Powstanie wielkopolskie
Dramatycznie przebiegała walka o granicę zachodnią . W Poznańskiem pozostawały uzbrojone wojska niemieckie. Było tam jeszcze sporo niemieckich urzędników. Polacy nie mieli pewności, czy Wielkopolska zostanie przyznana do Polski. Postanowili nie czekać, a sami rozstrzygnąć o przynależności do Polski.
Na początku grudnia 1918 roku zwołano w Poznaniu Sejm Dzielnicowy, który uchwalił włączenie Poznania i okolic do państwa polskiego. Wybrana przez Sejm Naczelna Rada Ludowa organizowała administrację polską. Jednak Niemcy nie ustępowali i organizowali ”bojówki”, aby walczyć z ludnością polską.
26 grudnia do Poznania przybył Ignacy Paderewski, który powrócił z emigracji aby objąć funkcję premiera w nowym rządzie. Następnego dnia zorganizowano wielką uroczystość patriotyczną. To święto zdenerwowało Niemców, którzy zaatakowali tłumy. Ludność Poznania natychmiast chwyciła za broń. Tak rozpoczęło się powstanie wielkopolskie. Wybuchło 27 grudnia 1918 roku.
Wkrótce Poznań został wyzwolony. Walki objęły rozległe obszary. Wodzem naczelnym wojsk powstańczych został generał Józef Dowbór-Muśnicki. 6 stycznia wyzwolono dworzec w Inowrocławiu. Krwawe walki toczyły się do połowy lutego 1919 roku i przyniosły Polakom pełne zwycięstwo.
Gdy w Poznańskiem trwały zmagania polsko-niemieckie, w Paryżu rozpoczęła się konferencja pokojowa, kończąca I wojnę światową. Mocarstwa nie tylko ustalały warunki dla pokonanych Niemiec , ale tworzyły nową mapę Europy. Polskę reprezentował: Dmowski i Paderewski.
Po długich rozmowach i sporach podpisano traktat pokojowy w Wersalu pod Paryżem w czerwcu 1919 roku.
Bez żadnych ograniczeń przyznano nam Wielkopolskę (na której trwało powstanie),Pomorze Gdańskie bez Gdańska i okolic. Z dawnego okna na świat utworzono Wolne Miasto Gdańsk. O przynależności Warmii, Mazur, Powiśla oraz Górnego Śląska miała zadecydować ludność zamieszkująca te krainy.