Wiza - zezwolenie wydawane przez państwo członkowskie na: a). tranzyt przez terytorium państw członkowskich lub planowany pobyt na terytorium państw członkowskich nieprzekraczający trzech miesięcy w dowolnym sześciomiesięcznym okresie, licząc od dnia pierwszego wjazdu na terytorium państw członkowskich, b). tranzyt przez międzynarodową strefę tranzytową portów lotniczych państw członkowskich;
[Info ze strony Urzędu do Spraw Cudzoziemców]
Wizy
Od 5 kwietnia 2010 r. do wiz Schengen polskie organy stosują wprost rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz. Urz. UE L 243 z 15.09.2008, str. 1). Wspólnotowy Kodeks Wizowy, który stanowi kodyfikację obowiązującego prawodawstwa Wspólnotowy Kodeks Wizowy reguluje w sposób jednolity dla wszystkich państw obszaru Schengen warunki i procedury wydawania, odmowy, unieważniania i cofania wiz Schengen, a także warunki przedłużania wiz Schengen. Kwestie dotyczące wiz krajowych uregulowane są w prawie polskim.
Wizy wydaje się jako:
wizy Schengen
wizy krajowe
Wiza Schengen oznaczona symbolem „C" wiza wydawana przez państwo Schengen na tranzyt przez terytorium państw Schengen lub planowany pobyt na terytorium państw Schengen nieprzekraczający trzech miesięcy w dowolnym sześciomiesięcznym okresie, licząc od dnia pierwszego wjazdu na terytorium państw Schengen ;
Tranzytowa wiza lotniskowa oznaczona symbolem „A" (wiza lotniskowa) wiza uprawniająca do tranzytu przez międzynarodową strefę tranzytową jednego lub kilku portów lotniczych państw obszaru Schengen. Wizy lotniskowe również są wizami Schengen.
Wizy lotniskowe wymagane są od obywateli następujących państw: Afganistan, Bangladesz, Demokratyczna Republika Kongo, Erytrea, Etiopia , Ghana, Iran, Irak, Nigeria, Pakistan, Somalia, Sri Lanka.
Wiza krajowa oznaczona symbolem „D" uprawnia do wjazdu i ciągłego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub kilku pobytów następujących po sobie, trwających łącznie dłużej niż 3 miesiące. Okres ważności wizy krajowej nie może przekroczyć 1 roku.
Uwaga! Wspólnotowy Kodeks Wizowy nie przewiduje wydawania wiz tranzytowych oznaczonych symbolem „B" oraz wiz krajowych ważnych równocześnie przez pierwsze trzy miesiące jako wizy Schengen oznaczonych symbolem „D + C" Jeżeli jednak wydano w/w wizy przed wejściem w życie Wspólnotowego Kodeksu Wizowego zachowują one ważność do wygaśnięcia ich ważności
Organem właściwym do wydawania wiz jest konsul.
Tryb składania wniosków o wydanie wizy Schengen
Wniosek o wydanie wizy Schengen należy złożyć nie wcześniej niż trzy miesiące przed rozpoczęciem planowanej wizyty. Osoba ubiegająca się o wizę może być zobowiązana do umówienia się na spotkanie w celu złożenia wniosku. W uzasadnionych pilnych przypadkach konsul może zezwolić osobie ubiegającej się o wizę na złożenie wniosku bez uprzedniego umówienia się na spotkanie albo spotkanie odbywa się natychmiast.
Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy Schengen:
a) składa wniosek na formularzu;
b) przedstawia dokument podróży;
c) składa fotografię:
e) w przypadkach gdy ma to zastosowanie, umożliwia pobranie odcisków palców;
e) uiszcza opłatę wizową;
f) dostarcza dokumenty uzupełniające, potwierdzające cel i warunki wjazdu;
g) w przypadkach gdy ma to zastosowanie, przedstawia dowód posiadania odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego w wysokości co najmniej 30.000 euro
Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy Schengen przedstawia dokument podróży, który spełnia następujące kryteria:
okres ważności dokumentu podróży upływa nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem okresu ważności wnioskowanej wizy;
zawiera przynajmniej dwie wolne strony;
został wydany w ciągu ostatnich dziesięciu lat.
