Laboratorium Mechanika i Mechatronika | Rok akad.: 2011/2012 | |||
---|---|---|---|---|
Rodzaj studiów: SI | ||||
Temat ćwiczenia: | ||||
Skład sekcji: | ||||
1. Paweł Górski | ||||
2. Patryk Lizut | ||||
3. Krzysztof Widak 4. Jarosław Szulc |
||||
Data wykonania: | ||||
7.12.2011 | 21.12.2011 |
Przebieg ćwiczenia
2.1 Pomiar przyrządami
Po zmontowaniu całego układu, rozpoczęliśmy pomiar siły wywieranej na siłomierz, przy odpowiednich kątach ustawienia ramienia.
Przy pomocy wzorów obliczyliśmy również indukcję uzwojenia silnika.
L = 20mm = 0, 02m
N = 282
F = B * I * L
F = 2 * N * Lcz * B * I
$$B = \frac{F}{2*N*L*I}$$
Gdzie N to liczba zwoi silnika, B indukcja, F siła, L długość boku cewki
Opracowanie wyników pomiarów dla poszczególnych kątów:
2.1.1 Kąt 27°
φ = 27° |
---|
I [mA] |
21 |
53 |
82 |
110,5 |
147,9 |
174,9 |
218,3 |
253,2 |
285 |
310 |
342 |
386 |
392,2 |
2.1.2 Kąt 35°
φ = 35° |
---|
I [mA] |
36 |
48 |
82 |
115 |
135 |
168 |
219 |
247,7 |
273 |
310,8 |
354,8 |
375 |
398 |
2.1.3 Kąt 40°
φ = 40° |
---|
I [mA] |
20 |
48 |
80 |
112 |
147,6 |
172,7 |
219 |
254 |
282 |
310,2 |
354,2 |
374,6 |
397,3 |
2.1.4 Kąt 45°
φ = 45° |
---|
I [mA] |
56 |
71 |
117 |
143 |
172,7 |
207 |
253 |
278 |
310 |
354,7 |
363,4 |
397 |
2.1.5 Kąt 50°
φ = 50° |
---|
I [mA] |
35 |
80 |
107 |
144 |
172 |
219 |
264 |
287 |
310,5 |
339,8 |
354,5 |
371 |
397,5 |
2.1.6 Kąt 55°
φ = 55° |
---|
I [mA] |
52,4 |
74 |
113,9 |
143 |
173,2 |
207,3 |
253,4 |
285 |
310,8 |
354,7 |
365 |
397,8 |
2.1.7 Kąt 60°
φ = 60° |
---|
I [mA] |
49,1 |
58,8 |
80,1 |
116,7 |
172,6 |
219,6 |
265,5 |
277,5 |
310,1 |
334,1 |
350 |
365 |
397,4 |
2.2 Dla odwrotnej polaryzacji
2.2.1 Kąt 30°
φ = 30° |
---|
I [mA] |
48 |
83 |
122 |
157 |
173 |
220 |
266 |
311 |
353 |
396,6 |
2.2.2 Kąt 40°
φ = 40° |
---|
I [mA] |
62 |
82 |
125 |
173 |
220,4 |
266,6 |
311,4 |
356 |
399,3 |
2.2.3 Kąt 50°
φ = 50° |
---|
I [mA] |
56 |
82 |
125 |
173 |
220,4 |
266 |
311 |
355 |
399 |
2.3 Pomiar z wykorzystaniem programu FEMM
Przy pomocy oprogramowania utworzyliśmy przekrój silnika VCM, w którym ostały uwzględnione wszystkie jego elementy czyli uzwojenie silnika, magnesy. Podczas modelowania należy zwrócić szczególną uwagę przy wprowadzaniu wielkości danych elementów oraz przy wprowadzaniu właściwości materiałowych.
Przekrój poprzeczny silnika VCM:
Przy pomocy tego programu możemy otrzymać wyniki które nas interesują, m.in. rozkład indukcji w płaszczyźnie przecięcia silnika:
Przekrój poprzeczny silnika VCM (2):
Rozkład indukcji w płaszczyźnie przecięcia silnika (2):
Rozkład indukcji wzdłuż szczeliny powietrza:
3. Wnioski
Silniki VCM są wykorzystywane w napędach głowic dysków twardych, w których ruch ramienia odbywa się po łuku. Analizując nasze pomiary widać że pomiar został przeprowadzony na dwa sposoby, pierwszy z nich przy użyciu aparatury takiej jak siłomierz, zasilacz zaś drugi przy pomocy oprogramowania komputerowego. Pierwszy rodzaj pomiaru posiada czynniki które mogą spowodować błędne otrzymanie wyników, przykładem może być złe usytuowanie siłomierza do końcówki E-bloku, pomiar ten jest dość czasochłonny. Analizując jego wyniki i wykreślone charakterystyki widać że przy wzroście prądu, który był podawany na uzwojenie silnika, powodował że końcówka E-bloku chciała zmienić swoje położenie, siła która była wywierana na siłomierz wzrastała. Wykonując pomiar dla mniejszych kątów, np. dla 30 i 35 stopni występowały problemy z odczytem odpowiedniej ilości wyników, ponieważ siłomierz „spadał” z ramienia. Pomiar przy użyciu darmowego programu FEMM pozwolił na szybkie wykonanie ćwiczenia. W programie tworzyliśmy przekrój poprzeczny silnika VCM definiując wewnątrz odpowiednich obszarów, właściwości materiałów które zostały wykonane do zbudowania tego silnika. Dzięki oprogramowaniu wyznaczyliśmy rozkład indukcji w płaszczyźnie silnika oraz rozkład indukcji w szczelinie powietrznej.