Owoce mogą leczyć

AGREST

Agrest zwyczajny należy do rodziny skalnicowatych. Jest jedną z najmłodszych u
nas roślin uprawianych, ale zyskał dużą popularność i występuje w ponad 50
gatunkach, uprawianych w ogrodach, jako agrest wczesny, średniowczesny,
średniopóźny i późny, gładki, szczeciniasty, w różnych gatunkach i wielkościach.
Niedojrzałe lub półdojrzałe owoce mogą być kandyzowane lub przerabiane na
kompoty, konfitury, dżemy, marmolady i nadzienia do cukierków. Dojrzałe
spożywane są na surowo, zamrażane, przerabiane na soki, powidła i wina.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Moczopędne, oczyszczające, pobudzające apetyt, przeczyszczające,
remineralizujące, trawienne, zmniejszające przekrwienie wątrobowe, wzmagają
ruch robaczkowy jelit, żółciopędne, przeciwbólowe, rozwalniające, odchudzające.

WSKAZANIA LECZNICZE

Artretyzm, gościec, reumatyzm, brak łaknienia, demineralizacja, dolegliwości
gorączkowe, nadmierne ukrwienie, przewlekłe schorzenia wątrobowe, zapalenie
przewodu pokarmowego, zapalenie układu moczowego, zaparcia, otyłość,
niedokrwistość, choroby skórne, dolegliwości płucne, stany zapalne jamy ustnej i
gardła.

CYTRYNA

Cytryna słusznie cieszy się opinią owocu bardzo zdrowego.
Najważniejsze właściwości cytryny, decydujące o jej znaczeniu
odżywczym i leczniczym to:

1. Sok cytrynowy z tartym chrzanem w stosunku 1:4 rozpuszcza

drobne skrzepy krwi występujące w naczyniach wieńcowych, co ma znaczenie
profilaktyczne dla ludzi skłonnych do zawałów serca.

2. Cytryna zawiera witaminę P (C2), która chroni witaminę C przed zbyt szybkim
utlenianiem, a więc jej działanie oddala symptomy szkorbutu, któremu sama
witamina C nie jest w stanie zapobiec ani go usunąć.

3. Witamina C2 (P) sprzyja działaniu adrenaliny, która znacznie podnosi
wytrzymałość naczyń włosowatych (krwionośnych) i przepuszczalność jonów
wodorowych. Gdy w organizmie występuje niedobór witaminy P, to witamina C,

która normalnie jest przyswajana przez człowieka dopiero na końcu jelita grubego,
nie spełnia swej funkcji i wówczas powstaje nieżyt, a po pewnym czasie wrzody,
wreszcie nowotwór końcowej części jelita grubego (odbytnicy).

4. Cytryna, podobnie jak czosnek, marchew, kapusta biała, posiada zalety bardzo
cenione w medycynie naturalnej. Wskazana dla ludzi starszych jako środek
uśmierzający bóle.

5. Cytryna zawiera bardzo dużo składników biochemicznych z przewagą
składników alkalicznych (zasadowych) i może z tego powodu być stosowana pod
różnymi postaciami.

Cytryna jest w ustach kwaśna, natomiast w żołądku zasadowa. 100 g soku z
cytryny zawiera 6 g kwasu askorbinowego.

WSKAZANIA LECZNICZE

Na użytek wewnętrzny
Różne infekcje płucne, jelitowe itp., stany gorączkowe, zimnica (malaria),
osłabienie (astenia), brak łaknienia, puchlina brzuszna, wodobrzusze, artretyzm,
reumatyzm, kamica nerkowa i żółciowa, nadkwasota żołądkowa, wrzód żołądka,
niestrawność, szkorbut, miażdżyca naczyń, żylaki, zapalenie żył, łamliwość
włośniczek, nadmierne wypełnienie naczyń krwią, nadmierna lepkość krwi,
otyłość, nadciśnienie, demineralizacja, zaburzenia w okresie wzrostu, anemia,
żółtaczka, wymioty, hemofilia, krwotok, wzdęcie jelitowe, czerwonka, biegunka,
pasożyty wewnętrzne (owsiki), astma, zapalenie oskrzeli, grypa, uporczywe bóle
głowy.

Na użytek zewnętrzny
Katar i nieżyt nosa, krwawienie z nosa, zapalenie zatok przynosowych, ucha, jamy
ustnej i języka, angina, afty, wykwity śluzówki w jamie ustnej, zapalenie powiek,
wysypka, rumień, czyraki, liszaje, migrena, brodawki, opryszczka, odmroziny, rany
zakażone i gnijące, ukąszenia owadów, grzybica woszczynowa, świerzb, łojotok
fizjologiczny twarzy, plamy, piegi, zmarszczki (profilaktycznie), łamliwe
paznokcie, pielęgnacja skóry rąk.