Składając wniosek o wydanie wizy Schengen cudzoziemiec przedstawia również:
a) dokumenty, z których wynika cel podróży;
b) dokumenty dotyczące zakwaterowania lub dowód potwierdzający posiadanie wystarczających środków na pokrycie kosztów zakwaterowania;
c) dokumenty potwierdzające, że osoba ubiegająca się o wizę posiada wystarczające środki na pokrycie kosztów utrzymania przez cały okres planowanego pobytu oraz na pokrycie kosztów powrotu do państwa pochodzenia lub zamieszkania, lub na pokrycie kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które na pewno udzieli jej pozwolenia na wjazd, albo dokumenty potwierdzające, że może takie środki legalnie zdobyć, zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c) oraz art. 5 ust. 3 kodeksu granicznego Schengen;
d) informacje pozwalające ocenić, czy osoba ubiegająca się o wizę zamierza opuścić terytorium państw Schengen
Osoba ubiegająca się o wizę Schengen uiszcza opłatę wizową w wysokości 60 EUR. Dzieci w wieku od lat sześciu do poniżej lat 12 uiszczają opłatę wizową w wysokości 35 EUR.
Z opłaty wizowej zwolnione są następujące kategorie osób
dzieci poniżej 6 roku życia;
uczniowie, studenci, uczestnicy studiów doktoranckich i towarzyszący nauczyciele, którzy podróżują w celu podjęcia studiów lub udziału w szkoleniach;
naukowcy z państw trzecich podróżujący w celu prowadzenia badań naukowych zgodnie z definicją zawartą w zaleceniu 2005/761/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w celu ułatwienia wydawania przez państwa członkowskie jednolitych wiz krótkoterminowych dla naukowców z państw trzecich podróżujących w ramach Wspólnoty w celu prowadzenia badań naukowych ( 1 );
przedstawiciele organizacji niekomercyjnych w wieku do lat 25 uczestniczący w seminariach, konferencjach, imprezach sportowych, kulturalnych i edukacyjnych organizowanych przez organizacje niekomercyjne.
Decyzje w sprawie odmowy wydania wizy Schengen wydaje się, jeżeli:
1) osoba ubiegająca się o wizę:
przedstawia fałszywy, podrobiony lub przerobiony dokument podróży;
nie przedstawi potwierdzenia co do celów i warunków planowanego pobytu;
nie dostarcza dowodu na posiadanie wystarczających środków utrzymania odpowiednich do długości planowanego pobytu oraz środków pozwalających na powrót do państwa pochodzenia lub zamieszkania ani na tranzyt do państwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że udzieli osobie ubiegającej się o wizę pozwolenia na wjazd, albo nie jest w stanie zgodnie z prawem uzyskać takich środków;
w bieżącym sześciomiesięcznym okresie przebywała już przez trzy miesiące na terytorium państw członkowskich na podstawie wizy jednolitej lub wizy o ograniczonej ważności terytorialnej;
jest osobą, co do której dokonano wpisu w SIS nakazującego odmówić pozwolenia na wjazd;
jest uważana za osobę, której obecność stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego w myśl art. 2 pkt 19 kodeksu granicznego Schengen lub dla stosunków międzynarodowych któregokolwiek z państw członkowskich, zwłaszcza jeżeli w krajowych bazach danych należących do państw członkowskich jest na temat osoby ubiegającej się o wizę wpis, który z wymienionych względów nakazywałby odmówić pozwolenia na wjazd; lub
w przypadkach gdy ma to zastosowanie - nie dostarcza dowodu na posiadanie odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego;
lub
2) poważne wątpliwości budzi autentyczność dokumentów uzupełniających przedstawionych przez osobę ubiegającą się o wizę lub prawdziwość ich treści, wiarygodność oświadczeń złożonych przez osobę ubiegającą się o wizę lub jej zamiar opuszczenia terytorium państw członkowskich, zanim wygaśnie termin ważności wizy, o którą osoba ubiegająca się o wizę występuje.
Tryb składania wniosków o wydanie wizy krajowej
Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy krajowej składa na formularzu wniosek, który zawiera:
1) dane osobowe cudzoziemca oraz dane objętych wnioskiem dzieci i innych osób wpisanych do dokumentu podróży cudzoziemca, w zakresie niezbędnym do wydania wizy;
2) cechy dokumentu podróży cudzoziemca;
3) informację o podróżach i pobytach zagranicznych w okresie ostatnich 5 lat;
4) wskazanie i uzasadnienie celu pobytu.
2. Do wniosku dołącza się fotografie osób objętych wnioskiem oraz dokumenty potwierdzające:
1) okoliczności podane we wniosku;
2) posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub pokrycie przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres zamierzonego pobytu na tym terytorium - w przypadku wniosku o wydanie wizy krajowej.
