11 LISTOPADA
ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
Opracowała:
mgr Małgorzata Dudzińska
Dzieci stoją ubrane w strój galowy w półkolu
Dzisiaj wielka jest rocznica
jedenasty listopada. wszyscy
Tym co zmarli za ojczyznę
hołd wdzięczności Polska składa.
Im to bowiem zawdzięczamy
wolność – polską mowę w szkole, Agata Sz.
to, że tylko z kart historii
poznajemy dziś niewolę.
My przedszkolaki o tym pamiętamy Damian
i dlatego dzisiaj, razem tu się spotykamy.
Tłumaczcie nam ojcze i matko
nam, małym dzieciom, ciekawym Maciej
jak było, gdy kraj się bronił przed obcym
który pozbawił nas wolności i sławy.
Tłumaczcie nam tak, jak umiecie
skąd czerwień i biel sztandaru Krystian
dlaczego musimy być dumni
że polski wydał nas naród.
Uroczyście biją dzwony,
w mieście flagi rozwinięto wszyscy
i me serce się raduje,
że obchodzę Polski Święto
Czyta nauczycielka
Dnia 11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości. Ustanowiono je, by uczcić rocznicę wskrzeszenia państwa polskiego, które po latach niewoli w 1918r. stało się niepodległe. Obchodzimy dziś niezwykłą uroczystość. Dziewięćdziesiąt lat temu, po 123 latach niewoli wyzwoliła się spod ucisku zaborców: Rosji, Prus i Austrii. Przez ponad wiek, kraj nasz nie istniał na mapie. Żył jednak naród i jego kultura.
Prześledzimy dziś wspólnie, co działo się na terenie Polski w ciągu tych lat.
W tle pojawia się muzyka Fryderyka Chopina Zmiana slajdu
Był taki czas, kiedy Polska nie istniała – Polakom zabrano ojczyznę.
Stali się obywatelami Rosji, Austrii, Prus . Kuba M.
Pantomima
Na scenę wchodzi narrator i staje z przodu przed widownią.
Na scenę wchodzi dziecko ubrane w długą czarną pelerynę z napisem ROSJA – odwraca się tyłem do widowni, staje w rozkroku, w ręku trzyma mapę. Paulina C
Na scenę wchodzi dziecko ubrane w długą czarną pelerynę z napisem PRUSY – odwraca się tyłem do widowni, staje w rozkroku, w ręku trzyma łańcuch. Radek
Na scenę wchodzi dziecko ubrane w długą czarną pelerynę z napisem AUSTRIA - odwraca się tyłem do widowni, staje w rozkroku, w ręku trzyma czarną chustę. Bartek
Na scenę wchodzi dziecko ubrane w długą czarną pelerynę z napisem POLSKA – osoby przebrane za państwa – zaborców chowają trzymane w rękach przedmioty, odwracają się energicznie,
powoli otaczają Polskę. Marta
Zaczynają się narady. Państwa – zaborcy kłócą się, popychają, gestykulują w końcu rozwijają mapę Polski, pochylają się nad nią, podnoszą tak, żeby widzieli ja wszyscy, szarpią i dzielą na trzy części.
Zaborcy podają sobie ręce na znak pomyślnie zakończonej transakcji.
NARRATOR
Co się stanie z Polską? Marcin
Zaborcy otaczają Polskę
ROSJA
Ciebie już nie ma! Paulina C
Zaborcy zakładają Polsce łańcuch na ręce, czarną chustę na głowę i kładą ją na podłodze.
NARRATOR
A więc wszystko przepadło! Marcin Zmiana slajdu
Piosenka „ Rota”
Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski lud,
królewski szczep piastowy.
Nie damy, by nas gnębił wróg...
- Tak nam dopomóż Bóg! 2x
Do krwi ostatniej kropli z żył
bronić będziemy ducha,
aż się rozpadnie w proch i pył
krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg...
- Tak nam dopomóż Bóg! 2x
Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
ni dzieci nam germanił.
Orężny stanie hufiec nasz,
duch będzie nam hetmanił.
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg…
- Tak nam dopomóż Bóg! 2x
Nie damy wiana Polski zgnieść
Ne pójdziem żywo w trumnę
Na Polski imię, na jej cześć,
Podnosim czoła dumnie.
Odzyska ziemi dziadów wnuk
- Tak nam dopomóż Bóg! 2x Zmiana slajdu
Tekst
Sandra, Wojtek, Jagoda – trzymają tabliczkę z datami
Agata L. stoi z przodu
Na ekranie pojawia się obraz Jana Matejki „Rejtan”
Przed szereg wychodzi dziecko z dużą tablicą z datą 1772
Narrator 1
Tragedię narodu skazanego na nieistnienie rozpoczyna rok 1772,
gdy Rosja, Prusy i Austria przystąpiły do pierwszego rozbioru Polski. Zmiana slajdu Sandra
Zaprotestowało niewielu – wśród nich Tadeusz Rejtan, poseł z Nowogrodu.
