Grupą społeczną nazywamy, zrzeszenie co najmniej kilku osób. Stanowią oni pewien układ odosobniony.Grupa posiada poczucie solidarności i odrębności. Jeśli przynajmniej kilka osób ma poczucie współnej jednośći wówczas można mówić, że stanowią oni grupę społeczną. W innym przypadku nie można mówić o grupie. Grupa społeczna stanowi układ odosobniony, jednakże pojedyńcze jednostki nie są odcięte od kontaktów z innymi grupami.

Odosobnienie społeczne "polega na braku świadomego porozumienia i oddziaływania wzajemneg w pewnym zakresie i przeciwstawia się intencjonalnej wspólności doświadczeń i czynności, przy której dana jednostka wie, że inne jednostki podzielają z nią te same doświadczenia i mają do czynienia z tymi samymi sytuacjami praktycznymi, i chce tę wspólność utrzymać (ewentualnie wywołać ją lub zmodyfikować). W tym znaczeniu zaś każda grupa jest odosobniona". (Znaniecki F. socjologia wychowania, wychowujące społeczeństwo, str. 40)

Grupa jako odrębna całość, pokazuje swoją odrębność przez to, że członkowie tej grupy traktują się na wzajem. Jej członkowie traktują grup,ę jako istniejącą odzzielnie od reszty świata. Każda większa grupa społeczna uważa za własne pewne systemy kulturalne i żąda od swoich członków ich respektowania. Wyodrębnienie grupu opiera się na zasadach i cechach, które grupa będzie uważała za odrębne od innych grup.

Wyróżnia się grupy:

pierotne (powstają one bez względu na świadomość ich członków, tworzą się za pomocą związków między poszczególnymi jej członkami, przypadkowych znajomości, charakterystyczne jest że dla tego typu grup nie można określić żadnego jednolitego i trwałego czynnika doboru)

genetyczne (wyodrębniają się na zasadzie wspólnego pochodzenia)

terytorialne (ich odrębność jest wyznaczana przez granice terytorialne ich osiadłości i należą do tej grupu osoby, które zamieszkują to terytorium na stałe)

religijne

jednorodne (tworzą się ze względu na wspólność interesów lub stanowisk)

celowe (powstaja w przypadku wykonania jakiegoś zadania)