Cudzoziemcowi odmawia się wydania wizy krajowej, jeżeli:
1) jego dane znajdują się w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany;
2) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu;
3) nie posiada wystarczających środków utrzymania na czas trwania planowanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4) nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenia pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ważnego przez okres zamierzonego pobytu cudzoziemca na tym terytorium;
5) zachodzi obawa, że wydanie wizy mogłoby spowodować zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego albo naruszyć interes Rzeczypospolitej Polskiej;
6) okres ważności dokumentu podróży cudzoziemca upływa wcześniej niż 3 miesiące przed upływem okresu ważności wnioskowanej wizy;
7) w postępowaniu o wydanie wizy:
a) złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje,
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź takiego dokumentu jako autentycznego używał;
8) nie uzasadnił celu lub warunków planowanego pobytu.
Jeżeli dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, wizę krajową można wydać tylko w razie istnienia poważnych przyczyn, zwłaszcza ze względów humanitarnych lub z powodu zobowiązań między- narodowych, z uwzględnieniem interesu państwa, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen.
Wizy w celu wykonywania pracy uprawniają do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wykonywania pracy, pod warunkiem uzyskania zezwolenia na pracę, jeżeli jest wymagane.
Wiza w celu wykonywania pracy może być wydana, jeżeli cudzoziemiec przedstawi zezwolenie na pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy, jeżeli zezwolenie na pracę nie jest wymagane.
Wizę krajową w celu wykonywania pracy wydaje lub odmawia jej wydania konsul właściwy ze względu na państwo stałego zamieszkania cudzoziemca. Jeżeli cudzoziemiec legalnie przebywa na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, wizę w celu wykonywania pracy może mu wydać także inny konsul.
Wizę pobytową w celu wykonywania pracy wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w zezwoleniu na pracę lub oświadczeniu pracodawcy, nie dłużej jednak niż na rok.
Cudzoziemcowi, który zamierza wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracę zależną od rytmu pór roku przez czas określony, wizę w celu wykonywania pracy wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w zezwoleniu na pracę, lub pisemnym oświadczeniu pracodawcy o zamiarze powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy, jeżeli zezwolenie na pracę nie jest wymagane, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy liczonych od dnia pierwszego wjazdu.
Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganej wizy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się, albo zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE, a także wykonywanie pracy bądź podjęcie działalności gospodarczej niezgodnie z obowiązującymi przepisami naraża Pana/Panią na wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i brak możliwości ponownego przyjazdu przez okres od 3 do 5 lat. Dane cudzoziemca, wobec którego została wydana decyzja o wydaleniu z terytorium Polski przekazywane są ponadto do Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) dla celu odmowy wjazdu na całe terytorium państw obszaru Schengen przez w/w okres czasu.
Od dnia 5 kwietnia 2010 r. zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 marca 2010 r. zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenie (WE) nr 562/2006 w zakresie dotyczącym przepływu osób posiadających wizy długoterminowe (Dz. Urz. L 85 z 31.03.2010r. str. 1), posiadacze wiz krajowych oznaczonych symbolem D, będą mogli poruszać się po terytorium państw Schengen do trzech miesięcy w okresie półrocznym, jeżeli spełniają pozostałe przesłanki do wjazdu na terytorium państw Schengen czyli:
posiadają ważny dokument podróży
uzasadnią cel podróży i warunki planowanego pobytu, posiadają środki wystarczające na utrzymanie, zarówno podczas planowanego pobytu jak i na powrót do kraju zamieszkania lub na tranzyt do państwa trzeciego, do którego osoba ta ma zagwarantowany wjazd, albo są w stanie legalnie zdobyć wyżej wymienione środki;
ich dane nie figurują w Systemie Informacyjnym Schengen dla celów odmowy wjazdu;
nie są uznawane za osoby, które mogą naruszyć porządek publiczny, bezpieczeństwo lub stosunki międzynarodowe jednej z Umawiających się Stron.
Do państw obszaru Schengen należą:
Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Włochy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Czechy, Słowacja, Słowenia, Węgry, a także Norwegia i Islandia (ostatnie 2 państwa to państwa obszaru Schengen nie należące do UE). W ostatnim czasie do państw obszaru Schengen dołączyła także Szwajcaria, kolejne państwo nie należące do UE (od 12 grudnia 2008r. - nastąpiło zniesienie kontroli na granicach lądowych, od 29 marca 2009 r. - ma to nastąpić na lotniczych przejściach granicznych).
Przypominamy, że Wielka Brytania oraz Irlandia są państwami członkowskimi UE, które nie należą do państw obszaru Schengen. Do państw tego obszaru nie należą także jeszcze Cypr, Bułgaria oraz Rumunia.