WIELKOSC | WZÓR | OZNACZENIA + INNE |
---|---|---|
Strumień | $$J = \frac{n}{t} \times \frac{1}{S}$$ |
n – liczba moli S – powierzchnia |
I Prawo Ficka | $$\frac{n}{t} \times \frac{1}{S} = - D\frac{c}{x}$$ |
D – współczynnik dyfuzji c – stężenie x – droga dyfuzji (grubość błony) |
Przesunięcie cząstki | $$d = \sqrt{2Dt}$$ |
|
Przepuszczalność błony | $$P = \frac{D}{x}$$ |
|
Ciśnienie osmotyczne (prawo van’t Hoffa) | π = TRicm |
T – temperatura R – stała gazowa i – współczynnik zależny od stałej dysocjacji elektrolitu |
Migracja (~ gradient potencjału elektrycznego) | $$\frac{n}{t} \times \frac{1}{S} = - \left( \text{zucF} \right)\frac{\varphi}{x}$$ |
F – stała Faraday’a c – stężenie jonów z – wartościowość jonów u – ruchliwość jonów |
Wzór Hendersona (potencjał dyfuzyjny) | $$V^{H} = \frac{P^{+} - P^{-}}{P^{+} + P^{-}} \times \frac{\text{RT}}{F}\ln\frac{c_{2}}{c_{1}}$$ |
P – przepuszczalność błony dla danej substancji |
Wzór Nernsta | $$V^{N} = \frac{\text{RT}}{F}\ln\frac{c_{2}}{c_{1}}$$ |
|
Wzór Goldmana (potencjał błony komórkowej) | $$V^{G} = \frac{\text{RT}}{F}\ln\left\lbrack \frac{P_{\text{Na}}c_{\text{Na}}^{z} + P_{K}c_{K}^{z} + P_{\text{Cl}}c_{\text{Cl}}^{w}}{P_{\text{Na}}c_{\text{Na}}^{w} + P_{K}c_{K}^{w} + P_{\text{Cl}}c_{\text{Cl}}^{z}} \right\rbrack$$ |
z/w – oznaczają parametry po zewnętrznej i wewnętrznej stronie błony |
Natężenie fali akustycznej | $$I = \frac{E}{\text{St}}$$ |
energia na jednostkę powierzchni na jednostkę czasu [W/m2] |
Poziom natężenia dźwięku | $$L = 10\log\frac{I}{I_{0}}$$ |
Io = 10-12 W/m2 |
Prawo Webera-Fechnera |
|
W – wrażenie zmysłowe k – współczynnik proporcjonalności B – wielkość bodźca Bp – wartość bodźca progowego ΔB – najmniejsza zmiana wielkości bodźca zauważalna przez organ zmysłu w danej chwili |
Poziom głośności w fonach | dla f = 1000 Hz „n” fonów odpowiada „n” decybelom | |
Poziom głośności w sonach (reguła Stevensa) | $$L = \left( \frac{I}{I_{\text{ref}}} \right)^{0,3}$$ |
I – natężenie tonu (f = 1000 Hz) tak samo głośnego jak oceniany dźwięk Iref = 10-8 W/m2 |
Bezwzględny współczynnik załamania światła w danym ośrodku | $$n = \frac{c}{V}$$ |
c – prędkość światła w próżni V – prędkość światła w dany ośrodku |
Względny współczynnik załamania światła dwóch ośrodków | $$n_{21} = \frac{n_{2}}{n_{1}} = \frac{\sin\alpha_{w1}}{\sin\beta_{w2}}$$ |
|
Soczewki cienkie |
|
|
Soczewki grube |
|
d – grubość soczewki np – współczynnik załamania środowiska między soczewkami |
Amplituda akomodacji oka | $$E = \frac{1}{S_{B}} - \frac{1}{S_{D}}$$ |
SB – punkt bliski oka SD – punkt daleki oka |
Refrakcja oka | $$R = \frac{1}{l}$$ |
l – odległość od oka (dla SD = ∞ czyli R = 0) |
Akomodacja oka | Obraz jest daleko: Z↓ i f↑ → promień↑ Obraz jest blisko: Z↑ i f↓ → promień↓ |
|
Soczewki korekcyjne | $$Z_{K} = \frac{R}{1 + dR}$$ |
R – refrakcja oka niemiarowego d – odległość płaszczyzny głównej obrazowej soczewki od płaszczyzny głównej przedmiotowej oka |
Powiększenie mikroskopu świetlnego | $$p = \frac{\text{ld}}{f_{\text{ob}}f_{\text{ok}}}$$ |
