POLITECHNIKA KOSZALIŃSKA
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA
KIERUNEK : INŻYNIERIA ŚRODOWISKA
PRACOWNIA GEODEZJI
LABORATORIUM NR 4
TEMAT : Pomiar sytuacyjny metodą domiarów prostokątnych.
Kartowanie wyników pomiaru.
Data wykonania laboratorium: 20.03.1997
Data złożenia sprawozdania: 10.04.1997
Zaliczenie:
PROWADZĄCY: WYKONAŁ ZESPÓŁ: mgr inż. Zofia Laskowska Agnieszka Byczkowska
Tomasz Sikorski
Szczepan Szcześniak
Mariusz Wojnicz
1.Wstęp teoretyczny.
Pomiar szczegółów sytuacyjnych polega na tym, że wykorzystując założoną
w terenie osnowę pomiarową, domierzamy do niej punkty szczegółowe, ustalając ich położenie względem sieci punktów osnowy. Do pomiarów szczegółów stosuje się
w zasadzie dwie metody:
domiarów prostokątnych (ortogonalną),
biegunową.
Inne metody (np. wcięć kątowych lub liniowych, przedłużeń) są w zasadzie tylko uzupełnieniem do dwu głównych metod i nie są stosowane jako oddzielne metody.
W naszym przypadku do pomiaru szczegółów zastosowaliśmy metodę domiarów prostokątnych (ponieważ taki właśnie był temat zajęć).
Metoda ortogonalna (zwana też metodą rzędnych i odciętych) jest uniwersalną i dokładną metodą zdejmowania szczegółów. Na rozciągniętą wzdłuż linii,
która łączy punkty osnowy geodezyjnej o znanych współrzędnych, taśmę rzutuje
się prostopadle za pomocą węgielnicy poszczególne punkty sytuacyjne, następnie odczytuje się na taśmie odciętą (tzw. miarę bieżącą), a za pomocą ruletki
stalowej - rzędną (domiar prostokątny), czyli odległość od punktu na taśmie. Pomiar szczegółów tą metodą kontrolujemy przez pomiar tzw. miar czołowych (odległości między sąsiednimi punktami tego samego obiektu) oraz mierzymy tzw. podpórkę
w postaci przeciwprostokątnej łączącej punkt wyznaczany z dowolnym punktem na linii pomiarowej.
2.Kartowanie wyników pomiaru.
Po napisaniu „wejściówki” i sporządzeniu szkicu polowego (dołączonego do sprawozdania) według sposobu postępowania opisanego we wstępie teoretycznym zabraliśmy się za kartowanie wyników pomiaru, czyli za sporządzenie fragmentu mapy Politechniki Koszalińskiej w skali 1:500. Kartowanie są to bowiem prace graficzne i obliczenia pomocnicze związane ze sporządzaniem mapy na podstawie szkiców polowych oraz pomocniczych lub obliczonych elementów (współrzędnych).
W celu skartowania wyników pomiaru na arkusz papieru nanieśliśmy siatkę kwadratów następnie punkty osnowy geodezyjnej i treść zdjęć. Przyrządy używane do kartowania zdjęć za pomocą współrzędnych prostokątnych możemy podzielić na dwie grupy:
1. Przyrządy do nanoszenia punktów osnowy i szczegółów na arkusze
o małych formatach.
2. Przyrządy do nanoszenia siatki kwadratów i punktów określonych współrzędnymi prostokątnymi na arkusze o dużych formatach.
W celu naniesienia szczegółów ze szkicu polowego użyliśmy odnośnika, podziałki transwersalnej oraz wartości pomierzonych na szkicu. Po odłożeniu danej odległości na podziałce transwersalnej mogliśmy przenieść ja na mapę za pomocą odnośnika i opisać szczegół zgodnie z instrukcją K-1.