METODY

Realizacja założonego celu w procesie nauczania czynności pływackich, prowadząca do uzyskania widocznych efektów dydaktycznych, jest możliwa dzięki stosowaniu przez nauczyciela odpowiednich metod nauczania. Metody stosowane podczas nauki pływania możemy podzielić na:

• Słowne – opis, objaśnienie,

- objaśnienie polega na słownym przekazaniu informacji o przyswajanej czynności ruchowej. Powinno być krótkie, zrozumiałe i dokładne.

• Oglądowe – pokaz na lądzie i w wodzie

- pokaz na lądzie to przede wszystkim demonstracja elementów składowych określonego ruchu (pracy rąk, nóg, ułożenia poszczególnych fragmentów ciała) jak i wykorzystanie środków audiowizualnych. Do ostatniej grupy zaliczyć należy filmy szkoleniowe, plansze, fotografie, rysunki,

- pokaz w wodzie to demonstracja ruchu przez pływaka poruszającego się w naturalnym tempie i wodzie. Taka forma powinna być wykonana kilkakrotnie, bezbłędnie i w całości, aby uczeń mógł utrwalić demonstrowaną czynność ruchową. Pokaz powinien być poparty wskazówkami i informacjami o wykonywanym ruchu.

• Praktycznego działania – ćwiczenia. Podczas realizacji celu uczeń przez ćwiczenia

utrwala zaobserwowany i objaśniony materiał. Systematyczne powtarzanie

przez ucznia jest warunkiem zdobycia umiejętności pływackich.

• Częściowo – kompleksowa – syntetyczna, analityczna, kompleksowa.

- metoda syntetyczna, dotyczy realizacji całego zadania, początkowo w uproszczeniu, ze zwróceniem uwagi na element najistotniejszy, pomijając szczegóły. Dopiero w trakcie dalszego nauczania następuje stopniowe uzupełnianie szczegółów i eliminowanie błędów,

- metoda analityczna polega na przyswajaniu przez ucznia kolejnych członów czynności, nauczaniu etapami, ze wszystkimi szczegółami ruchu, a następnie łączeniu ich za pomocą ćwiczeń i wielokrotnego powtarzania,

- metoda kompleksowa stanowi połączenie dwóch powyższych metod – prostych ćwiczeń uczy się w całości, bardziej skomplikowane rozbija się na etapy.

FORMY

Ćwiczenia stosowane podczas lekcji pływania mogą być realizowane w formie zadaniowej, zabawowej lub ścisłej.

• Forma zadaniowa polega na określeniu zadania bez podawania sposobu jego wykonania. Forma ta daje możliwość indywidualizacji, pobudza i mobilizuje, lecz na wskutek dłuższego braku działania bodźców emocjonalnych powoduje spadek aktywności ucznia.

• Forma zabawowa to sposób prowadzenia ćwiczeń fizycznych w postaci różnych zabaw ruchowych, które w przypadku pływania realizowane są w wodzie. Planowany efekt osiąga się tu za pomocą ilustracji lub opowieści ruchowej czy też zabawy naśladowczej. Forma zabawowa mobilizuje i aktywizuje uczniów, ale nadmiernie stosowana utrudnia uzyskiwanie poprawności ruchu i indywidualizację nauczania

• Forma ścisła to sposób prowadzenia ćwiczeń określonych dokładnie instrukcją zawierającą opis wykonywania danego ruchu. Częste realizowanie ćwiczeń w tej formie może powodować dekoncentrację uwagi i monotonię u uczniów.