PRAWO W TRANSPORCIE

I część wykładu

Transport intermodalny

Transport multimodalny

Transport kombinowany

II część wykładu

Konwencje międzynarodowe

def. TRANSPORT INTERMODALNY

To przewóz ładunków (w jednej i tej samej jednostce ładunkowej lub pojeździe) przez kolejne gałęzie transportu bez przeładunku samych ładunków w zmieniających się gałęziach transportu

TRANSPORT MULTIMODALNY

Warunkiem zaistnienia przewozu multimodalnego jest więc:

konieczność wykorzystania środków co najmniej dwóch gałęzi transportu,

konieczność wystąpienia tylko jednej umowy o przewóz,

konieczność zaangażowania tylko jednego wykonawcy odpowiedzialnego za przebieg dostawy towaru, posługującego się dokumentem przewozowym obejmującym całą trasę dostawy.

Definicja zawarta w Konwencji o międzynarodowym transporcie multimodalnym towarów z 1980r

def. TRANSPORT KOMBINOWANY

Jest to kombinacja środków transportu, gdzie jeden (pasywny) środek transportu jest przewożony przez drugi (aktywny) środek, który zapewnia trakcję i zużywa energię

TRANSPORT MULTIMODALNY

Idea transportu multimodalnego:

jeden partner,

jedna cena,

jeden dokument,

jednolita odpowiedzialność.

TRANSPORT MULTIMODALNY

Podstawowymi rodzajami transportu multimodalnego są:

przewozy kontenerowe

przewozy szynowo-drogowe

przewozy lądowo-promowe (lądowo-wodne)

def. TRANSPORT KOMBINOWANY

Jest to kombinacja środków transportu, gdzie jeden (pasywny) środek transportu jest przewożony przez drugi (aktywny) środek, który zapewnia trakcję i zużywa energię

DEFINICJE

Transport łamany: ma miejsce wówczas, gdy są zastosowane co najmniej dwa środki transportowe, ale pochodzące z tej samej gałęzi transportu.

Transport bezpośredni: oznacza przewóz ładunku od miejsca nadania do miejsca odbioru jednym środkiem transportu przez jednego przewoźnika.

Zalety transportu intermodalnego

• Obniżka kosztów transportowych

• Zapewnienie szybkiego i terminowego dostarczenia ładunku zwłaszcza w przewozie międzynarodowym

• Zmniejszenie ryzyka uszkodzenia towaru

• Zwiększenie możliwości jednorazowego przewozu większej partii ładunku

• Podniesienie dostępności i jakości usług transportowych

• Wzrost liczby możliwych sposobów przewozowych

• Możliwość zastosowania różnych sposobów załadunku i rozładunku.

Wady transportu intermodalnego

• Konieczność użycia specjalistycznych urządzeń przeładunkowych (np. suwnic, dźwigów, samojezdnych maszyn), które dają możliwość przewożenia wielotonowych jednostek ładunkowych znajdujących się poza zasięgiem urządzeń stacjonarnych

• Konieczność wyposażenia terminali kolejowych w odpowiednie urządzenia przeładunkowe.

FILM

Przeładunek w systemie Modalohr

oraz

transport intermodalny

KONWENCJA WIEDEŃSKA

Wiedeń – listopad 1968

Reguluje:

konwencję o ruchu drogowym

konwencję o znakach i sygnałach drogowych

Jej celem było ujednolicenie zasad i przepisów obowiązujących w międzynarodowym ruchu drogowym.

KONWENCJA TIR

KONWENCJA CELNA DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU TOWARÓW Z ZASTOSOWANIEM KARNETÓW TIR

Sporządzona w Genewie dnia 14 listopada 1975 r.

Podstawowym dokumentem jest karnet TIR będący gwarancją celną do wartości 60.000 $ potencjalnych należności celnych

Karnety wydaje ZMPD Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych

GWARANCJA

Przedsiębiorstwo przystępujące do systemu TIR zobowiązane jest do złożenia w ZMPD gwarancji w wysokości 8.000 $ oraz oświadczenia o posiadaniu majątku.

* przewoźnik odpowiada wobec urzędu celnego za wszelkie szkody do pełnej wysokości szkody.

