Polonistyka
ROCZNIK 2011
Numer 10, s. 39-43
Prospero musi zrzucić płaszcz. Wyczerpanie aksjologiczne w edukacji polonistycznej. Maciej Wróblewski
Uczniowie mają trudności w rozpoznawaniu naczelnych wartości, takich jak: prawda, dobro, piękno. Jest to spowodowane ciągłymi zmianami społeczno – obyczajowymi, jak także przemianami technologicznymi ( proces informatyzacji). Szkolne biblioteki stoją puste, a dzieło jako nośnik wartości traci na znaczeniu. Wskazanie na źródła zobojętnienia: fragmentaryzacja lektury, mechanizacja nauczania. Przymus lekturowy, który prowadzi na manowce. Refleksja nad wartościami i to, jak należy z uczniami o tym rozmawiać i jednocześnie zachęcać ich do lektury, sprawić by dostrzegali w dziele wartości i nie byli na nie obojętni.
Numer 11, s. 6-9
Muzea w sieci. Sabina Kiełczewska
„Wyjście” kultury naprzeciw zapotrzebowaniom współczesnych ludzi – „cyfrowych tubylców”. Wskazanie na to, że realne i wirtualne muzea nie konkurują ze sobą, ale uzupełniają się wzajemnie. Muzealne strony internetowe przygotowują do wizyty w muzeum lub pomagają zweryfikować i uporządkować informacje na temat muzealnego dzieła. Nauczyciele mogą zachęcać uczniów do odwiedzania takich stron, wtedy wyjścia do muzeów mają swój wstęp i kontynuację, a nie, jak to często wygląda, jest to jednorazowe wyjście, często bardzo nużące dla uczniów. W artykule podane są linki do takich muzeów m.in. do Cyfrowego Muzeum Narodowego w Warszawie.
Numer 1, s. 50-55
O przygotowaniu prezentacji recytatorskiej. Mateusz Nowak
Nauczyciele poloniści czują się nieodpowiednio przygotowani do pracy z uczniem – recytatorem. Nie do końca wiedzą, jak z nim pracować. Autor podaje kilka publikacji, które powinny nauczycielowi w tym pomóc. Proponowana metoda pracy z gimnazjalistami – podążanie za wyznaczonymi kryteriami, uczeń uświadamia sobie, co musi zrobić ( „przeprowadza pracę intelektualną”), a nauczyciel mu w tym pomaga. Zadawanie sobie pytań na temat doboru repertuaru ( dlaczego taki?), interpretacji tekstu ( o czym mówię?), kultury słowa ( czy mówią wyraźnie?), ogólnego wyrazu artystycznego (jaki jest mój wygląd, strój, gesty). Należy przede wszystkim pamiętać o tym, żeby występ nie był „wyuczony” i „zainscenizowany”, ale by był „ rozmową z publicznością”.
Numer 6, s. 53-59
Czy można być dorosłym pięciolatkiem? Paweł Sporek
Wskazanie na to, że młodzi ludzie w gimnazjum często chcą czytać takie książki, które są bliskie im życiu lub dzięki którym mogą poznać, doświadczyć czegoś nowego. Autor wskazuje, że można by zachęcić gimnazjalistów do przeczytania książki „ Moje drzewko pomarańczowe” (opowiada krótko, o czym jest książka). Autor proponuje, aby omawianie wyżej wymienionej książki łączyło się z omawianiem innych, pozostających w kręgu symboliki domu, rodzinnych relacji. W dalszej części artykułu autor przedstawia sposób, w jaki przeprowadził cykl lekcji związanych z „Moim drzewkiem (…)”.
Numer 8, s. 58-61
Krótko o komiksie. Tomasz Kołodziejczak
Wskazanie na to, czym jest komiks i uargumentowanie, że jest to odrębna forma sztuki. Autor przedstawia historię powstania komiksu i jego trzy zagłębia: Stany Zjednoczone, Francję i Belgię, Japonię. Na końcu artykułu autor podaje komiksy, które warto polecić uczniom, z podziałem na szkołę podstawową, gimnazjum i liceum.