Makroregion północnoamerykański - w części zachodniej charakteryzuje się wielkoobszarowym rolnictwem typu farmerskiego z gospodarstwami wyspecjalizowanymi w produkcji zbóż i roślin przemysłowych oraz ekstensywną hodowlą. W części wschodniej dominuje gospodarka intensywna. Towarowość gospodarki jest bardzo wysoka.
Makroregion łacińskoamerykański – ekstensywne rolnictwo wielkoobszarowe, zdominowane przez plantacje oraz chów bydła, występują też mniejsze tradycyjne gospodarstwa.
Makroregion zachodnioeuropejski – dominuje wysokotowarowe rolnictwo intensywne typu kapitałochłonnego. Produkcja rolna, roślinna, zwierzęca.
Makroregion śródziemnomorski – w Europie południowej rozwija się rolnictwo wysokotowarowe z przewagą kierunku roślinnego( np. uprawa winnej latorośli, roślin cytrusowych, oliwek), mniejszy jest udział hodowli.
Makroregion środkowoeuropejski – zróżnicowanie typów gospodarki rolnej od rolnictwa uspołecznionego przez tradycyjną gospodarkę chłopską, po intensywnie rozwijające się rolnictwo typu rynkowego. Towarowość gospodarki kształtuje od bardzo niskiej do bardzo wysokiej.
Makroregion północnoeuroazjatycki – zróżnicowana, niska towarowość i powierzchnia gospodarstw. W wyniku transformacji ustrojowej spada udział rolnictwa uspołecznionego na rzecz gospodarstw prywatnych. Mieszane kierunki produkcji z przewagą kierunków roślinnych w części europejskiej. W Azji rozwija się ekstensywna hodowla, zaś na sztucznie nawadnianych terenach pustynnych występuję plantacje bawełny.
Makroregion środkowoeuropejski – obejmuje Chiny, Mongolie, Koreę Południową. W części wschodniej przewaga intensywnego rolnictwa towarowego przeważnie o niskim stopniu towarowości. W części zachodniej występuje ekstensywna półkoczownicza i koczownicza hodowla zwierząt.
Makroregion południowoazjatycki – wyróżnia się intensywne rolnictwo towarowe, przeważnie samo zaopatrzeniowe o niskim stopniu towarowości. Produkcja roślinna, dominuje uprawa ryżu. Rozwija się też gospodarka plantacyjna ( kawa, herbata, kauczuk).
Makroregion wschodnioazjatycki – najmniejsza powierzchnia, obejmuje Japonię i Koreę Południową. Rolnictwo wysoko intensywne i towarowe. Gospodarstwa są małe, stosuje się tarasowanie zboczy. Dominuje produkcja roślinna, w tym ryżu, jednak systematycznie wzrasta produkcja zwierzęca.
Makroregion – północnoafrykańsko-zachodnioazjatycki – małe chłopskie gospodarstwa o niskiej towarowości, a największej samo zaopatrzeniowości. Na bardziej żyznych terenach występuje intensywna uprawa roślin, a na suchszych obszarach dominuje pasterstwo.
Makroregion środkowopołudniowoafrykański – na południe od Sahary, w krajach Sahelu przeważa ekstensywne pasterstwo koczownicze. W obrębie lasów równikowych rozwija się tradycyjne, samo zaopatrzeniowe rolnictwo żarowo-odtłogowe, natomiast w RPA powszechne jest intensywne rolnictwo towarowe.
Makroregion australijsko-nowozelandzki – dominuje wielkoobszarowe rolnictwo ekstensywne, rynkowe, wyspecjalizowane w uprawach zbóż lub hodowli.