Konwencja TIR zwalnia z konieczności przeprowadzenia kontroli celnej:

Władze celne zatwierdzą i zaakceptują trasę przewozu ładunku

Pojazd ze świadectwem zdolności technicznej zezwalającym na przewóz ładunków pod zamknięciem celnym

Plomby celne

Transport w konwencji TIR może się odbywać w zamkniętych przez władze celne:

Pojazdach drogowych

Kontenerach

Zespołach pojazdów

KARNET TIR

Właścicielem karnetu TIR jest Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego (International Road Transport Union – IRU) z siedzibą w Genewie

Karnet TIR gwarantuje zabezpieczenie należności celnych kraju, przez który następuje przewóz.

Okres przedawnienia:

27 m-c dla zrzeszenia wydającego karnet

3 lata dla przewoźnika

Rodzaje karnetów TIR

4- woletowy – stosowany przy przewozie przez 1 granicę

14-woletowy – dalsze odległości, maksymalny tranzyt przez 6 granic

20-woletowy – umożliwia przejazd przez 9 granic

KARNET TIR nie obowiązuje przy przewozie:

Żywego bydła

Mrożonego mięsa bydła

Mleko i śmietana

Masła i tłuszczy pochodzenia zwierzęcego

Ser i twaróg

Banany świeże i suszone

Pszenica i jej mieszanki

Żyto

Cukier

Alkohol etylowy < 80 %

Spirytus i likier

POJAZDY

Muszą spełniać wymogi administracji celnej – certyfikat na okres 2 lat

Możliwość nałożenia plomby

Chłodnie, kontener, izoterma – dotyczy uchwytów trwale zamocowanych na drzwiach

Naczepy, przyczepy i skrzynie ładownej – szczelna opończ oraz odpowiednia liczba oczek, przez które przeciągana jest linka na której nakłada się plombę

CMR – Genewa 1956 r.

Przy stosowaniu niniejszej Konwencji pierwszy przewoźnik odpowiada, jak za swoje własne czynności i zaniedbania, za czynności i zaniedbania swoich pracowników i wszystkich innych osób, do których usług odwołuje się w celu wykonania przewozu, kiedy ci pracownicy lub te osoby działają w wykonaniu swych funkcji.

KONWENCJA CMR

Niniejszą Konwencję stosuje się do wszelkiej umowy o zarobkowy przewóz drogowy towarów pojazdami, niezależnie od miejsca zamieszkania i przynależności państwowej stron, jeżeli miejsce przyjęcia przesyłki do przewozu i miejsce przewidziane dla jej dostawy, stosownie do ich oznaczenia w umowie, znajdą się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się.

DO PODSTAWOWYCH ZAGADNIEŃ KONWENCJI CMR można zaliczyć:

warunki wynikające z umowy przewozu towarów

obowiązki nadawcy wobec przewoźnika

dokumentację obowiązującą w trakcie przewozu

dokumentacja przewozowa

zasady rozporządzania ładunkiem

wydanie ładunku

zasady w przypadku odmowy przyjęcia ładunku

procedury roszczeniowe w zawiązku z transportem

LIST PRZEWOZOWY CMR

W ramach konwencji CMR został opracowany i ujednolicony list przewozowy CMR

Przewoźnik ma obowiązek kontroli poprawności danych wynikających z dokumentu CMR ze stanem faktycznym

KONWENCJA ADR – Genewa 1957

KONWENCJA ADR - Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR),

W Polsce została przyjęta w 1975 r.

Nowelizowana w okresach dwuletnich.

KLASY MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH

klasa 1 - materiały i przedmioty wybuchowe,
klasa 2 - gazy,
klasa 3 - materiały ciekłe zapalne,
klasa 4.1 - materiały stałe zapalne,
klasa 4.2 - materiały samozapalne,
klasa 4.3 - materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne,
klasa 5.1 - materiały utleniające,
klasa 5.2 - nadtlenki organiczne,
klasa 6.1 - materiały trujące,
klasa 6.2 - materiały zakaźne,
klasa 7 - materiały promieniotwórcze,
klasa 8 - materiały żrące,
klasa 9 - różne materiały i przedmioty niebezpieczne.

KONWENCJA AETR

Konwencja regulująca czas pracy kierowców w Europie, podpisana w Genewie 1 lipca 1970 r.