l – odległość okularu od obiektywu d – odległość najlepszego widzenia |
Odchylenie standardowe | $$SD = \sqrt{\frac{\sum_{}^{}\left( f_{i} - f_{sr} \right)^{2}}{n - 1}}$$ |
fi – kolejny pomiar n – liczba pomiarów |
Błąd standardowy średniej | $$SE = \frac{\text{SD}}{\sqrt{n}}$$ |
|
Odprowadzenia dwubiegunowe EKG (Einthovena) | I = VL – VP II = VF – VP III = VF – VL I + III = II VL – VP + VF – VL = VF – VP VF – VP = VF - VP |
VL – “napięcie na lewym przedramieniu” VP – “napięcie na prawym przedramieniu” VF – “napięcie na lewym podudziu” |
Odprowadzenia jednobiegunowe Wilsona | $$\text{np.\ }V_{L} = V_{L} - \left( \frac{V_{L} + V_{P} + V_{F}}{3} \right)$$ |
|
Odprowadzenia jednobiegunowe Goldberga | $$\text{np.\ a}V_{L} = V_{L} - \left( \frac{V_{P} + V_{F}}{2} \right)$$ |
|
Praca |
|
|
Praca | $$P = \frac{W}{t}$$ |
|
Wartość momentu siły | M = rFsinα |
α – kąt między r i F |
Dźwignia | a × F1 = b × F2 |
|
Prawo Hooke’a | $$\frac{F}{S} = E\frac{l}{l}$$ |
F – siła rozciągająca S – pole przekroju E - moduł Younga Δl – wydłużenie pręta l – długość początkowa |
Energia kwantu | $$E = hf = h\frac{c}{\lambda}$$ |
f – częstotliwość fali h – stała Planka |
Energia kinetyczna elektronu | Ee = eU |
e – ładunek elektronu U – napięcie anodowe |
Krótkofalowa granica widma |
|
|
Prawo absorpcji | I = I0e−kx |
I – natężenie promieniowania wychodzące z absorbentu (W/m2) k – liniowy współczynnik absorpcji x – grubość absorbentu |
Liniowy współczynnik absorpcji | $$k = \frac{\ln 2}{D} = \frac{0,693}{D}\ \left\lbrack m^{- 1} \right\rbrack$$ |
D – warstwa połowiąca |
Masowy współczynnik pochłaniania | $$\frac{k}{\rho}\ \left\lbrack \frac{m^{- 1}}{\frac{\text{kg}}{m^{3}}} = \frac{m^{2}}{\text{kg}} \right\rbrack$$ |
ρ – gęstość absorbentu |
Warstwa połowiąca |
|
|
Dawka pochłonięta | $$Gy = \frac{J}{\text{kg}}$$ |
Gy – grej [1 rad (rd) = 0,01 Gy] |
Dawka ekspozycyjna | $$\frac{C}{\text{kg}}$$ |
Kiedyś był rentgen R = 2,58 x 10-3 c/kg |
Moc dawki pochłoniętej | $$\frac{\text{Gy}}{s}$$ |
|
Moc dawki ekspozycyjnej | $$\frac{A}{s}$$ |
|
Dawka równoważna | H = dawka pochlonieta (D) × Q |
Q – współczynnik jakości promieniowania 1 siwert (Sv) = 1 J/kg |
Oporność akustyczna ośrodka | $$Z = c \times \rho\left\lbrack \frac{m}{s} \times \frac{\text{kg}}{m^{3}} = \frac{\text{kg}}{m^{2}s} \right\rbrack$$ |
|
Prędkość drgania cząsteczek ośrodka | $$V = \frac{p}{Z}$$ |
p –ciśnienie akustyczne |
Natężenie fali ultradźwiękowej | $$J = \frac{p^{2}}{2Z}$$ |
J [W/cm2] |
Współczynnik odbicia ultradźwięku | $$R = \frac{I_{\text{od}}}{\text{I\ }_{\text{pad}}} = \frac{\left( Z_{1} - Z_{2} \right)^{2}}{\left( Z_{1} + Z_{2} \right)^{2}}$$ |
|
Efekt Dopplera |
[zakładając, że lekarz jest źródłem fali (głowica), czyli obserwatorem wtedy badany erytrocyt na początku jest poruszającym się obiektem (wzór pierwszy) a potem poruszającym się źródłem fali odbitej (wzór drugi) dlatego stosuje się w tym przypadku ostatnią postać wzoru i wtedy Vź = Vo] ?? |
