ZMIANY SPOŁECZNE, POLITYCZNE I GOSPODARCZE W ROSJI I BYŁEJ WNP.
Wykład 1, 24.02.2014
Przyczyny upadku ZSRR
Wewnętrzne:
Niereformowalność totalitarnego systemu politycznego
Niefektowna gospodarka planowana, nie zaspokajała podstawowych potrzeb
Zastój w polityce, nieobliczaność decyzji zestarzałej elity (Leonid Breżniew)
Nadmierna centralizacja władzy
Represje wobec intelektualistów o odmiennych poglądach
Stagnacja gospodarcza (Federacja Rosyjska, Ukraina, Białoruś, Mołdawia rozwijały się)
Gruzja – społeczeństwo przeniosło część działalności w szarą strefę (l. 60, 70)
W wyniku jawności politycznej ujawniły się napięcia i konflikty narodowościowe.
I konfliktem był konflikt o Górny Karaban (Armenia i Azerbejdżan), konflikt w Czeczeni, Abchazja, Osetia, Naddniestrze.
Od końca lat 80 władze centralne zaczęły zastanawiać się, w którym kierunku dokonać zmian: modyfikacja polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
Kryzys gospodarczy zastopował wyścig zbrojeń.
STALIN:
Po II wojnie światowej ZSRR poniósł liczne straty, udało się bardzo szybko wydostać z kryzysu, gdyż cały przemysł znajdował się pod władzą rządu -> kapitalizm państwowy;
Przeprowadzono reformę fiskalną, wycofano nadmiar pieniądza;
Wysokość wynagrodzenia wystarczała na podstawowe potrzeby
Nadmiar pieniędzy na rynku – inflacja, zwiększono więc liczbę towarów i ograniczono ilość środków płatniczych;
Ceny systematycznie obniżano, niektóre usługi udostępniano za darmo;
Gaz był doprowadzany tylko do miast, brak opłat, tak samo z ogrzewaniem centralnym;
Dotowania produktów
Wybuch elektrowni w Czarnobylu
Trzęsienie ziemii w Armenii
Inflacja
Wymiana banknotów dwukrotna, bez informowania obywateli
Demonstracje, wzrost niezadowolenia
W 1990r. Gorbaczow próbował przestawić system centralno-planowany w gospodarkę rynkową (plan 500dni)
nomenklatura w byłych krajach ZSRR, oligarchia
Przyczyny zewnętrzne:
Gorbaczow – próba powołania WNP
Wykład 3, 10.03.2014
Federacja Rosyjska.
Flaga użyta po raz pierwszy w 1991r – biały: honor; niebieski – uczciwość; czerwony – odwaga.
Terytorium: 17 075 400km2
Ludność: 141 927 000mln osób
Grupy etniczne:
Rosjanie – 80%
Tatarzy – 4%
3%
Inne >1%
Religie:
Chrześcijanie 75-53%
Prawosławni 71-51%
Katolicy – 1-2%
Protestanci – 1%
Muzułmanie 6-15%
Republika Tatarstanu
Republika Czeczeńska (Czeczenia + Ingunestia były jednością)
1989r. – zamieszkiwało ją ponad 1mln osób
1994-1996r. – I wojna czeczeńska
1999r. – II wojna czeczeńska (masowy exodus)
Czeczenia nie podpisała układu stowarzyszeniowego w 1992r. Mimo to, znalazła się w Federacji Rosyjskiej w wyniku konstytucyjnych postanowień z 1993r.
1996r. – porozumienie w __________; zobowiązało do złożenia broni.
Opóźniło decyzje o stanie Czeczeni na 5lat. W okresie międzywojennym Czeczenia była niepodległa, choć żadne pańśtwo jej nie uznało. W 1999r. ponownie wkroczyły wojska rosyjskie.
W 2003r. podpisano nową konstytucje, która określała Czeczenię jako nieodzowną część Rosji (referendum).
