Spajanie materiałów - Laboratorium
Wydział Maszyn Roboczych i Transportu, kierunek Mechanika i Budowa Maszyn, niestacjonarne
Prowadzący: dr A. Wypych
Data wykonania ćwiczeń 06.04.14r.
Data oddania sprawozdania 11.05.14r.
Sprawozdanie wykonał: Patryk Przybyła

ZGRZEWANIE PUNKTOWE - polega na łączeniu elementów w oddzielnych miejscach zwanych punktami. Proces

zgrzewania punktowego składa się zawsze z trzech następujących po sobie etapów, a mianowicie:-dociśnięcie łączonych elementów elektrodami zgrzewarki;

-włączenie prądu i nagrzewanie elementów w miejscu łączenia do temperatury, w której zachodzi nadtopienie obydwu elementów w strefie styku i utworzenie się ciekłego jądra zgrzeiny;

-wyłączenie prądu, stygnięcie jądra zgrzeiny pod dociskiem elektrod i powstanie jednolitego metalicznego połączenia;

Te trzy podpunkty są nazywane cyklem prostym.

Głównymi parametrami technologicznymi zgrzewania punktowego są:

- średnica robocza elektrody płaskiej (dla stali i stopów niklu) albo zaokrąglenia elektrody kulistej (dla pozostałych metali i stopów nieżelaznych);

- siła docisku elektrody;

- natężenie prądu zgrzewania;

- czas przepływu prądu zgrzewania;

Natężenie prądu i czas jego przepływu decydują o wielkości jądra zgrzeiny. Wokół jądra występuje strefa zgrzania w stanie plastycznym. Strefa ta w większości przypadków charakteryzuje się niestabilną wytrzymałością, np. na skutek niedokładnego przylegania blach i niedokładnego oczyszczania miejscu styku. Z tego względu strefa zgrzania plastycznego nie jest brana pod uwagę, a średnia zgrzein jest utożsamiana ze średnicą jądra.

Zgrzewanie punktowe znajduje zastosowanie przy łączeniu elementów wykonanych ze stali węglowych i stopowych, niklu, tytanu, aluminium i jego stopów oraz stopów miedzi (niektórych mosiądzów i brązów).

Zgrzewanie punktowe dzieli się ze względu na:

1)Charakter przepływającego prądu na:

- jednoimpulsowe

- wieloimpulsowe

2)Sposób doprowadzenia prądu do zgrzewanych elementów:

- jednostronne

- dwustronne

Zgrzewanie punktowe materiałów powyżej 4 mm grubości polega na zastosowaniu odpowiedniego programu zgrzewania:

1)zgrzewanie jednopunktowe z dociskiem przekuwającym – stale niestopowe niskowęglowe o grubości od 3 do 8 mm;

2)zgrzewanie wieloimpulsowe ze stałym lub zwiększonym dociskiem przekuwającym – stale 2.

Zgrzewanie tarciowe.

1)Przy zgrzewaniu tarciowym źródłem prądu ciepła jest tarcie powierzchni styków obracających się w przeciwne strony pod dociskiem osiowym . Gdy powierzchnie części trących nagrzeją się do temp. zgrzewania, należy zatrzymać je w czasie krótszym niż 0,1s. i odpowiednio docisnąć do siebie. Złącza wykonane tą metodą odznaczają się wysoką wytrzymałością na rozciąganie, dużą udarnością, dobrą plastycznością i w niczym nie ustępuje złączom otrzymywanym za pomocą zgrzewania iskrowego.

2)Parametry zgrzewania tarciowego:

3)liczba obrotów na minutę ( zależna jest od rodzaju materiału i jego średnicy ) [obr/min]

4)docisk tarcia [N]

5)czas tarcia [N]

6)docisk spęczania

7)czas spęczania [s]

8)ubytek ( skrócenie na długości )

9)pole przekroju poprzecznego materiału zgrzewanego [mm2]

10)Zastosowanie: przemysł: narzędziowy, samochodowy, rowerowy

11)Można ze sobą łączyć ze sobą metale jednorodne, jak i różnorodne. Praktycznie zgrzewać można prawie wszystkie metale żelazne i nieżelazne z wyjątkiem żeliwa oraz stopów zawierających więcej niż 0,3% ołowiu. Stosowane jest również zgrzewanie części kutych, lanych i walcowanych ze sobą. Zgrzewane powierzchnie czołowe nie wymagają dokładnej obróbki, jednak powinny być oczyszczone ze wszelkiego brudu.

okładnej obróbki, jednak powinny być oczyszczone ze wszelkiego brudu.