Siedzę i myślę.

Z jednej strony- przeraża mnie fakt,
że ludzie, których kochałem i darzyłem zaufaniem-
Tak po prostu odchodzą.

Z drugiej strony- przychodzą następni,
którzy potrzebują pomocy,
którzy potrzebują się przed kimś otworzyć.

Po to żyję.
Oddzielam prawdę od iluzji.
Zacząłem częściej zaglądać pod Maski.
I jak na razie idzie mi to dobrze.

Nie zapominam o rewolwerze.
Nadal przyjemnie ciąży na pasku.

Ciekawe jest, jak z Miecza
Stałem się Tarczą.