ęłęóPsalm (gr. ψαλμός psalmós, pochodzi od psallein i oznacza śpiew przy akompaniamencie instrumentu strunowego zwanego psalterion) – liryczny utwór modlitewny, rodzaj pieśni religijnej, o podniosłym, modlitewnym charakterze, którego adresatem jest zazwyczaj Bóg, rzadziej człowiek. Ze względu na treść wyróżnia się psalmy: dziękczynne, błagalne, pokutne, prorocze, pochwalne, patriotyczne, żałobne. Psalmy odgrywają w kościołach protestanckich bardzo dużą rolę, są podstawą prawie każdego nabożeństwa. Biblia obejmuje 150 psalmów o podwójnej numeracji hebrajskiej i grecko-łacińskiej. Tradycja przypisywała Dawidowi autorstwo wszystkich psalmów. Dziś wiemy, że ten żydowski władca mógł być autorem tylko 73 spośród nich. Zbiór psalmów, przeznaczonych do odmówienia (odśpiewania) w danym nabożeństwie, nazywa się psalmodią. Fabuła jest uschematyzowana i uboga w realia. Interpretacja utworu wymaga przejścia od znaczenia dosłownego do znaczenia alegorycznego lub symbolicznego.