Owoce mogą leczyć

AGREST

Agrest zwyczajny należy do rodziny skalnicowatych. Jest jedną z najmłodszych u nas roślin uprawianych, ale zyskał dużą popularność i występuje w ponad 50 gatunkach, uprawianych w ogrodach, jako agrest wczesny, średniowczesny, średniopóźny i późny, gładki, szczeciniasty, w różnych gatunkach i wielkościach. 
Niedojrzałe lub półdojrzałe owoce mogą być kandyzowane lub przerabiane na kompoty, konfitury, dżemy, marmolady i nadzienia do cukierków. Dojrzałe spożywane są na surowo, zamrażane, przerabiane na soki, powidła i wina.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Moczopędne, oczyszczające, pobudzające apetyt, przeczyszczające, remineralizujące, trawienne, zmniejszające przekrwienie wątrobowe, wzmagają ruch robaczkowy jelit, żółciopędne, przeciwbólowe, rozwalniające, odchudzające. 

WSKAZANIA LECZNICZE

Artretyzm, gościec, reumatyzm, brak łaknienia, demineralizacja, dolegliwości gorączkowe, nadmierne ukrwienie, przewlekłe schorzenia wątrobowe, zapalenie przewodu pokarmowego, zapalenie układu moczowego, zaparcia, otyłość, niedokrwistość, choroby skórne, dolegliwości płucne, stany zapalne jamy ustnej i gardła.

CYTRYNA

Cytryna słusznie cieszy się opinią owocu bardzo zdrowego. Najważniejsze właściwości cytryny, decydujące o jej znaczeniu odżywczym i leczniczym to:

1. Sok cytrynowy z tartym chrzanem w stosunku 1:4 rozpuszcza drobne skrzepy krwi występujące w naczyniach wieńcowych, co ma znaczenie profilaktyczne dla ludzi skłonnych do zawałów serca.

2. Cytryna zawiera witaminę P (C2), która chroni witaminę C przed zbyt szybkim utlenianiem, a więc jej działanie oddala symptomy szkorbutu, któremu sama witamina C nie jest w stanie zapobiec ani go usunąć.

3. Witamina C2 (P) sprzyja działaniu adrenaliny, która znacznie podnosi wytrzymałość naczyń włosowatych (krwionośnych) i przepuszczalność jonów wodorowych. Gdy w organizmie występuje niedobór witaminy P, to witamina C, która normalnie jest przyswajana przez człowieka dopiero na końcu jelita grubego, nie spełnia swej funkcji i wówczas powstaje nieżyt, a po pewnym czasie wrzody, wreszcie nowotwór końcowej części jelita grubego (odbytnicy).

4. Cytryna, podobnie jak czosnek, marchew, kapusta biała, posiada zalety bardzo cenione w medycynie naturalnej. Wskazana dla ludzi starszych jako środek uśmierzający bóle.

5. Cytryna zawiera bardzo dużo składników biochemicznych z przewagą składników alkalicznych (zasadowych) i może z tego powodu być stosowana pod różnymi postaciami.

Cytryna jest w ustach kwaśna, natomiast w żołądku zasadowa. 100 g soku z cytryny zawiera 6 g kwasu askorbinowego.

WSKAZANIA LECZNICZE

Na użytek wewnętrzny
Różne infekcje płucne, jelitowe itp., stany gorączkowe, zimnica (malaria), osłabienie (astenia), brak łaknienia, puchlina brzuszna, wodobrzusze, artretyzm, reumatyzm, kamica nerkowa i żółciowa, nadkwasota żołądkowa, wrzód żołądka, niestrawność, szkorbut, miażdżyca naczyń, żylaki, zapalenie żył, łamliwość włośniczek, nadmierne wypełnienie naczyń krwią, nadmierna lepkość krwi, otyłość, nadciśnienie, demineralizacja, zaburzenia w okresie wzrostu, anemia, żółtaczka, wymioty, hemofilia, krwotok, wzdęcie jelitowe, czerwonka, biegunka, pasożyty wewnętrzne (owsiki), astma, zapalenie oskrzeli, grypa, uporczywe bóle głowy.

Na użytek zewnętrzny
Katar i nieżyt nosa, krwawienie z nosa, zapalenie zatok przynosowych, ucha, jamy ustnej i języka, angina, afty, wykwity śluzówki w jamie ustnej, zapalenie powiek, wysypka, rumień, czyraki, liszaje, migrena, brodawki, opryszczka, odmroziny, rany zakażone i gnijące, ukąszenia owadów, grzybica woszczynowa, świerzb, łojotok fizjologiczny twarzy, plamy, piegi, zmarszczki (profilaktycznie), łamliwe paznokcie, pielęgnacja skóry rąk. 