fod – częstotliwość odbita fem – częstotliwość emitowana u – prędkość fali w ośrodku Vo/ź – prędkość obiekt/źródła [wzory uwzględniają sytuacje gdy źródło i/lub obserwator poruszają się ku sobie – w przeciwnym wysadku następuje zmiana znaków] |
Częstotliwość (przesunięcie) dopplerowskie |
|
|
Maksymalna głębokość analizowanego obszaru | $$d = \frac{u \times TR}{2}$$ |
TR – czas pomiędzy impulsami |
Fala tętna wielokrotnie przewyższa prędkość ruchu krwi w tętnicach | Odbita fala od układu naczyniowego wytwarza dwie fale: odbitą falę ciśnienia [pr] i falę przepływu wstecznego [Qr] | |
Współczynnik odbicia | $$r = \frac{\left( R - Z \right)}{\left( R + Z \right)}$$ |
R – opór naczyniowy (obwodowy) Z – impedancja danego naczynia (największa dla naczyń o grubej mięśniówce) |
Ciśnienie fali odbitej | pr = r × pi |
pi – ciśnienie fali podążające do przodu |
Przepływ wsteczny | Qr = r × Qi |
Qi – przepływ początkowy |
Ciśnienie wewnątrz naczynia | P = pi + pr |
|
Stosunek prędkości w naczyniu | $$\frac{D}{S} = - \frac{\left( R - Z \right)}{\left( R + Z \right)}$$ |
S – maksymalna prędkość skurczowa D maksymalna prędkość wsteczna |
Indeks pulsacyjny | $$PI = \frac{\left( S - D_{w} \right)}{M}$$ |
M – prędkość średnia Dw – maksymalna prędkość wsteczna we wczesnej fazie rozkurczowej [Indeks nie zależy od kąta między falą krwi a ultradźwięku] |
Indeks oporowy | $$RI = \frac{\left( S - D_{p} \right)}{S}$$ |
Dp - maksymalna prędkość wsteczna w późnej fazie rozkurczowej [Indeks nie zależy od kąta między falą krwi a ultradźwięku] |
Zdolność rozdzielcza mikroskopu elektronowego | $$d = \frac{\lambda}{n\sin\psi}$$ |
λ – długość fali oświetlającej preparat n – współczynnik załamania światła w cieczy immersyjnej (między preparatem a obiektywem) ψ - połowa kąta apertury mikroskopu |
Energia kinetyczna cząstki |
|
n – masa cząstki e – ładunek cząstki |
Pęd cząstki | $$p = mv = \sqrt{\left( 2meU \right)}$$ |
|
Długość fali de Brogile’a | $$\lambda = \frac{h}{p} = \frac{h}{\sqrt{\left( 2meU \right)}}$$ |
h – stała Planka |
Siatka dyfrakcyjna | nλ = dsinα |
λ – długość fali n – liczba całkowita określająca numer prążka d – odległość między szczelinami (lub szerokość szczeliny) α - kąt pod jaki widać prążek |
Prawo Boyle’a-Mariotte’a |
|
|
Prawo ciągłości |
|
S – przekrój (powierzchnia) V - prędkość |
Prawo Bernoulliego | $$\frac{\text{ρV}^{2}}{2} + \rho gh + P = const$$ |
ρ - gęstość V – prędkość g – przyspieszenie grawitacyjne h – wysokość P - ciśnienie |
Prawo Hagena-Poiseulle’a |
|
W - wydatek (przepływ) V - objętość R - promień przewodu η - współczynnik lepkości gazu P - ciśnienie l - długość przewodu X – bodziec (gradient) J – przepływ L - opór |
Inne prawa „powodujące ruch” |
|
są to zmienne X (bodźce) we wzorze wyżej |
Prawo Laplace’a |
|
σ - współczynnik napięcia powierzchniowego P – dodatkowe ciśnienie |
Prawo Daltona | Ciśnienie mieszaniny gazów jest sumą ciśnień parcjalnych składników mieszaniny | |
Prawo Henry’ego | Liczba cząsteczek gazu rozpuszczającego się w rozpuszczalniku jest wprost proporcjonalna (współczynnik rozpuszczalności) do ciśnienia parcjalnego tego gazu nad rozpuszczalnikiem |