Na ekranie pojawia się obraz Jana Matejki „Konstytucja 3 maja”
Zabór został zatwierdzony. Sandra Zmiana slajdu
Przed szereg wychodzi dziecko z dużą tablicą z datą 1793
Na ekranie pojawia się obraz Wojciech Kossaka „Przysięga Kościuszki na rynku w Krakowie”
Narrator 2
W 1793 roku doszło do kolejnego rozbioru. Wojtek
Tym razem Polacy nie pozostali bierni, chwycili za broń. Zmiana slajdu
Na ekranie pojawia się obraz Wojciecha Kossaka „Tadeusz Kościuszko na koniu”
Tadeusz Kościuszko ogłosił powstanie i jako jego naczelnik przejął władzę. Wojtek
Zwycięstwo nie było jednak trwałe.
Wchodzi dziecko z tablicą z datą 1795
Narrator 3
W 1795 roku Rosja, Austria i Prusy podpisały trzeci rozbiór Polski. Jagoda
Państwa te poprzysięgły, że nazwa Polska na zawsze zniknie. Zmiana slajdu
Na ekranie pojawia się zdjęcie Jana Henryka Dąbrowskiego, Józefa Wybickiego
W tle muzyka Mazurka Dąbrowskiego – wersja instrumentalna
Narrator 4
Niecałe dwa lata po trzecim rozbiorze, we Włoszech powstała Agatka L.
najbardziej znana polska pieśń, która została później
Hymnem Państwowym. Słowa napisał Józef Wybicki.
Wszyscy się kłaniają i wracają do dzieci. Zmiana slajdu
Piosenka „ Przybyli ułani”
Przybyli ułani pod okienko, 2x
Stukają, wołają: "puść panienko! 4x
O Boże, a cóż to za wojacy?" 2x
Otwieraj! Nie bój się, to czwartacy! 4x
Przyszliśmy tu poić nasze konie, 2x
Za nami piechoty pełne błonie 4x
O Jezu! A dokąd Bóg prowadzi?" 2x
Warszawę odwiedzić byśmy radzi. 4x
Do przodu wychodzi troje dzieci, na ekranie pejzaże jesienne, listopadowe, tak zwane szaruga jesienna.
W tle muzyka z czterech pór roku Vivaldiego „Jesień”
Wiersz Zmiana slajdu
Narrator 1
Warto się czasem zasłuchać w wiatru granie,
szum gałęzi, listopadów przemijanie. Zmiana slajdu Jagoda
Warto się czasem zasłuchać w grobów ciszę,
by mowę wieków usłyszeć. Zmiana slajdu
One mówią…..
Narrator 2 Zmiana slajdu
Co? Cóż groby nam powiedzieć mogą?
Tam taka cisza, cisza, która przejmuje trwogą. Dominika
Narrator 3
Kto tę ciszę raz usłyszał, Zmiana slajdu
wiele mówi mu ta cisza.
Tam zapisane są przodków marzenia, Weronika Sł.
wszystkie tęsknoty, bóle i cierpienia. Zmiana slajdu
I słowa trzy, które przez pokolenia szły:
BÓG, HONOR, OJCZYZNA
Na ekranie zdjęcie flagi, orła polskiego, cisza. Zmiana slajdu
Wiersz
Kto Ty jesteś?
Polak mały.
Jaki znak Twój? wszyscy
Orzeł biały.
Gdzie Ty mieszkasz?
Między swemi.
W jakim kraju?
W polskiej ziemi.
Czym twa ziemia?
Mą Ojczyzną.
Czym zdobyta?
Krwią i blizną.
Czy ją kochasz?
Kocham szczerze.
A w co wierzysz?
W Boga wierzę.
Dziecko Zmiana slajdu
Na ekranie sceny z pierwszej wojny światowej i delikatna muzyka
W 1914 roku trzy państwa zaborcze: Rosja, Niemcy, Austria Piotr M.
rozpoczęły między sobą wojnę. Wybuchła I wojna światowa.
Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Zmiana slajdu
Piosenka „ My pierwsza brygada”
Legiony to żołnierska nuta
Legiony to straceńców los.
Legiony to żołnierska buta
Legiony to ofiarny stos.
Ref: My, Pierwsza Brygada, 2x
strzelecka gromada,
na stos rzuciliśmy
nasz życia los,
na stos, na stos.
O, ileż mąk, ileż cierpienia,
o, ileż krwi, wylanych łez.
