Nitki cienkie- tworzą prążek izotropowy, zbudowane są z aktyny,triopomiozyny, troponiny, a dokładnie kompleksu troponim składającego się z : troponiny T, I oraz C.Tropomina T wiąże pozostałe składowe tropominy z cząsteczką tropomiozyny. Tropomina I hamuje oddziaływanie pomiędzy miozyną i aktyną. Tropomina C zawiera miejsca, do których przyłączają się jony Ca 2a+ zapoczątkowując skurcz mięśnia.

Układ sarkotubularny

1. zespół błon otaczających włókienka mięśniowe, składający się z:

- układu cewek poprzecznych T,

-siateczki sarkoplazmatycznej

Układ cewek poprzecznych T

1. Poprzeczne rurki, będące przedłużeniem błony miocytów,

2. funkcja: szybkie przenoszenie potencjałów czynnościowych z błony komórkowej do wszystkich włókienek mięśniowych

3. cewki poprzeczne T zlokalizowane są na wysokości miejsca stykania się z prążków anizotropowych z prążkami izotropowymi

Siateczka sarkoplazmatyczna

4. Tworzy dookoła każdego włókienka nieregularną sieć

5. w częściach dystalnych rozszerza się , tworząc zbiorniki końcowe będące w ścisłym kontekście z układem cewek T

6. jeden kanalik T i dwa przylegające do niego zbiorniki końcowe nazywane są triadą mięśniową

7. w zbiornikach końcowych magazynowane są jony Ca2+

Właściwości mięśni

Pobudliwość

8. zjawiska elektryczne w mięśniach szkieletowych są podobne do zjawisk występujących w newach

9. potencjał spoczynkowy błony w mięśniu szkieletowym wynosi ok. 90mV

10. potencjał czynnościowy trwa 2-4 ms i jest przewodzony wzdłuż włókna mięśniowego z prędkością ok 5 m/s

Zdolność do skracania (skurczu)

11. w odpowiedzi na pojedyńczy bodziec czynnościowy dochodzi do wywołania skurczu mięśniowego pojedyńczego, który składa się z fazy skurczu i fazy rozkurczu

Teoria ślizgowa ( Huxley`a)

12. opisuje skurcz mięśnia

13. podczas skurczu nitki cienkie przesuwają się wzdłuż nitek grubych w kierunku środka sarkomeru

14. dochodzi do zbliżenia się do siebie błon granicznych Z, prążki izotropwe ulegają skróceniu bez zmiany długości prążków anizotropowych; prążek H ulega zanikowi

Mechanizm molekularny skurczu

15. Każdy skurcz poprzedzony jest wystąpieniem potencjału czynnościowego w ośrodkowym układzie nerwowym

16. Bodziec zostaje przekazany:

-na błonę komórkową miocyta

- na każde włókienko mięśniowe(przy udziale kanalików T)

- pobudzenie cewek poprzecznych T powoduje otwarcie kanałów bramkowych napięciem na janów Ca2+ w zbiornikach końcowych

- przez otwarte kanały jony Ca2+ wnikają do wnętrza włókienka mięśniowego, gdzie łączą się z tropominą C

- to połącznie poowoduje odsłonięcie na aktynie miejsca wiążącego się z głowami miozyny

- gdy głowy cząsteczki miozyny połączą się z aktyną pod kątem 90Stopni, dochodzi w nich do rozpadu ATP i wyzwolenia energii , która powoduje ruch obrotowy miozyny po cząsteczkach aktyny

- następnie głowy miozyny odłączają się i łączą z kolejnym miejscem wiążącym na ktynie

17. w czasie skurczu mięśnia w warunkach fizjologicznych cykl ten powtarza się wielokrotnie

18. aby doszło do rozkurczu, jony Ca2+ muszą zostać wychwycone i przetransportowane do siateczki sarkoplazmatycznej

19. w zbiornikach końcowych są magazynowane tak długo, aż nie zostaną uwolnione przez kolejny potencjał czynnościowy

20. po śmierci, gdy mięśnie są całkowicie pozbawione ATP, nie jest możliwe aktywne wychwytywanie Ca2+, więc mięsień pozostaje w skurczu tzw. sztywność pośmiertna

Procesy zachodzące w czasie skurczu

21. pobudzenie motonuronu

22. uwolnienie transmitera(acetylocholiny)z kolby synaptycznej

23. połączenie acetylocholiny z receptorem nikotynowym w błonie postsynaptycznej

24. otwarcie kanałów bramkowych napięciem dla jonów Na+ w błonie komórkowej miocyta i jej depolaryzacji

25. przesuwanie się depolaryzacji do wnętrza komórki poprzez cewki poprzeczne T

Rodzaje skurczów ze względu na częstotliwość pobudzeń

Skurcz pojedynczy

26. pojedyncze pobudzenie komórki mięśniowej powoduje skurcz pojedynczy, trwający od 7,5 do 120 ms

27. w warunkach fizjologicznych występują rzadko

Skurcz tężcowy

28. nie stanowi odpowiedzi na jeden bodziec lecz serię bodźców jest wynikiem sumowania się bodźców pojedynczych

29. skurcz wywołany pojedynczym pobudzeniem jest podtrzymywany przez kolejne bodźce

30. maksymalna siła jaką mięsień rozwija w czasie skurczu tężcowego jest wprost proporcjonalna do częstości pobudzeń

