Nazwy jednostkowe: maja tylko 1 desygnat bez względu na to, czy jest to spowodowane językiem czy pozajęzykowa rzeczywistoscia.

Nazwy konkretne: desygnatami tych nazw są przedmioty istniejące w pozajęzykowej rzeczywistosci. Np. Słoń, krzesło, student

Nazwy abstrakcyjne: wg. Platona nazwy te maja swoje odpowiedniki w świecie idei (idealizm obiektywny) wg. Kotarbinskiego nie maja desygnatów i są nazwami pustymi.

Nazwa: wyraz lub wyrazenie rozumiane jednoznacznie, które nadaje się na podmiot lub orzecznik orzeczenia imiennego w zdaniu.

Nazwy proste: składają się tylko z jednego wyrazu (np. “skrypt”)

Nazwy złożone: składają się z więcej niż jednego wyrazu (np. “student I roku prawa)

Nazwy indywidualne: nazwy które służą do oznaczania poszczególnych, tych, a nie innych przedmiotów, nie przypisując przez to danemu przedmiotowi takich czy innych właściwości wyróżniających go. (bez względu na cechy tego przedmiotu. (np. Andrzej Kmicic)

Nazwy generalne: nazwy, które przypisujemy przedmiotom ze względu na jakieś cechy, które tym przedmiotom przypisujemy (np. Budynek, krzesło)

Nazwy zbiorowe: nazwy. Których desygnatami są nie poszczególne rzeczy, lecz także przedmioty, które traktujemy jako agregaty złożone z poszczególnych rzeczy.

Nazwy ogólne: takie które mają więcej niż 1 desygnat. (np. Żołnierz)

Nazwy puste: takie, które wcale nie mają desygnatów. (syn bezdzietnej matki )

Nazwy ostre: jeżeli umiemy, znając należycie dany język, bez wątpliwości rozstrzygnąć o każdym napotkanym przedmiocie, z którym odpowiednio zapoznaliśmy się, czy nie jest on, czy nie jest desygnatem pewnej określonej nazwy. (np. “czcionka garmendowa”)

Nazwy nieostre: jeżeli o pewnych napotkanych przedmiotach, mimo dobrego zapoznania się z ich cechami, nie umiemy orzec, czy są, czy nie są desygnatami danej nazwy. (np. “kartka papieru”, “złoczyńca”

Nazwy wyraźne: umiemy podać zespół cech wystarczających dla odróżnienia desygnatów danej nazwy od innych przedmiotów.

Nazwy intuicyjne: na podstawie ogólnego wyglądu danego przedmiotu, bez zastanawiania się nad treścią danej nazwy, umiemy określić, czy jest on, czy nie jest on desygnatem tej nazwy.