JABŁKO

Jabłko zawdzięcza swoją popularność przede wszystkim walorom
spożywczym. Ale chociaż jak najsłuszniej uchodzi za owoc bardzo
zdrowy, jego zalety lecznicze nie są dostatecznie znane. A jabłko
jest znakomitym środkiem terapeutycznym, zasługującym na
szersze upowszechnienie. O jego właściwościach leczniczych

decydują składniki, spośród których na uwagę zasługuje potas (137 mg) oraz inne

biopierwiastki, pektyny, kwasy organiczne oraz witaminy, głównie C.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Jabłko wzmacnia mięśnie i układ nerwowy, działa moczopędnie,
przeciwkamicowo, przeciwreumatycznie, trawiennie, odświeżająco, dzięki
pektynom obniża poziom cholesterolu we krwi, ochrania przewód pokarmowy,
wpływa pobudzająco na pracę wątroby i zmniejsza jej przekrwienie, wpływa
oczyszczająco na krew, odchudza tkanki. Pektyny jabłkowe regulują florę
bakteryjną jelit, neutralizują substancje toksyczne, rozpuszczają cholesterol, wiążą
radioaktywny kobalt, stront i ołów, pobudzają wydzielanie kwasu moczowego
przez nerki. Wapń i krzem skórki jabłka działają korzystnie na włosy i paznokcie.

WSKAZANIA LECZNICZE

Anemia, artretyzm, bezsenność, bóle żołądka z obrzękiem jego błony śluzowej na
tle artretycznym, ciąża, dolegliwości oskrzeli, infekcje jelitowe, miażdżyca,
nadciśnienie tętnicze, niedobór minerałów, nadmierne wypełnianie naczyń krwią,
nerwowość, opryszczka, osłabienie fizyczne i umysłowe, otyłość, przemęczenie,
rekonwalescencja, reumatyzm, rozwolnienie, schorzenia przewlekłe wątroby,
schorzenia mięśnia sercowego, skąpomocz, stany gorączkowe, uporczywy ból
głowy, zaparcia, zawały.

PORZECZKA CZARNA

Porzeczka czarna należy do rodziny skalnicowatych, do
podrodziny porzeczkowatych. Są one szeroko uprawiane jako
cenne rośliny pokarmowe i lecznicze.
Porzeczka czarna jest bogatym źródłem witaminy C (w 100 g
zawiera jej 50-400 mg, co zależy od klimatu; w upalne lato ilość

witaminy C może dojść do 2000 mg) oraz P i pod względem ich zawartości
ustępuje tylko owocom róży i rokitnika. Przyswajanie witaminy C ułatwia
występująca w czarnej porzeczce witamina P – cytryn. Zawiera także witaminę K
oraz liczne biopierwiastki. Charakterystyczny zapach jagodom i liściom czarnej
porzeczki nadają substancje składowe, głównie olejki eteryczne.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Czarna porzeczka działa moczopędnie i napotnie, ma właściwości przeciwgnilne,
przeciwartretyczne, przeciwbiegunkowe, przeciwszkorbutowe, wzmacniające
żołądek.

WSKAZANIA LECZNICZE

Angina, artretyzm, reumatyzm, gościec, biegunka, dolegliwości wątrobowe,
szkorbut, zmęczenie ogólne, kamica moczowa, zatrzymanie moczu, miażdżyca,
migrena, nerwica żołądka, niedokrwistość, przyzębica, skaza krwotoczna, zaćma
soczewkowa, zła krzepliwość krwi, żółtaczka, wypadanie włosów i zębów, złe
trawienie, niedomoga nerek, zapalenie gruczołu krokowego, nadmiar kwasu
moczowego, infekcje bakteryjne, osłabienie ogólne, zatrucia.

TRUSKAWKA

W 100 g truskawek znajduje się 60 mg witaminy C, 100 mg
witaminy B2, 30 mg witaminy B1, B3 i pewne niewielkie ilości
witaminy A. Truskawki zawierają sporo potasu, wapnia,

magnezu, żelaza, manganu, nieco miedzi, siarki i innych pierwiastków. Są
zasadotwórcze. Z truskawek sporządza się smaczne przetwory – konfitury,
kompoty, dżemy.
Surowcem leczniczym są liście i korzenie, które zawierają kwas krzemowy.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Truskawka przejawia działanie wzmacniające, ściągające, przeciwbiegunkowe,
hemostatyczne, moczopędne, przeciwreumatyczne, reguluje pracę wątroby i
wydzielanie żółci, pobudza łaknienie.

WSKAZANIA LECZNICZE

Dolegliwości dróg moczowych, wątroby, krwawienia jelitowe, krwotok maciczny,
zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy, upławy białe, kamica moczowa, kolka

nerkowa, reumatyzm, dna, astma, żółtaczka, oraz angina
(płukanie naparem z liści).