31. skurcz tężcowy zupełny występuje wówczas, gdy pobudzenie następuje zanim mięsień zacznie się rozkurczać, a więc pobudzenie wypada na ramieniu występującym skurczu pojedynczego

32. skurcz tężcowy niezupełny pomiędzy kolejnymi bodźcami pojawia się faza niepełnego rozkurczu

33. siła rozwijana przez mięsnień podczas skurczu tężcowego jest znacznie większa w porównaniu ze skurczem pojedynczym, ponieważ działanie na mięśień serią bodzców aktywuje większą liczbę jednostek motorycznych

34. jednostka motoryczna to jeden neuron ruchowy oraz wszystkie unerwione przez nieiego włókna mięśniowe

Rodzaje skurczów ze względu na zmianę długości i napięcia mięśnia

Izotoniczny

35. dochodzi do zmiany długości mięśnia przy niezmienionym napięciu

36. zmiana długości mięśnia powoduje ruch w stawie

Izometryczny

37. zmienia się napięcie ale długość mięśnia pozostaje bez zmian

38. przyczepy mięśniowe nie zbliżają się do siebie

39. skurcz ten nie wywołuje ruchu w stawie

Auksotoniczny-mieszany

40. zmienia się napięcie i długość mięśnia

41. w początkowej fazie zwiększa się napięcie mięśnia i dopiero po zrównoważneiu siły działającej na przyczepy mięsnia, skierowanej przeciwnie do kierunku ruchu, następuje skracanie się mięśnia

Skurcze mięśni

42. Komórka mięśniowa odpowiada na bodziec zgodnie z prawem " wszystko albo nic" pod wypływem każdego bodźca o intensywności progowej lub większej od progowej reaguje maksymalnie, nie opdpowiada zaś na bodźce podprogowe

Rodzaje włókien mięśniowych poprzecznie prążkowanych

43. Włókna mięśni szkiletowych różnią się między sobą pod wypływem strukturalnym i czynnościowym

44. wyróżnia się:

- włókna wolne typu I (ST)

- włókna szybkie typu II (FT)

Włokna wolne

45. wolno się kurczą i wolno męczą ( praca przez dłuższy okres czasu)

46. energia niezbędna do ich skurczu pozyskiwana jest w reakcjach tlenowych

47. oplata je gęsta sieć naczyń włosowatych

48. większa niż we włóknach typu II liczba mitochondriów

49. duża zawartość mioglobiny( białko wiążące tlen)

50. większa zawartość enzymów mitochondrialnych

51. Aktywność ATPazy miozynowej- mała

52. źródło ATP- fosforylacja oksydacyjna

53. mała zawartość glikogenu

54. mała średnica włókna

55. rola funkcjonalna- postawa/ wytrzymałość

56. kolor- czerwony

Włókna szybkie

57. szybko się kurczą i szybko się męczą

58. energia podczas ich pracy czerpana jest z reakcji beztlenowych

59. wyróżniamy:

2. II B ( FTb)

60. najszybciej się kurczą spośród wszystkich włókien szybkich ale również są najmniej odporne na zmęczenie

61. glikolityczne

62. aktywność ATPazy miozynowej- duża

63. źródło ATP- glikoliza

64. aktywność ATPazy wapniowej w retikulum sarkoplazmatycznym- duża

65. zawartość mioglobiny- mała

66. zawartość glikogenu - duża

67. średnica włókna- duża

68. rola funkcjonalna- szybkie, silne ruchy

69. kolor- białe

2. II D ( FTc)

3. II A ( FTa)

70. tlenowo- glikolityczne

71. aktywność ATP azy miozynowej- duża

72. aktywność ATPazy wapniowej w retikulum sarkoplazatycznym- duża

73. źródło ATP- fosforylacja oksydacyjna/ glikoliza

74. zawartość mioglobiny- duża

75. zawartość glikogenu -średnia

76. średnia włókna- średnia

77. odporność na zmęczenie- średnia

78. rola funkcjonalna- średnia wytrzymałość

79. kolor- czerwony

Rodzaje włókien mięśniowych poprzecznie prążkowanych

80. w życiu codziennym bez znaczenia czy więcej włókien wolnych czy szybkich

81. w sporcie przewaga odpowiednich włókien może decydować o sukcesie

82. osoby charakteryzujące się przewagą włókien ST w składzie mięśni są predysponowane do uprawiania dyscyplin wytrzymałościowych

83. osoby z większą ilością włókien FT- dyscyplin szybkościowych i siłowych

Czynność receptorowa mięśnia

84. mięśnie szkieletowe zawierają wyspecjalizowane receptory wrażliwe na rozciąganie- wrzesiona mięśniowe

85. są to wrzecionowate skupiska krótkich włókien mięśniowych, zakończeń włókien nerwowych aferentnych(dośrodkowych) eferentnych (odśrodkowych); mają długość 4-10 mm i średnicę ok. 0,1 mm

86. Włókna mięśniowe znajdujące się w obrębie wrzeciona- włókna mięsniowe intrafuzalne(śróderzecionowe)

87. włókna znajdujące się poza wrzecionem, odpowiadające za pracę mięśnia- włókna mięśniowe ekstrafuzalne(zewnątrzwrzecionowe)

88. unerwienie czuciowe wrzecionka

89. zakończenie pierwotne(pierścieniowo-spiralne)-są zakończeniami szybko przewodzących włókien aferentnych typu Ia, które owijają środkową część miocytów z torebką jąder i miocytów z łańcuszkiem jąder; reagują one na zmiany długości miocytów intrafuzalnych