1. fala: (koniec XVIII – 1920) 1840-1920

Olimpia de Gouges – „Deklaracja Praw Kobiety i Obywatelki” (1791)

Mary Wollstonecraft – „Vindication of the Rights of Woman” (1792) (w krajach anglosaskich)

Kongres Kobiet Amerykańskich w Seneca Falls (1848). Elizabeth C. Stanton („Declaration of Sentiments”)

Stanton i Susan B. Anthony („National Woman's Suffrage Association”)

Prawo głosu: Nowa Zelandia 1893, USA 1920, UK (1918) 1928, Polska 1918, Szwajcaria (1971

2. fala: 60.-70. XX w.

Betty Friedan – „Mistyka kobiecości” (1963) („problem bez nazwy”); Narodowa Organizacja Kobiet (1966)

Kate Milett – XX w., amerykańska f. radykalna, „Sexual Politics” (1970)

Shulamith Firestone – XXw., kanadyjska f. radykalna, założycielka kilku grup f., „The Dialectic of Sex” (1972)

Juliet Mitchell – XX w. | brytyjska f. socjalistyczna, „Psychoanalisis and Feminism” (1974), „Sex and Destiny”

Eva Figes – XX w. | brytyjska f. radykalna, „Patriarchal Attitudes” (1970)

Susan Brownmiller – „Against Our Will” (1975) (mężczyźnie stworzyli ideologię gwałtu)

3. fala: koniec 80., 90., połowa 90. –

Jennifer Baumgardner i Amy Richards „Manifesta: Young Women, Feminism and the Future”

Germaine Greer – XXw., australijska f. radykalna, „Kobiecy eunuch” (2001)

Aleksandra Kołłontaj – rosyjska komunistka, feministka

„Feminizm przenika niejasna idea, że kobiety są wolne gdy służą pracodawcy, ale stają się zniewolone gdy pomagają mężowi” – G. K. Chesterton

„Kobieta jest wciąż jeszcze niewolnicą domową, mimo wszystkie wyzwalające ją ustawy, przytłacza ją, dusi, ogłupia, poniża drobne gospodarstwo domowe (…). Prawdziwe wyzwolenie kobiety, prawdziwy komunizm, rozpocznie się dopiero wtedy, gdzie i kiedy rozpocznie się walka masowa (…) przeciw temu drobnemu gospodarstwu domowemu, a raczej jego masowa przebudowa w wielkie gospodarstwo socjalistyczne” – W. I. Lenin

„Najpewniejszym sprawdzianem dla tego, czy obrana przez kobiety droga jest słuszna, jest radość walki klasowej. Rewolucja to festiwal opresjonowanych” – G. Greer

"Stoimy - jako płeć - nieskończenie wyżej niż mężczyźni" - Elizabeth Cady Stanton

„Żaden feminizm warty tej nazwy nie może metodologicznie wykraczać poza marksizm” Alice MacKinnon

„Proporcja mężczyzn musi zostać zredukowana i utrzymana na poziomie w przybliżeniu 10% rasy ludzkiej” - Sally Miller Gearhart

„Obywatelsko nastawionym i odpowiedzialnym kobietom szukającym dreszczyku, a żyjącym w społeczeństwie, którego żaden aspekt nie jest odpowiedni dla kobiety, pozostaje jedynie obalić rząd, wyeliminować system pieniężny, wprowadzić całkowitą automatyzację [procesu rodzenia – dopisek mój] i wyniszczyć męską płeć” - Valerie Solanas

Andrea Dworkin: „Chciałabym zobaczyć mężczyznę pobitego na krwawą miazgę z wysokim obcasem wciśniętym w jego gębę, jak jabłko w pysk świni”;

"Nie, nie uważamy, aby jakakolwiek kobieta powinna mieć taki wybór. Żadna kobieta nie powinna być upoważniona do siedzenia w domu w celu wychowania dzieci. Społeczeństwo powinno być zupełnie inne. Kobiety nie powinny mieć takiego wyboru, ponieważ jeżeli istnieje taki wybór, to zbyt wiele kobiet się na niego zdecyduje. Jest to sposób przymusowego ukierunkowywania kobiet" - Simone De Beauvoir

„Czuję, że nienawidzenie mężczyzn jest słusznym i godnym polecenia aktem politycznym, że opresjonowani mają prawo do klasowej nienawiści przeciw klasie, która ich opresjonuje” - Robin Morgan

Filozofka i psychoanalityczka, Luce Irigaray jest przekonana, że E=mc2 miałoby być równaniem „typowo męskim”, ponieważ „uprzywilejowuje ono prędkość światła (c) nad wszystkimi innymi prędkościami, które są dla nas [kobiet – dopisek mój] równie ważne”. Uważa ona, że zapóźnienie mechaniki płynów, czyli hydrodynamiki, względem mechaniki brył sztywnych, wynika nie z różnic w komplikacji matematycznych opisów obu dziedzin rzeczywistości, lecz z faktu, że większość fizyków jest mężczyznami i ma obsesję na punkcie sztywności pewnej części swego ciała…

Doktor filozofii, Sandra Harding, uważa, że „Straszliwe metafory mechaniki Newtona zagrażają kobietom. Badania przyrody za model mają gwałt i tortury — brutalny, mizoginiczny stosunek mężczyzn do kobiet — ten właśnie model świadczyć ma o wartości nauki. (...) Skoro naturę zaczyna się traktować raczej jak kobietę, którą należy gwałcić i torturować, a nie jak karmiącą matkę, to czyż gwałt i tortury nie stają się tym samym naturalnym stosunkiem mężczyzn wobec kobiet. Uczciwiej byłoby mówić o prawach Newtona nie jako o mechanice, lecz jako o newtonowskim podręczniku gwałtu” („Kwestia nauki w feminizmie”).

Valerie Solanas pisze: „Każdy mężczyzna, w głębi duszy, wie, że jest bezwartościowym kawałkiem gówna” „Mężczyzna posiada odwrotny dotyk Midasa [króla, który wszystko, co dotknął, zamieniał w złoto – dopisek mój], wszystko czego dotknie obraca się w gówno… pożąda próżniactwa… pogrążając się w swoich pierwotnych zwierzęcych instynktach – jedzeniu, spaniu, sraniu, odpoczywaniu i byciu stukniętym przez mamuśkę”. „Męskie chromosomy są niedorobione. Wszyscy mężczyźni są chodzącymi skrobankami niedokonanymi w odpowiednim momencie”.

"Ponieważ małżeństwo konstytuuje kobiece niewolnictwo, jest to jasne, że ruch kobiet musi się koncentrować na atakowaniu tej instytucji. Wolność dla kobiet nie może być osiągnięta bez obalenia instytucji małżeństwa" - Sheila Cronin.

"Jest to oczywiste, że każda kobieta musi się identyfikować jako lesbijka, aby być w pełni feministką" - National NOW Times, styczeń, 1988.