Obecnie obowiązuje rozporządzenie 561 z 2006 r. na terenie UE

Konwencja obejmuje 27 państw

NAJWAŻNIEJSZE REGULACJE W AETR

Minimalny wiek kierowcy

Czas pracy kierowcy

Maksymalny 9 godzin

• Czas i częstotliwość przerw

Tygodniowy okres odpoczynku

Obowiązek posiadania urządzeń kontrolnego

Obowiązek homologacji i kontroli urządzenia kontrolnego

PARAMETRY TACHOGRAFU

Prędkość pojazdu

Przerwy w pracy

Dzienny czas odpoczynku

Otwarcie skrzynki z kartą kontrolną

Czas dyspozycyjności, innej pracy

Czas prowadzenia pojazdu

Droga pokonana przez pojazd

• tylko pojazdu powyżej 3,5 tony dmc

• Przewóz osób powyżej 9 wraz z kierowcą

KONWENCJA ATP – Genewa 1970 r.
PRZEWOZU TOWARÓW ŁATWOPSUJACYCH SIĘ

dotyczy transportu kolejowego lub/i samochodowego

głęboko zamrożonych lub zamrożonych artykułów żywnościowych

Sprawdzania pomiaru temperatury podczas przewozu

Sposobu pomiaru skuteczności zastosowanych rozwiązań technologicznych

ŚRODKI TRANSPORTU DO PRZEWOZU SZYBKO PSUJĄCYCH SIĘ ARTYKUŁÓW ŻYWNOŚCIOWYCH

LODOWNIA od - 20°C do 7°C

CHŁODNIA od - 20°C do 12°C

OGRZEWANY ŚRODEK TRANSPORTU do +12°C

UMOWA INTERBUS – Polska przystąpiła w listopadzie 2002 r.

Wprowadza jednolite zasady w międzynarod. przewozie osób autokarami i autobusami.

Dotyczy:

Wymagania techniczne pojazdów

Zezwolenia

Uprawnienia

Czas pracy załóg

Przeprowadzenie kontroli

Wymagane dokumenty

UMOWY DWUSTRONNE

Mają zastosowanie w międzynarodowym transporcie drogowym.

Dotyczą porozumień zawieranych pomiędzy krajami tworząc KOMISJE MIESZANĄ

Jej celem jest realizacja warunków umowy

Z komisji mieszanej sporządzany jest protokół.

KONFERENCJA CEMT – EUROPEJSKA KONFERENCJA MINISTRÓW TRANSPORTU założona w 1953 r.

Zadaniem CEMT jest rozwój międzynarodowego transportu drogowego oraz integracja krajów przystępujących do konferencji

NAJWAŻNIEJSZE ZAGADNIENIA ZAWARTE W CEMT:

Standaryzacja w kwestii hałasu i emisji spalin

Licencja CEMT – umożliwia przewóz bez zezwoleń

Licencja musi znajdować się w pojeździe

Nie może być przekazywana osobie trzeciej

Licencja nie upoważnia do transportu ładunków specjalnych

CZĘŚĆ III

TRANSPORT KOLEJOWY

TRANSPORT MORSKI

TRANSPORT ŚRÓDLĄDOWY

TRANSPORT LOTNICZY

TRANSPORT KOLEJOWY

KONWENCJA COTIF

Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami

z 9 maja 1980 r. Zawiera informację dotyczące międzynarodowego transportu kolejowego

NAJWAŻNIEJSZE USTALENIA KONWENCJI

Nadawca zawiera umowę transportu z przewoźnikiem

Przy kolejnym przewoźniku, obowiązuje pierwotne warunki umowy

Przewoźnicy ponoszą odpowiedzialność za całość ładunku

TRANSPORT KOLEJOWY

Ładunki przewożone są głównie na średnie i duże odległości.

Posiada gęstą sieć linii kolejowych i stacji, wyposażonych w niezbędną infrastrukturę techniczną.

Wadą tej gałęzi transportu jest długi czas dostawy, wynikający z potrzeby dowozu i odwozu do/ze stacji kolejowych i przeładunku z samochodu na wagon

DODATKOWE INFORMACJE - COTIF

Przygotowanie transportu musi się odbyć w 12 godzinach najdłużej

Odcinek 400 km trasy w maksymalnym okresie 24 godzin

Ustalona trasa przedwozu lub najkrótsza

Załącznik A do konwencji – CIF – dotyczy przewozy osób i bagażu

Załącznik B do konwencji – CIM – dotyczy przewozu przesyłek towarowych

UMOWA AGC – Genewa 1985 r.

