Wiszniowski,planowanie przestrzenne, Planowanie przestrzenne

Planowanie przestrzenne – działanie zmierzające do celowego i planowego zagospodarowania przestrzeni w celu zaspokojenia potrzeb człowieka.

Odbywa się w 4 wymiarach:

- współpraca komunikacyjna

- współpraca geograficzna

- strefa współpracy gospodarczej bliższej

- strefa współpracy gospodarczej dalszej

Plan przestrzenny – efekt procesu planowania, który będzie miał specyficzny charakter miejsce, którego dotyczy. Im większy teren do planowania tym mniej szczegółowe.

Elementy planu:

  1. podmiot planu – to podmioty, które mają delegację ustawową do opracowania planów zagospodarowania przestrzennego, np. wójt, burmistrz, prezes rady ministrów

  2. podmiot planowania – są to podmioty, którym podmioty planu zlecają wykonanie planów zagospodarowania przestrzennego

  3. przedmiot planu – jest to wszystko, co będzie zawarte w planie i będzie różniło się od poprzedniego planu. Wszystkie elementy inne niż w poprzednim planie. Przedmiot planu uzależniony jest od rodzaju planu

  4. horyzont czasowy – czas realizacji planu. Cechą charakterystyczną jest długi horyzont czasowy, najczęściej około 20 lat, w tym czasie mogą podlegać zmianom, co wynika z bieżących potrzeb planowania przestrzennego

  5. reasumpcja – diagnoza stanu istniejącego

  6. lokalizacja – plan dotyczy konkretnego miejsca

  7. logika i kryterium wyboru – każdy plan musi mieć jakąś logikę wewnętrzną. Należy przyjąć logikę działania i kryteria wyboru

  8. cele i zadania planu – ściśle związane z punktem 7. celem planu może być uporządkowanie przestrzeni, np. uporządkowanie pod względem estetycznym, poprawa funkcjonalności

  9. środki realizacji planu – wszelkiego rodzaju elementy służące wykonaniu planu

  10. uwarunkowania wewnętrzne planu – to te, które zależą od nas (podmiot planu, plan podmiotów planu), np. umiejętności planistów, wszystkie elementy występujące na danym terenie, którego plan dotyczy

  11. uwarunkowania zewnętrzne planu – to te, na które nie mamy wpływu, działania czynniki mające wpływ na plan ale nie zależą od podmiotu i przedmiotu planu, np. na szczeblu gminnym – przepisy prawne na szczeblu krajowym.

Prognoza – przewidywanie pewnych zjawisk w przyszłości.

Rodzaje prognoz:

Plany mają charakter dyrektywy, a prognozy nie.

Dyrektywa – nakaz, przepis prawny; nie można się jej przeciwstawiać.

Metody prognozowania:

  1. ekstrapolacja:

  1. Delficka (ekspercka):

  1. burza mózgów:

  1. zmiana – metoda zmian opiera się na założeniach przyczynowo – skutkowych.

Przyczyny konfliktów:

Typy konfliktów:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wiszniowski,planowanie przestrzenne, Kierunki zagospodarowania
Wiszniowski,planowanie przestrzenne, ustawy
Wiszniowski,planowanie przestrzenne, Polityka przestrzenna
Wiszniowski,planowanie przestrzenne, Gospodarka przestrzenna
Wiszniowski,planowanie przestrzenne, Kierunki zagospodarowania
Analiza planów zagospodarowania przestrzennego
sci±ga III, Planowanie przestrzenne
PRL Przytyk-poprawiony, Planowanie przestrzenne
Planowanie przestrzenne wykłady
sciaga planowanie, planowanie przestrzenne
Ustawa strefy ekonomiczne, Gospodarka przestrzenna, Ustawy o planowaniu
Przestrzeń, Planowanie przestrzenne
Planowanie przestrzenne wykłady
cw zakres KMB, OŚ, sem II 1 SOWiG, Planowanie Przestrzenne
planowanie przestrzenna, urbanistyka
USTAWA z dnia' marca 03 r o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

więcej podobnych podstron