Przyczyny sięgające dalekiej przeszłości:
W II połowie XCIIIw. Rosja Carska zaczęła podbijać terytoria wokół niej. Podbój Kaukazu trwał ponad 50 lat. Ziemie czeczeńskie podbito w 1859r. Stosowano wobec Czeczenów represje.
W latach 1943-1944 miało miejsce jedno z największych powstań
Pomimo podbicia przez Rosję Carską, Rosja nigdy nie podjęła próby integracji tego terenu z innymi republikami, traktując ją bardziej jak kolonię.
Społeczeństwa o anarchicznych strukturach klanowych.
W trakcie IIWŚ Czeczeni posądzeni o kolaborację z Niemcami. Stalin podjął decyzję o deportacji na Daleki Wschód Rosji. Powrócić mogli w 1987r. po rehabilitacji dokonanej przez Chruszczowa.
20lecie przemian we współczesnej Rosji:
Dekada Jelcyna
Dekada Putina
I kadencja Miedwiediewa
II kadencja Putina
Jelcyn – do końca 1999r.
Putin miał plecy u Jelcyna. Miedwiediew miał plecy u Putina.
DEKADA JELCYNA – VI 1991 – XII 1999
Przemiany strukturalne, ogromne prerogatywy, rozwinięcie administracji prezydenckiej, społeczeństwo pozbawione możliwości kontrolowania działań administracyji państwowej;
Jelcyn stanął na czele władzy wykonawczej
Dążył do wprowadzenia rządów prezydenckich, co miało pomóc w rozwiązaniu wielu problemów.
Model władzy Jelcyna pozwalał wykorzystywać metody populistyczne, rządził poprzez dekrety
Normatywne – wypełniające luki w praie
Inteligentne – zjednujące elektorat
W 1995r. kolejne wybory parlamentarne
Jelcyn wykorzystał Czeczenie do odwrócenia uwagii od problemów gospodarczych Rosji, II wojna pozwoliła mu po raz II odnieść zwycięstwo w wyborach parlamentarnych w 1996r.
Na sytuację polityczną miał też wpływ pogarszający się stan zdrowia Jelcyna
Ostatnie lata kadencji Jelcyna to rządy Parlamentu i Premiera.
Putin przejął władzę w 2000r. Dekret Putina zapewnił Jelcynowi nietykalność.
Reformy gospodarcze po 1991r.:
Problem z przywróceniem prywatnej własności
Zaistnienie kryzysu demograficznego
Niewiele osób chce się trudnić na roli, dlatego Rosja musi importować liczne produkty. Wynik przesiedlenia ludzi ze wsi do miast.
Wykład 4, 17.03.2014r.
Przyczyny:
Duże problemy w administracji terenowej
Duża biurokratyzacja
Brak sprzętu i potrzebnych materiałów rolniczych
Drastycznie spadła jakość życia i wzrosło niezadowolenie. Zastosowano „terpię szokową”.
W 1991r. przyjęto ustawę o prywatyzacji przedsiębiorstw;
Dekret Jelcyna nr 341, podzielił własność na federalną i innych podmiotów prawnych
Opanowanie hiperinflacji i ustabilizowanie rynku wewnętrznego
Uwolnienie cen
Proces prywatyzacji trwa do dzisiaj.
XII 1992r. Jegor Gajda podaje się do dymisji.
Jelcyn odzyskuje poparcie społeczne poprzez referendum o nowej Konstytucji – 25 IV 1993r.
Wiktor Czernomyrdin – nowy szef rządu.
Vouchery:
Wykup na własność mieszkań
Koniec regulacji płac w przedsiębiorstwach
Liberalizacja handlu z zagranicą - charakter barterowy
Szara i czarna strefa gospodarki – 15% PKB
GAZPROM:
Powstanie nowej grupy społecznej – OLIGARCHÓW
WYNIKI PRZEMIAN GOSPODARCZYCH W LATACH 90 XXw.
Powstała grupa przedsiębiorstw zainteresowanych kontynuowaniem przemian
Zapoczątkowano przemiany rynkowe w kraju
Prywatyzacja skróciła czas przekazania w ręce prywatne produkcji
Wejście Rosjo do G7 w 1999r.
