zestaw pytań różnych wypowiedzi słów, skala wykonawcza.

Podział testów:

• test papierowy

• test zręcznościowy

• test inteligencji

• test projekcyjny

KLASYFIKACJE ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH

 

 

• KRYTERIA PORZĄDKOWANIA ZABURZEŃ ZDROWIA

kryterium opisowe - uwzględnia podobieństwa cech klinicznych (tj. objawy zaburzenia, jego dynamika, okres życia, w którym się pojawia oraz reakcja na leczenie), genezy zaburzeń i łączenia obu tych cech.

kryterium uwzględniające patogenezę, tj. dotarcie i opisanie czynników, które są odpowiedzialne za powstanie zaburzenia.

Żadna z dotychczasowych koncepcji nie wyjaśnia jednak powstawania zaburzeń psychicznych jednoznacznie i ostatecznie, stąd oparcie się na tym właśnie kryterium budzi szereg kontrowersji.

•Obowiązujące obecnie klasyfikacje (ICD-10 i DSM IV) opierają się na podejściu opisowym.

•Ważnym założeniem jest tymczasowość klasyfikacji, wynikająca ze świadomości zmian w stanie wiedzy.

Dwa systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych - ICD i DSM

KLASYFIKACJE ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH

Dwa najbardziej rozpowszechnione systemy klasyfikacji diagnostycznej zaburzeń psychicznych to:

•Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych (International Classification of Diseases and Related Health Problems - ICD), która od roku 1992 ma już swoje 10 wydanie.

• Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (Diagnostic and statistical manual of mental disorders - DSM), wprowadzony przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. Począwszy od 1952 roku jest to już IV poprawiona edycja (1994) (w przygotowaniu V).

Klasyfikcje te różnią się między sobą tym, że DSM-IV ma charakter symptomatyczny (miernik objawowy), a ICD-10 oprócz miernika objawowego  uwzględnia też kryterium etiologiczne (czyli ma charakter opisowo- wyjaśniający, ponieważ wyodrębnia klasy zaburzeń uwzględniając też ich genezę).

Autorzy wyróżnili dwie główne grupy zaburzeń. Obejmują one zaburzenia rozwoju psychicznego oraz zaburzenia zachowania i emocjonalne rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym.

Opracowując klasyfikacje zrezygnowano bowiem z idei zaburzeń związanych z fazami rozwoju indywidualnego. Wszystkie zaburzenia rozpoznane u dzieci i młodzieży powinny być diagnozowane wg tych samych kryteriów, wg których rozpoznaje się je w każdym innym okresie życia.

Dla psychiatrów dziecięcych szczególnie istotne są trzy grupy diagnostyczne:

Zaburzenia emocjonalne:

•Fobie

•Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

•Inne zaburzenia lękowe

•Depresja

•Niektóre zaburzenia pod postacią somatyczną

Zaburzenia zachowania:

• Zaburzenia zachowania

• Zaburzenia opozycyjno-buntownicze

• nadruchliwość

Zaburzenia rozwoju:

• opóźnienia w rozwoju mowy

•opóźnienia w czytaniu

•zaburzenia autystyczne

•upośledzenie umysłowe

•mimowolne moczenie i zanieczyszczenie się kałem

•Zaburzenia emocjonalne opisywane są często jako zaburzenia zinternalizowane (uwewnętrznione, skierowane do wewnątrz), tj. stres kanalizuje się wewnątrz i prowadzi do niepokoju, smutku, leku, bólów żołądka itp.

•Zaburzenia zachowania (zaburzenia eksternalizowane) uzewnętrznione, stresy zostają skierowane na zewnątrz w postaci zachowań buntowniczych, agresji, zachowań antyspołecznych itp.

• Zaburzenia rozwojowe - charakteryzują się opóźnieniami lub zaburzeniami w rozwoju funkcji, które w prawidłowych warunkach ujawniają się w przewidywanej kolejności będącej wynikiem dojrzewania biologicznego organizmu.

Te trzy grupy objawów nakładają się na siebie. Należy pamiętać, że zaburzenia psychiczne u dzieci nie ograniczają się do trzech wymienionych głównych grup diagnostycznych. Niewątpliwie są zaburzenia, które nie pasują do tej klasyfikacji np. zaburzenia więzi, jadłowstręt psychiczny.

Dodatkowe inf. z internetu Dr Kostańska poleciła zapoznanie się z nimi.

Zaburzenia rozwoju psychicznego w ICD-10.Klasyfikacja zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży.

F80-F89		Zaburzenia rozwoju psychicznego (psychologicznego)
	F80.0	Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka
	F80.1	Specyficzne zaburzenia artykulacji
	F80.2	Zaburzenia ekspresji mowy
	F80.3	Zaburzenia rozumienia mowy
	F80.4	Nabyta afazja z padaczką (zespół Landau- Kleffnera)
	F80.9	Inne zaburzenia mowy i języka
F 81		Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka , nie określone
	F81. 0	Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
	F81.1	Specyficzne zaburzenia czytania
	F81.2	Specyficzne zaburzenia analizy dźwiękowo-literowej
	F81.3	Specyficzne zaburzenia umiejętności arytmetycznych
	F81.8	Inne zaburzenia rozwojowe umiejętności szkolnych
	F81.9	Zaburzenia rozwojowe umiejętności szkolnych nie określone
F 82		Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych
F 83		Mieszane specyficzne zaburzenia rozwojowe
F 84		Całościowe zaburzenia rozwojowe
	F 84.0	Autyzm dziecięcy
	F 84.1	Autyzm atypowy
	F 84.2	Zespół Retta
	F 84.3	Inne dziecięce zaburzenia dezintegracyjne
	F 84.4	Zaburzenia hiperkinetyczne z t...

---