1

Zaburzenia wycinkowe. Przykłady zaburzeń myślenia, spostrzegania, pamięci, rozwoju motorycznego, emocjonalnego - osobowości. Zaburzenia trwałe, sytuacyjne, przejściowe.

Rozwój psychiki dziecka związany jest nie tylko z rozwojem procesów poznawczych, ale i wykonawczych. Rozwój psychoruchowy to proces rozwoju (ciąg zmian progresywnych), w którym motoryka jest ściśle powiązana z psychiką (całokształtem czynności poznawczych i emocjonalno - motywacyjnych). Jedność rozwoju psychiki i motoryki zaznacza się szczególnie silnie we wczesnych stadiach ontogenezy, np. myślenie niemowlęcia nie istnieje jako izolowany proces, lecz jest uwikłane w działaniu - dziecko myśli nie wtedy gdy jest bierne i „zamyślone”, lecz gdy bawi się i manipuluje. Związek między rozwojem motoryki i psychiki widać także w analizie przypadków patologicznych, np. trudności w rysowaniu, czytaniu uwarunkowane są nieharmonijnym rozwojem psychiki i motorki.

Nie wszystkie odchylenia od normy traktujemy jako zaburzenia. Tempo i rytm rozwoju dzieci noszą cechy indywidualne, dlatego uwzględnia się szeroki margines tolerancji wobec stwierdzanych odchyleń od ustalonych norm. Ich interpretacja zależeć będzie od informacji o dotychczasowym rozwoju dziecka, aktualnej sytuacji życiowej, stanie fizycznym dziecka i rozmiarach tego odchylenia.

W przypadku niewielkich odchyleń od normy należy raczej mówić o różnicach indywidualnych między dziećmi lub reakcjach przystosowawczych, gdy powstają w sytuacjach trudnych.

M. Przetacznikowa, M. Susułowska i H. Spionek omawiając problem klasyfikacji zaburzeń zwracają uwagę, że wiedza z zakresu psych.klinicznej dziecka jest obszerna, lecz mało usystematyzowana.