Zawiera informacje dotyczące głównych międzynarodowych linii kolejowych min.:

Prędkość pociągów pasażerskich

Prędkość pociągów towarowych max 120 km/h (nowe linie do 250 km/h)

Dopuszczalne naciski na osie wagonowe

Parametry dotyczące peronów (np. długość)

Parametry stosowanych torów

REGULAMIN RID – MARZEC 2004

Załącznik do konwencji COTIF reguluje transport towarów niebezpiecznych w przewozie kolejowym.

REGULAMIN RICo – stanowi aneks dotyczący przewozu kontenerów transportem kolejowym

UMOWA PRZEWOZU ŁADUNKU W TRANSPORCIE MORSKIM

Umowa odpłatna

Okres przedawnienia 2 lata

Odpowiedzialność po stronie przewoźnika

Udostępnienie statku do załadunku i rozładunku

Odpowiedzialność przewoźnika co do rozmieszczenia ładunku

Koszty załadunku i mocowania po stronie przewoźnika

Sporządzenie KONOSAMENTU

TRANSPORT MORSKI

KONWENCA HELSIŃSKA

KONWENCJA IMDGC

KODEKS MORSKI

KONWENCJA HELSIŃSKA

Jej podstawowym celem jest poprawa jakości środowiska naturalnego Morza Bałtyckiego.

Działania konwencji mają zapewnić:

Ochronę wód przed zanieczyszczeniami substancjami niebezpiecznymi

Zachowanie różnorodności biologicznej

Odpowiednią równowagę biologiczną wód morskich

KONWENCJA IMDGC - 1960

Dotyczy przewozu ładunków niebezpiecznych drogą morską

Powstał jednolity międzynarodowy system kodów – aktualizowany w okresach 2 letnich - określają bezpieczeństwo statku i portu

ISPS CODE – składają się z dwóch części:

Bezpieczeństwo statku i portu

Wytyczne do interpretacji przepisów

KODEKS MORSKI – 18.09.2001

Dotyczy przewozu ładunków w transporcie morskim i określa m.in.:

Statek handlowy – służy do prowadzenia dział. gosp.

Statek podlega rejestracji

Statek podlega obowiązkowym pomiarom

Obligatoryjne posiadanie dziennika

TRANSPORT WODNY

Wykorzystywany głównie do przewozu ładunków masowych o niskiej wartości

Charakteryzuje się długim czasem przewozu.

Transport wodny śródlądowy regulowany jest ustawą o żegludze śródlądowej z 21.12.2000 r.

Dowodem zawarcia umowy przewozu jest konosament żeglugi śródlądowej.

Reguluje stosunki prawne pomiędzy przewoźnikiem i posiadaczem konosamentu.

TRANSPORT LOTNICZY

Charakteryzuje się bardzo dużym zasięgiem przestrzennym i krótkim czasem przewozu. Wadą jest wysoki koszt transportu.

Prawo Lotnicze

Konwencja Warszawska

Konwencja Chicagowska

DGR

PRAWO LOTNICZE - 2002

Dokumentem zawarcia umowy o przewóz w transporcie lotniczym, przyjęcia towaru do przewozu oraz warunków tego przewozu jest międzynarodowy list przewozowy AWB. Określa stosunek nadawcy i odbiorcy towaru do przewoźnika, a jednocześnie jest dokumentem rozliczeniowym w relacji import – eksport, ponieważ stwierdza jakość oraz ilość przewożonego towaru.

KONWENCJA WARSZAWSKA - 1919

Dotyczy sposobów realizacji transportu pasażerskiego i towarowego transportem lotniczym

Dokumentów przewozowych

Odpowiedzialności przedsiębiorstwa lotniczego

Zakresu stosowania konwencji

Sposobu zgłaszania reklamacji i roszczeń

KONWENCJA CHICAGOWSKA - 1944

Dotyczy międzynarodowego lotnictwa cywilnego oraz przynależności państwowej środków lotniczych

PRZEPISY DGR

Dotyczy przewozu ładunków niebezpiecznych transportem lotniczym.

Do listu AWB należy dołączyć deklarację DGR, która określa rodzaj niebezpiecznego ładunku

Decydującą osobą jest jednak kapitan samolotu, który może odmówić przyjęcia ładunku z/w na niebezpieczeństwo pasażerów i własne

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