TEMAT: WIEK DZIECIĘCEGO POKOJU

I Faza - do 1 roku życia

• Dziecko nie mówi

• 88% życia spędza na śnie

• 12% życia na doskonalenie czynności życiowych

• Zapewnić dziecku:

• Odpowiednie środowisko

• Pożywienie (naturalne mleko matki)

• Kołyska

• Pokój dziecięcy

• Higienę

• Odpowiednią temperaturę i wilgotność

II Faza - 2 - 3 rok życia

• Dziecko zaczyna mówić

• Opanowanie chodzenia

• Ruchy dowolne, swoboda (podnoszenie, wstawanie)

• Zapewnić dziecku:

• Zabawki

• Przytulny kąt

• Spacery

• Kąpiel

• Pożywienie - karmienie

Dziecko 3 letnie

• Szerokie kontakty z rówieśnikami

• Kontakt z matka => duży i najważniejszy

• „niech dziecko chodzi ile chce”

• Pozwolić na swobodną wymianę słów i myśli

• Czego nie robić: NIE...

• Zajmować się tylko jednym dzieckiem

• Zabraniać krzyku i płaczu

• Wzbudzać agresywności

Wychowanie

• Wytworzenie dziecku odpowiedniego środowiska rozwoju...

• Innymi słowy...

• HIGIENA UMYSŁU I CIAŁA

Wiek koziołka 3 - 7 rok życia

• Życie umysłowe jest o wiele bogatsze i urozmaicone niż było to w poprzednim okresie, ale także wyraźnie odróżnia się od życia umysłowego osoby dorosłej

• Dziecko przechodzi okres uczuciowego pobudzenia osobowości

• Zdobywa pierwszą wizją świata

• Odnajmuje swój sposób ekspresji w aktywności i zabawie

Cechy charakterystyczne zachowań w danym wieku:

• Wzmacnianie się poczucia własnego „ ja”, poprzez sprzeciw, aż do postawy negatywnej.

• Kaprysy, opozycja - są narzędziem w celu zdobycia większej autonomii

• Szukanie podziwu, chęć przypodobania się

• Naśladowanie dorosłych - sprzyja uczeniu się

• „ wiek pytań” - kształtowanie obrazu świata

• myślenie dziecka - charakter globalny, całościowy

• brak procesów analizy i syntezy

• praca jako forma aktywności

• dzieci fantazjują ( często popadają w MITOMANIĘ)

RELACJE Z DOROSŁYMI:

• nie należy zbywać pytań dziecka bo znajdzie inne żródło informacji

• trzeba wdrażać dziecko do obserwacji, powoli uczyć myślenia o charakterze syntezy i analizy

• główną metodą wychowania jest zabawa, należy dbać o to by dzieci wypracowały wszystkie zmysły

• nie należy zmuszać do praworęczności

• nie karać za kłamstwa gdyż są one nieświadome

• dziecko potrzebuje dużo czułości i trzeba mu ją dać

Rodzaje Aktywności Człowieka - 3 główne

• Emocjonalna

• Fizyczna

• Intelektualna

Wychowawca a Dziecko

• Dziecko jeszcze bardzo ubogi rozwój moralny

• Wychowawca - „mocno trzyma za rękę”

• Dziecko musi być ochraniane

• Dziecko nie umie przewidzieć konsekwencji swojego postępowania

Etapy wychowania:

1. wiek dziecięcego pokoju ( od urodzenia do 3 r.ż.)

• dziecko na ręku - macierzyński gest opieki i uczucia

2. wiek koziołka (od 3 do 7 r.ż.)

• wychowawca trzyma w swej dłoni rączkę dziecka

3. wiek szkolny ( od 6 do 13 r.ż.)

• wychowawca kieruje ręką ucznia

4. wiek niepokoju dojrzewania ( od 12 do 16 r.ż.)

• wychowawca ściska dłoń w trudnych chwilach jak przyjaciel

• wiek młodzieńczego entuzjazmu od 16 do 20 r.ż.)

• wychowawca otwiera dłoń w geście pożegnania

Rola wychowawcy w zależności od etapu wychowania:

1. wychowawca nosi dziecko na rękach, macierzyński gest opieki i uczucia

2. wychowawca trzyma w swej dłoni rączkę dziecka

3. wychowawca kieruje ręką dziecka

4. wychowawca ściska dłoń dziecka w trudnych chwilach, jak przyjaciel

5. wychowawca otwiera dłoń w geście pożegnania.

Wychowanie genetyczne - ( rozwojowe), / wg. DEBESSE/, przystosowane jest do procesu dorastania, tzn. wychowanie postępujące, dynamiczne i prospektywne na każdym etapie wychowania zwrócenia ku przyszłości.

---