Praca statyczna, zwłaszcza przy dużym obciążeniu, wykonywana jest w długu tlenowym. Dlatego też, przy tego rodzaju wysiłkach, często stwierdza się większe nasilenie zmian patofizjologicznych po wykonywanej pracy niż w trakcie jej trwania. Zjawisko to, szczególnie często występuje u osób niewytrenowanych i nazywane jest "efektem Lindharda" Efekt ten występuje również w krótkich i maksymalnych wysiłkach dynamicznych.
Skala Borga - jest to 20 stopniowa skala, służąca do oceny zmęczenia odczuwanego podczas obciążenia wysiłkiem. Skala ta pozwala wiązać stopień zmęczenia w czasie treningu ze zmęczeniem odczuwanym podczas wykonywania codziennych czynności.
Wpływ starzenia się na poszczególne układy narządów.
Układ krążenia.
• Serce u ludzi starszych jest zwykle znaczeni mniejsze niż prawidłowe, a naczynia wieńcowa są znacznie zwężone. Ilość krwi wytłaczanej przez serce zarówno podczas jednego skurczu, jak i w ciągu jednej minuty, już w wieku 60 lat jest dwukrotnie mniejsza niż w wieku 20 lat, co pociąga za sobą znaczne upośledzenie funkcji zaopatrywania komórek w tlen i odprowadzania szkodliwych metabolitów tj. mleczany.
Między 20 a 60 rokiem życia zwiększa się także ponad dwukrotnie opór w obwodowych naczyniach krwionośnych, ze względu na upośledzenie sprężystości ich ścian. Spowodowane to jest odkładaniem się złogów wapnia, cholesterolu oraz występowania zmian szklistych
• W okresie między 40 a 60 rokiem życia zmniejsza się ilość krwi średnio o 7% u mężczyzn i 8% u kobiet.
• Z wiekiem dochodzi do zmniejszenia się wysiłkowej, indywidualnie maksymalnej częstości skurczów serca.
• Ze względu na zwiększone opory naczyniowe w krążeniu płucnym u ludzi starszych w momencie wysiłku wzrasta istotnie skurczowe i średnie ciśnienie w tętnicy płucnej. Poza tym wzrost oporu naczyniowego znacznie zwiększa pracę serca. W wyniku starzenia się ścian komór serca i naczyń krwionośnych u ludzi starszych podczas wysiłku fizycznego dochodzi do wzrostu ciśnienia w komorach serca i tętnicach.
Układ oddechowy
• W starszym wieku sprawność układu oddechowego jest zachwiana, występują zmiany w czynności płuc, określane jako rozedma, a także ograniczenia ruchomości klatki piersiowej. Następuje zanik pęcherzyków płucnych, a to pogarsza dyfuzję gazów przez zmieniony nabłonek, elastyczność tkanki płucnej zmniejsza się, płuca słabiej rozszerzają się i kurczą naskutek czego krew jest niedostatecznie utleniona. U osób starszych zauważa się stopniowe ograniczenie pojemności życiowej płuc z następowym zaburzeniem wentylacji.
• Pojemność życiowa płuc w siódmej dekadzie życia jest o 20-25 % mniejsza niż w połowie trzeciej. Poza tym maksymalna wentylacja minutowa w wieku 70 lat spada do 65 % wartości szczytowej.
Układ mięśniowy.
• Z wiekiem zanikają jednostki motoryczne oraz zmniejsza się liczba włókien mięśniowych
• Procesy starzenia nie wpływają na zmniejszenie potencjału aerobowego mięśni szkieletowych.
• U osób starszych dochodzi do upośledzenia zaopatrzenia włókien mięśniowych w substraty energetyczne.
• U osób starszych obserwuje się stałe zmniejszanie wytrzymałości statycznej i dynamicznej mięśni oraz ogólnej siły mięśniowej.
Układ kostno-stawowy.
• Między 6 a 8 dekadą życia występuje redukcja tkanki kostnej, która z reguły jest przyspieszona u kobiet po menopauzie skutek utraty białkowych mineralnych składników kości. Stąd zjawisko osteoporozy występuje wcześniej u kobiet i systematycznie narasta w miarę procesów starzenia się. Poza tym zauważa się zjawisko osteomalacji oraz zmian zwyrodnieniowych.
• Stopniowe ścieranie się chrząstki stawowej doprowadza do ograniczenia ruchomości w stawach a także występowania w nich bólu.
Układ nerwowy
• Wraz z wiekiem naczynia mózgowe tracą sprawność z powodu narastania zmian miażdżycowych, co powoduje niedokrwienie mózgu manifestujące się bólami i zawrotami głowy.
Skóra
• Wraz z wiekiem zanikają i dezaktywują się gruczoły potowe w skórze. Zmniejszone wydzielanie potu może prowadzić do przegrzania organizmu, a co za tym idzie może zagrażać życiu.