INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI PRZEMYSŁOWEJ ZAKŁAD ENERGOELEKTRONIKI I STEROWANIA |
---|
Prostownik z sinusoidalnym prądem linii |
|
|
|
|
|
|
|
|
Wyniki pomiarów
K=0,69 | K=0,09 | K=1,9 | |
---|---|---|---|
Iref[A] | Ud[V] | Ud[V] | Ud[V] |
0,5 | 23,3 | 34 | 19,9 |
1 | 26,8 | 35,5 | 24,6 |
1,5 | 28,4 | 37 | 28,6 |
2 | 32,5 | 38,3 | 31,9 |
2,5 | 34,8 | 39,6 | 34,5 |
3 | 36,8 | 40,8 | 36,7 |
3,5 | 38,4 | 41,8 | 38,6 |
4 | 40,1 | 42,7 | 39,6 |
4,5 | 41,3 | 43,6 | 41,7 |
5 | 42,4 | 44,3 | 43,1 |
5,5 | 43,4 | 45 | 44,1 |
6 | 44,2 | 45,5 | 44,9 |
6,5 | 44,9 | 45,8 | 45,9 |
7 | 45,3 | 46,1 | 46,5 |
7,5 | 45,5 | 46,4 | 47 |
8 | 45,6 | 46,5 | 47,4 |
8,5 | 45,6 | 46,5 | 47,6 |
9 | 45,4 | 46,4 | 47,6 |
9,5 | 45,3 | 46,1 | 47,6 |
10 | 45,1 | 45,8 | 47,4 |
10,5 | 44,6 | 45,6 | 47 |
11 | 44,1 | 45 | 46,5 |
11,5 | 43,7 | 44,5 | 45,7 |
Charakterystyki
Zaobserwowane przebiegi
Rys 1. K=0,69 Iref=4 A Ud=40,1V
Rys 2. K=0,09 Iref=4A Ud=42,7V
Rys 3. K=1,9 Iref=4A Ud=39,6V
Rys 4. K=0,09 Iref=1A Ud=35,5V
Rys 5. K=0,09 Iref=11,5A Ud=44,5V
Rys 6. K=1,9 Iref=11,5A Ud=45,7V
Rys 7. K=0,09 Iref=11,5A Ud=44,5V z widmem przebiegu referencyjnego
Rys 8. K=0,09 Iref=11,5A Ud=44,5V z widmem przebiegu rzeczywistego
Rys 9. K=1,2 Iref=11,5A
Legenda:
Przebieg żółty- napięcie sieci niebieski-napięcie na wyjściu, fioletowy-prąd referencyjny, zielony-rzeczywisty
Wnioski
Porównując wyniki oraz charakterystyki Ud=f(Iref) można wywnioskować, że przy niskich wartościach prądu referencyjnego Ud osiąga najwyższe wartości dla K=0,09. Natomiast najwyższe zarejestrowane wartości zostały osiągnięte dla K=1,9 przy dużych wartościach prądu referencyjnego mieszczących się w przedziale <7,5;10>. Najniższe wartości napięć na wyjściu w tym przedziale zarejestrowaliśmy dla K=0,69. Im większe K, tym mniejsze wartości Ud dla małych wartości prądu wzorcowego.
Porównując przebiegi pokazane na Rys 1, Rys 2 i Rys 3 można zaobserwować, że im większe wzmocnienie, tym bardziej układ jest rozregulowany. Układ działa poprawnie, ponieważ zawsze na końcu obserwujemy przebieg wyprostowany.
Rys 4 pokazuje, że dla małych wartości wzmocnienia i prądu referencyjnego, prąd rzeczywisty nie nadąża za referencyjnym- znacznie odbiega od wzorca.
Rys 6. pokazuje nam układ wzbudzony, Dzieje się tak z powodu dużego prądu referencyjnego.
Porównując widma przebiegu referencyjnego oraz rzeczywistego (Rys.7 i Rys.8) można zaobserwować, że dla małego wzmocnienia prąd rzeczywisty nadąża za wzorcowym. Widma niemalże się nakładają, tak jak oba przebiegi.
Na Rys.9 widzimy widmo dla K=1,2. Widzimy wyraźnie przyrost harmonicznych prądu rzeczywistego. Powoduje to rozregulowanie całego układu.