Zdolność do regulacji emocji jest niezwykle ważnym aspektem ludzkiej adaptacji. Tylko adaptacyjny sposób regulacji emocji wdraża zachowania zdrowotne (Lee-Baggley, Delongis, Voorhoeave, Geenglass, 2004). Choć zdolności myślenia i zaawansowanej regulacji emocji są powszechne, to istnieje jednak duży zakres różnic w ilości poznawczej działalności i treści ludzikich myśli w odpowiedzi na stresujące doświadczenia . Duże
Badania holenderskie pokazały iż pznawcze strategie regulacji emocji aktywowane w wyniku negatywnych wydarzeń życiowych są istotnie powiązane z występowaniem symptomów depresyjnych. Badania na uczniach szkół średnich (garnefski i in, 2001) wykazały że „obwinianie siebie”, „ruminacja” jak i „katastrofizowanie” pozytywnie korelują z depresją. Ponadto adaptacyjne strategie jak „koncentracja na czymś pozytywnym” oraz „pozytywne przewartościowanie” były odwrotnie proporcjonalnie związane z depresją.
Wyniki te potwierdzały wcześniejsze badania koncentrujące się na eksploracji pojedynczych strategii. Nieustanne dokonywanie wewnętrznych atrybucji negatywnych doświadczeń przez osoby depresyjne (McGee, Wolfe i Olson, 2001) wyjaśnia ścisłą zależność samobwiniania z depresją (Anderson, Miller, Riger, Dill i Sedikides, 1994; McGee i in., 2001;)
depresją odwrotnie proporcjonalnie.
Badania holenderskie pokazały istotny związek między poznawczą regulacją emocji a występowaniem symptomów depresyjnych w odpowiedzi na negatywne wydarzenia życiowe. Garnefski i wpół. (2001) wykazali ze ludzie stosujący adaptacyjne strategie regulacji emocji zgłaszają mniej symptomów depresji niż osoby zużywające ich mniejsze ilości.
Wynik ten został potwierdzony zarówno na próbach nastolatków (Garnefski i in., 2001) jak i osób dorosłych (Garnefski,Legerstee, Kraaij, Van Den Kommer, & Teerds, 2002).
Ogólnie rzecz biorąc wyniki te sugerują, ze CERQ stanowi skuteczny sposób na zrozumienie poznawczej regulacji emocji i ich stosunków z emocjonalnymi problemami, zarówno u nastolatków jak i osób dorosłych.
Dotychczasowe badania wykazały, że strategie adaptacyjne są generalnie częściej stosowane niż strategie nieadaptacyjne (Garnefski, Kraaij i Spinhoven, 2001). Analiza związków między poznawczymi strategiami regulacji emocji a problemami emocjonalnymi i symptomami psychopatologicznymi ujawniła istotną zależność pomiędzy częstością stosowania strategii negatywnych, nieadaptacyjnych (zwłaszcza ruminacji, katastrofizowania, obwiniania siebie i obwiniania innych) z występowaniem symptomów depresyjnych oraz z lękiem, złością i doświadczaniem stresu (np. Jermann, Van der Linden, d'Acremont i Zermatten, 2006; Garnefski, Boon i Kraaij, 2003; Garnefski, Kraaij i Spinhoven, 2001, Garnefski, van den Krommer et al., 2002; Garnefski i Kraaij, 2006; Garnefski, Legerstee, Kraaij, van den Sommer i Teerds, 2002; Garnefski, Teerds, Kraaij, Legerstee i van den Kommer, 2003; Kraaij, Garnefski i van Gerwen, 2003; Kraaij, Garnefski, Wilde et al., 2003; Kraaij, Pruymboom i Garnefski, 2002; Martin i Dahlen, 2005), a także występowaniem objawów obsesyjno - kompulsywnych i fobii (zwłaszcza w przypadku katastrofizowania i ruminacji; Garnefski, Kraaij i Spinhoven, 2002). Badania prospektywne (Garnefskii Kraaij, 2007) ujawniły, że istotnymi predykatorami objawów depresyjnych są strategie katastrofizowania, obwiniania siebie i ruminacji (związek dodatni) oraz strategia pozytywnego przewartościowania (związek ujemny). Predykatorami objawów lęku okazały się natomiast jedynie strategia katastrofizowania (związek dodatni) oraz strategia pozytywnego przewartościowania (związek ujemny).
Określenie poznawczych strategii regulacji emocji odnoszące się do badania naszych myśli, wykorzystano w celu poznania indywidualnego stylu reagowania na stresujące wydarzenia. Chociaż zdolności myślenia i zaawansowanej regulacji emocjonalnej są powszechne, to istnieje jednak duży zakres różnic w ilości poznawczej działalności i treści ludzkich myśli w odpowiedzi na stresujące doświadczenia. Duże indywidualne różnice istnieją także w zakresie w jakim ludzie rozwijają symptomy psychopatologiczne w odpowiedzi na niekorzystne doświadczenia (Garnefski i in. 2002). Wynika z tego, iż za pomocą pewnych stylów poznawczych ludzie SA bardziej narażeni na rozwój psychopatologii w reakcji na negatywne wydarzenia lub przy użyciu innych stylów poznawczych ludzie mogą łatwiej tolerować stresory.
Wykazano, iż istnieją istotne różnice indywidualne w dobieraniu poznawczych strategii radzenia sobie ze stresem. Tendencyjność nieadaptacyjnych strategii kontroli emocji istotnie wpływa na rozwój i utrzymywanie się zaburzeń emocjonalnych (Gross, 2001).
Wykazano dodatni związek między stosowaniem strategii „ruminacji” i „obwiniania siebie”, a lękiem(Garnefski i in. 2001).
ocje