KONCEPCJA KULTURY WARSTW NIŻSZYCH MILLERA.

Walter Miller wychodząc z twierdzenia o zróżnicowaniu kulturowym jako źródle przestępczości warstwy niższej stworzył teorię „punktów skupienia”. Jego zdaniem aby doszło do wyodrębnienia negatywistycznej subkultury grupowej potrzebne jest działanie czynników pozytywnych a nie tylko negatywnych. Warstwa niższa wytwarza w toku swojej, sięgającej w przeszłość historii specyficzna subkulturę, przeciwstawna do innych warstw. Subkulturę ta tworzy siec norm wywodzących się z „punktów skupienia”, z wartości grupowych, z których wynikają wskazania co do zachowań pozwalających uzyskać prestiż grupy.
Miller wymienił na-stępujące „punkty skupienia\":
1. Trudności— ma to być dominująca cecha tej kultury, przy czym deklarowana chęć niepopadania w trudne sytuacje nie oznacza dążenia do zachowania zgodnego z prawem, lecz jedynie uchylenie się od ujemnych następstw działania, które przysparza kłopotów. Stąd „wpadanie w trud-ności\", zwłaszcza w konflikty z prawem, nie zawsze jest potępiane, a umie-jętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach, „wywinięcia się\" z kłopo-tów, jest wysoko ceniona.
1. Twardość — należy wykazać się specyficznie pojmowaną „mę-skością\" (brak skrupułów, nie okazywanie sentymentów), a także odwagą, sprawnością fizyczną i odpornością psychiczną. Łączy się z tym brak za-interesowania dla spraw intelektualnych, a nawet lekceważenie i negatyw-ny stosunek wobec sztuki, literatury itd.
2. Cwaniactwo — jest to wyraz sprawności umysło-wej, polegającej na — z jednej strony — umiejętności „podejścia\" czy na-wet oszukania innych, z drugiej zaś — na niedopuszczeniu do stania się ofiarą takich manipulacji. W oparciu o nią wyróżnia się „przygłupów\" padających łupem „spryciarzy\", którzy zbierają owoce swojej zręczności, a nie muszą ciężko pracować.
3. Podniecenie— chodzi tu o szukanie „flirtu z niebezpieczeń-stwem\", przybierające postać zachowań, w których główną rolę odgrywają alkohol, muzyka i przygody seksualne. Poszukiwanie napięcia i podniece-nia przeplata się z okresami pasywności i wyczekiwania, przeważnie na na-stępny weekend i „pójście w miasto\".
4. Los - cecha ta wyraża się w przekonaniu o rozstrzygającym zna-czeniu szczęścia dla powodzenia przedsięwziętych działań. „Mieć szczę-ście\" - „mieć pecha\", to dwa bieguny ludzkiego losu, które są udziałem człowieka, lecz nic zależą - albo w niewielkim stopniu — od jego wysił-ków.
5. Niezależność — wyraża się w silnym podkreślaniu sprzeciwu wobec zewnętrznej kontroli i ulegania autorytetom. Jednak, zdaniem Millera, zachodzi tu rażący rozdźwięk między tym, co się oficjalnie głosi, a tym, co jest w istocie ukrytym, choć nie zawsze uświadomionym, życzeniem.
Centralne punkty zainteresowania młodzieży: status i przynależność. Potrzeba przynależności do grupy i walka w niej o wysoką po-zycję (status) wyzwalają zachowania dewiacyjne, nierzadko - kryminalne. Przynależność do grupy ma dla członków istotne znaczenie, powodujące ze są oni nastawieni konformistycznie wobec wymagań grupy i skłonni spełniać wszelkie jej oczekiwania. Przynależność ma dla jednostki sama przez się znacząca wartość, pozwala uzyskać wysoki status w grupie. Wysoki status można jednak tylko uzyskać poprzez demonstracje posiadania cech wysoko cenionych w kulturze warstw niskich.
Krytyka- przerysowanie frakcji kultury warstw niższych, zwłaszcza mniejszości etnicznych, wyraźny wpływ innych twórców teorii ( Sellin, Sutherland), teoria ta stanowi ostrą polemikę z tezami Cohena, kulturowo uwarunkowane motywacje do dewiacji jako główny atut teorii.