Pomimo to, nie ma zwątpienia,
dodawał sił wędrówki kres.
Ref: My, Pierwsza Brygada, 2x
Mówili, żeśmy stumanieni,
nie wierząc w to, że chcieć - to móc,
leliśmy krew osamotnieni,
a z nami był, nasz drogi Wódz!
Ref: My, Pierwsza Brygada, 2x
Na ekranie zdjęcie Józefa Piłsudzkiego i delikatna muzyka Zmiana slajdu
W listopadzie 1918 roku Polacy nie czekając na pomoc z zewnątrz
sami przystąpili do rozbrajania wojsk niemieckich. Piotr La.
Na czele zbrojnych oddziałów odradzającej się Polski
stanął Józef Piłsudzki, który wkrótce został Naczelnikiem Państwa.
Żołnierz utrudzony Zmiana slajdu
Na ekranie żołnierz utrudzony walką
Ojczystej ziemi wiernie służyłem Piotr Lisz.
o ziemię polską – wolną się biłem.
Walczyłem za nasze lasy, góry i gaje
potężne rzeki, ciche ruczaje.
Za barwne kwiaty na polskiej łące
za złote pola zbożem szumiące,
za rzekę Wisłę, za polskie morze
i za topole, sosny i brzozę.
Za polską mowę
pieśni, piosenki,
za naszą ziemię, piękna i żyzną
ziemię mych ojców – moja Ojczyznę.
Tekst Zmiana slajdu
Na ekranie zdjęcie Józefa Piłsudzkiego i delikatna muzyka
11 listopada 1918 roku Niemcy podpisały kapitulację. Agatka L.
Po 123 latach niewoli powstała Niepodległa Polska.
Jeszcze trzeba było o nią stoczyć boje, ale były to boje zwycięskie.
Piosenka „Wojenko, wojenko” Zmiana slajdu
Zwrotkę śpiewa Paulina P. a refren cała grupa.
Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani,
że za tobą idą, że za tobą idą chłopcy malowani… 2x
Chłopcy malowani, sami wybierani,
wojenko, wojenko, wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani 2x Dziewczynka
spaceruje, kładzie
Na wojence ładnie, kto Boga uprosi kwiaty przy Polsce
żołnierze strzelają, żołnierze strzelają, pan Bóg kule nosi… 2x
Maszeruje wiara, pot się w rowy leje
Raz, dwa stąpaj bracie, raz dwa stąpaj bracie, bo tak Polska grzeje. 2x
Na ekranie obrazy przedstawiające piękno przyrody ojczystej i muzyka polonez „Pożegnanie Ojczyzny” M.K.Ogińskiego
Wiersz Zmiana slajdu
Ojczyzna wolna, znowu wolna,
tak bije serce, huczą skronie, Sandra
a Biały Orzeł w słońcu kwiatów
przyleciał, by Go ująć w dłonie.
Zawsze był z nami – ptak wspaniały, Zmiana slajdu
choć czasem ktoś odszedł daleko, Vanessa
bronił tej ziemi, bo ją kochał
sercem pokoleń już od wieków.
Dziś w całej Polsce brzmi Mazurek, Zmiana slajdu Zuzia
dzisiaj radości kanonada!
Witamy wszyscy Niepodległość
i Jedenasty Listopada. Zmiana slajdu
Jedno dziecko podbiega, uwalnia Polskę Krzyś
Polska wstaje i wyciąga flagę i macha nią
Polsko nie jesteś ty już niewolnicą! Zmiana slajdu
Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem, Krzyś
na który z lochu, co był twą stolicą lat sto,
swym własnym dźwignęłaś się duchem.
Żadne cię miana nad to nie zaszczycą, Zmiana slajdu
co być nie mogło przez wiek twą ozdobą! Paulina P
Polsko, nie jesteś już niewolnicą!
Lecz czymś największym, czym być można: Sobą!
Zmiana slajdu
Taniec „Trojak”
Wolna – podnoszenie nóg z jednoczesnym wspięciem się na palce drugiej nogi
Szybka – środek stoi z rękoma u góry, a oba boki podskakują w kółku i przytup
Wolna - podnoszenie nóg z jednoczesnym wspięciem się na palce drugiej nogi
Szybka – haczyki
Wolna - podnoszenie nóg z jednoczesnym wspięciem się na palce drugiej nogi
Szybka – środek stoi, a bok na zmianę zawija się w stronę partnera, przytup
Wolna - podnoszenie nóg z jednoczesnym wspięciem się na palce drugiej nogi
Szybka – środek stoi z rękoma u góry, tworzą się „okienka”, raz przez jedne okienko i przytup i zmiana