Dekada Putina:
Centralizacja władzy – zmniejszenie autonomii regionu poprzez wykluczenie Gubernatorów z Rady Federalnej
Zmiany w ordynacji wyborczej – 9 partii politycznych
Walka z oligarchami wspierającymi działalność partii gospodarczych
Reforma administracyjno-terytorialna
Reforma systemu partyjnego i ustawodastwa wyborczego
Reforma sądownictwa i prokuratury
Reformy społeczno-gospodarcze, budżetowo-fiskalne, emerytalne, ziemskie, systemu bankowego
Spada znaczenie drugiej Izbyt w Parlamencie
Wysiłki na rzecz członkostwa w ONZ
Obniżenie podatku CIT, uporządkowanie podatku unijnego (13% od osób fizycznych).
Wykład 5, 24.03.2014
Reformy siłowe Putina
Przebudowa i modernizacja służb mundurowych
Wykład 6, 31.03.2014
BIAŁORUŚ
Skład narodowościowy:
Białorusini – 83,7%
Rosjanie – 8,3%
Członkostwo w organizacjach międzynarodowych:
Członek-założyciel ONZ
MFW
Bank Światowy
UNIDO
WNP
Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza
Związek Białorusi i Rosji
OBWE
System polityczny – republika parlamentarna
Suwerenność Białorusi:
Zmiany dokonywały się wyłącznie za sprawą elit intelektualnych i politycznych
Wielkia lekcja demokracji ominęła Białoruś
Brak przekonania społecznego, że wola narodu może wpływać na bieg procesów politycznych
27 VII 1990r. Rada Najwyższa Białorusi ogłosiła „Deklarację o suwerenności państwowej BSRR w ramach Federacji Rosyjskiej”
„list do rosyjskiego przyjaciela”
Pod koniec lat 70 parie białoruskie zaczęły wprowadzać tezy Nikity Chruszczowa – im mniej bałoruskiego, tym więcej komunizmu
Lata 80 – pojawienie się haseł białorusinizacji w kręgach inteligencji
„list 28”
Powołano Komisję, która zbadała stan języka białoruskiego oraz kultury (wynik pozytywny)
1987r. – list do Gorbaczowa reprezentujący punkt widzenia wielu środowisk, nie wywołał żadnej reakcji
L. 80/90 – powstało kilkaset nielegalnych organizacji, większość nie miała charakteru politycznego, jednak ich działania uszczuplały monopol na organizowanie życia społecznego państwa
1988r. - opublikowano artykuł archeologa i inżyniera dot. Zbrodni dokonanych przez NKWD na terytorium Białorusi
Powstał I ruch antykomunistyczny – Białoruski Front Narodowy
Ustawa o nadaniu językowi białoruskiego statusu; dwie ustawy o edukacji i kulturze (1991r)
1989 – 1990 – tworzenie form instytucjonalno-prawnych dla odrodzenia języka, kultury, świadomości historycznej i kulturowej
1990r. – I wolne wybory do parlamentu
Po odrzuceniu przez Centralną Komisję Wyborczą kandydatur aktywistów Frontu Narodowego wybuchł strajk generalny: 25 II 1990r., domagano się likwidacji CKW
4 III 1990r. – I tura wyborów
Reguły: aby wygrać należało uzyskać ponad 50% głosów elektoratu w danym okręgu; 50% frekwencji wyborczej aby uznać wyniki
10 V 1990r rozpoczął prace Parlament
Deklaracja o suwerenności
Najwyższym prawem konstytucja z 1978r.
Zmiany na scenie politycznej:
Białoruski Front Ludowy
Narodowo-demokratyczna Partia Białorusi
Zjednoczona Demokratyczna Partia Biaorusi
Białoruska Socjaldemokratyczna Hromada
Białoruska Partia Chłopska
Białoruska Zjednoczona Chrześcijańska Demokracja