Skały ultrazasadowe i zasadowe - opis

1. Dunit granatonośny. Skała o strukturze pełnokrystalicznej, generalnie drobnokrystalicznej,
   porfirowatej, z nielicznymi fenokryształami ganatów. Tekstura zbita, bezładna. Zasadniczym
   składnikiem skały sąoliwiny w niewielkim stopniu zserpentynizowane. Fenokryształy granatów
   posiadają obwódki kelyfitowe zbudowane z igiełkowo wykształconych piroksenów i/lub
   amfiboli (nie można mikroskopowo odróżnić tych minerałów) oraz rozproszonego pyłu
   magnetytowego.

2. Perydotyt. Skała o strukturze pełnokrystalicznej, generalnie średniokrystalicznej,
   hipautomorficznej. Tektura zbita, bezładna. Skała jest silnie przeobrażona przez proces
   serpentynityzacji. Zachowane są relikty oliwinów, niekiedy o charakterystycznych dla tych
   minerałów zarysach sześciobocznych, relikty jednoskośnego piroksenu (typu diallagu) o
   charakterystycznej jednokierunko-wej łupliwości. Pirokseny występują pomiędzy kryształami
   oliwinów, wypełnia-jąc wolne przestrzenie w skale. Jest to związane z kolejnością krystalizacji
   tych minerałów (patrz szeregi reakcyjne Bowena). Oliwiny zmienione są także w wyniku
   procesu amfibolizacji (przy dużym udziale wody przechodzą w amfi-bole typu aktynolit-
   tremolit), wykształcone igiełkowo i często zebrane w skupienia promieniste.

3. Troktolit. Skała o strukturze pełnokrystalicznej, nierównokrystalicznej, hipauto-morficznej.
   Tekstura zbita, bezładna. Zasadniczym składnikiem skały są plagio-klazy zasadowe oraz
   oliwiny, natomiast podrzędnie występują pirokseny jednoskośne. Oliwiny i pirokseny są
   częściowo zserpentynizowane, a plagioklazy objęte są procesem saussurytyzacji. Pirokseny
   występują jako cieniutkie obwódki wokół oliwinów i plagioklazów (tym różni się od gabra
   oliwinowego, w którym jest więcej piroksenów).

4. Gabro oliwinowe. Skała o strukturze pełnokrystalicznej, generalnie średniokry-stalicznej,
   hipautomorficznej. Tekstura zbita, bezładna. Skład mineralny: zasadowe plagioklazy,
   pirokseny jednoskośne typu diallagu, oliwiny. Skała wykazuje słabe przeobrażenia -
   serpentynityzacja oliwinów i częściowo piroksenów.

5. Gabro (diallagowe). Skała o strukturze pełnokrystalicznej, nierównokrystalicz-nej, generalnie
   grubokrystalicznej, hipautomorficznej. Tekstura zbita, bezład-na. Skład mineralny: zasadowe
   plagioklazy, pirokseny typu diallagu, śladowo oliwiny. Plagioklazy zostały objęte procesem
   saussurytyzacji.

6. Noryt. Skała o strukturze pełnokrystalicznej, średniokrystalicznej, hipautomor-ficznej. Tekstura
   zbita, bezładna. Skład mineralny: zasadowe plagioklazy, pirokseny rombowe typu hiperstenu
   (cecha diagnostyczna), biotyt, minerały rudne (nieprzezroczyste, np. tytanomagnetyt, ilmenit).
   Biotyt posiada barwę czerwono-brunatną wywołaną domieszką Ti. Występuje ponadto
   hercynit (spinel ciemnozielony, izotropowy, tworzy wrostki w minerałach rudnych). Składniki
   skały są dość dobrze zachowane, nieprzeobrażone, poza niewielką saussurytyzacją
   plagioklazów.

7. Gabronoryt. Różni się od norytu obecnością piroksenów jednoskośnych.

8. Hornblendyt. Struktura pełnokrystaliczna, średniokrystaliczna, hipautomorficz-na. Tekstura
   zbita, bezładna. Głównym składnikiem skały są amfibole typu hornblendy, którym w ilościach
   podrzędnych towarzyszy apatyt (bezbarwny, o niskich szarych barwach interferencyjnych).
   Ponadto występują minerały wtórne, o urozmaiconym składzie, takie jak: talk, kwarc, chloryt,
   zastępujące amfibole i wypełniające wolne przestrzenie w skale.