JABŁKO

Jabłko zawdzięcza swoją popularność przede wszystkim walorom spożywczym. Ale chociaż jak najsłuszniej uchodzi za owoc bardzo zdrowy, jego zalety lecznicze nie są dostatecznie znane. A jabłko jest znakomitym środkiem terapeutycznym, zasługującym na szersze upowszechnienie. O jego właściwościach leczniczych decydują składniki, spośród których na uwagę zasługuje potas (137 mg) oraz inne biopierwiastki, pektyny, kwasy organiczne oraz witaminy, głównie C.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Jabłko wzmacnia mięśnie i układ nerwowy, działa moczopędnie, przeciwkamicowo, przeciwreumatycznie, trawiennie, odświeżająco, dzięki pektynom obniża poziom cholesterolu we krwi, ochrania przewód pokarmowy, wpływa pobudzająco na pracę wątroby i zmniejsza jej przekrwienie, wpływa oczyszczająco na krew, odchudza tkanki. Pektyny jabłkowe regulują florę bakteryjną jelit, neutralizują substancje toksyczne, rozpuszczają cholesterol, wiążą radioaktywny kobalt, stront i ołów, pobudzają wydzielanie kwasu moczowego przez nerki. Wapń i krzem skórki jabłka działają korzystnie na włosy i paznokcie.

WSKAZANIA LECZNICZE

Anemia, artretyzm, bezsenność, bóle żołądka z obrzękiem jego błony śluzowej na tle artretycznym, ciąża, dolegliwości oskrzeli, infekcje jelitowe, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, niedobór minerałów, nadmierne wypełnianie naczyń krwią, nerwowość, opryszczka, osłabienie fizyczne i umysłowe, otyłość, przemęczenie, rekonwalescencja, reumatyzm, rozwolnienie, schorzenia przewlekłe wątroby, schorzenia mięśnia sercowego, skąpomocz, stany gorączkowe, uporczywy ból głowy, zaparcia, zawały. 

PORZECZKA CZARNA

Porzeczka czarna należy do rodziny skalnicowatych, do podrodziny porzeczkowatych. Są one szeroko uprawiane jako cenne rośliny pokarmowe i lecznicze. 
Porzeczka czarna jest bogatym źródłem witaminy C (w 100 g zawiera jej 50-400 mg, co zależy od klimatu; w upalne lato ilość witaminy C może dojść do 2000 mg) oraz P i pod względem ich zawartości ustępuje tylko owocom róży i rokitnika. Przyswajanie witaminy C ułatwia występująca w czarnej porzeczce witamina P – cytryn. Zawiera także witaminę K oraz liczne biopierwiastki. Charakterystyczny zapach jagodom i liściom czarnej porzeczki nadają substancje składowe, głównie olejki eteryczne.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Czarna porzeczka działa moczopędnie i napotnie, ma właściwości przeciwgnilne, przeciwartretyczne, przeciwbiegunkowe, przeciwszkorbutowe, wzmacniające żołądek.

WSKAZANIA LECZNICZE

Angina, artretyzm, reumatyzm, gościec, biegunka, dolegliwości wątrobowe, szkorbut, zmęczenie ogólne, kamica moczowa, zatrzymanie moczu, miażdżyca, migrena, nerwica żołądka, niedokrwistość, przyzębica, skaza krwotoczna, zaćma soczewkowa, zła krzepliwość krwi, żółtaczka, wypadanie włosów i zębów, złe trawienie, niedomoga nerek, zapalenie gruczołu krokowego, nadmiar kwasu moczowego, infekcje bakteryjne, osłabienie ogólne, zatrucia.

TRUSKAWKA

W 100 g truskawek znajduje się 60 mg witaminy C, 100 mg witaminy B2, 30 mg witaminy B1, B3 i pewne niewielkie ilości witaminy A. Truskawki zawierają sporo potasu, wapnia, magnezu, żelaza, manganu, nieco miedzi, siarki i innych pierwiastków. Są zasadotwórcze. Z truskawek sporządza się smaczne przetwory – konfitury, kompoty, dżemy.
Surowcem leczniczym są liście i korzenie, które zawierają kwas krzemowy.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Truskawka przejawia działanie wzmacniające, ściągające, przeciwbiegunkowe, hemostatyczne, moczopędne, przeciwreumatyczne, reguluje pracę wątroby i wydzielanie żółci, pobudza łaknienie.

WSKAZANIA LECZNICZE

Dolegliwości dróg moczowych, wątroby, krwawienia jelitowe, krwotok maciczny, zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy, upławy białe, kamica moczowa, kolka nerkowa, reumatyzm, dna, astma, żółtaczka, oraz angina (płukanie naparem z liści).