geologia nauka o Ziemi, zajmuje się budową,

własnościami i historią Ziemi oraz procesami

w niej zachodzącymi

tektonika nauka o ruchach skorupy ziemskiej

i sposobie przestrzennego ułożenia skał

mapa geologiczna mapa przedstawiająca

powierzchnię geologiczną danego obszaru

na podkładzie topograficznym

miąższość warstwy odległość pomiędzy

stropem, a spągiem mierzona w kierunku

prostopadłym do jej powierzchni

poziomnice wysokościowe linie na mapie

łączące punkty leżące na tych samych wysokościach

poziomnice strukturalne powstają w wyniku

przecięcia powierzchni warstwy szeregiem

równoodległych od siebie płaszczyzn poziomych;

określają przestrzenne położenie warstwy

moduł warstwicowy [d] pionowy rzut na płaszczyznę

poziomą odcinka warstwy zawartego pomiędzy

2 najbliższymi poziomnicami

bieg warstwy [rozciągłość] krawędź przecięcia

powierzchni warstwy z jakąkolwiek płaszczyzną poziomą

azymut biegu kąt zawarty między kierunkiem północnym

, a linią biegu; mierzony zgodnie z ruchem wskazówek zegara

kierunek zapadania [upad] ślad, jaki powstaje

z przecięcia powierzchni warstwy (stropu, spągu)

z płaszczyzną pionową prostopadłą do rozciągłości

kąt upadu kąt dwuścienny zawarty pomiędzy

płaszczyzną poziomą, a powierzchnią warstwy,

mierzony w płaszczyźnie pionowej prostopadłej do rozciągłości

trójczłonowy zapis parametrów zalegania β/α/kz

intersekcja przecięcie powierzchni geologicznej

z powierzchnią terenu

linia intersekcyjna ślad przecięcia się powierzchni

geologicznej z powierzchnią terenu lub powierzchnią

wgłębną (mapa odkryta); jej kształt zależy od: rzeźby

terenu, położenia warstwy. Aby wyznaczyć linię i. musimy

mieć plan warstwicowy terenu oraz dane warstwy w punkcie A

. Potem kolejno: wykreślamy linię biegu, prostopadle do niej

linię upadu, odkładamy kąt upadu i wykreślamy pozostałe

poziomnice strukturalne, rzutujemy punkty przecięcia

na podkład i na ich podstawie wykreślamy linię i.

geologia strukturalna dział geologii zajmujący się

formami występowania i ułożenia skał oraz wewnętrzną

budową skorupy ziemskiej

diastrofizm [procesy diastroficzne] procesy powodujące

przekształcenie skorupy ziemskiej, wywołujące deformacje (odkształcenia)

polegające na nachyleniach i przemieszczeniach o dużej intensywności

metody diastroficzne badanie wzajemnych relacji

pomiędzy skałami, badanie deformacji warstw, niezgodnego

zalegania różnych formacji oraz następstwa czasowego tych zjawisk

Metody diastroficzne:

zasada superpozycji (młodsze leżą na starszych)

zasada przecinania (skały przecięte czymś są starsze od tego czegoś)

deformacje tektoniczne są młodsze od skał, które zostały zaburzone

zawarte w skale fragmenty są od tej skały starsze

sedymentacja osadzanie, gromadzenie się na powierzchni

skorupy ziemskiej, pod wpływem siły ciężkości, materiałów

niesionych przez wody płynące, lodowce, wiatr, rozpuszczonych

lub zawieszonych w wodzie; najczęściej zachodzi na dnie zbiorników wodnych

płyta fragment platformy kontynentalnej, której fundament

przykryty jest leżącym poziomo lub bardzo słabo zaburzonym

kompleksem skał pokrywy platformowej o znacznej miąższości

monoklina zespół warstw zalegających pod tym samym kątem,

w tym samym kierunku na dużym obszarze

antyklina forma geologiczna, której jądro zbudowane jest z warstw

najstarszych, a w kierunku skrzydeł występują utwory coraz młodsze

synklina forma geologiczna, której jądro zbudowane jest z warstw

najmłodszych, a w kierunku skrzydeł występują utwory coraz starsze

fleksura forma przejściowa między deformacją ciągłą i nieciągłą;

schodkowe wygięcie warstw złożone z 2 dłuższych odcinków (skrzydła fleksury)

połączonych krótszym o odmiennym położeniu (skłon fleksury)

uskok powierzchnia nieciągłości, wzdłuż której miało miejsce przemieszczenie

warstw skalnych; jest wynikiem przesunięcia się rozdzielnych

części masywu skalnego tzw. skrzydeł uskoku

czapa tektoniczna ocalały od erozji fragment płaszczowiny,

leżący w izolacji na skałach jej podłoża

okno tektoniczne odsłonięty w wyniku procesów

erozji obszar w obrębie płaszczowiny, na którym widoczne

są utwory geologiczne stanowiące jej podłoże

płaszczowina zespół warstw skalnych oderwanych od

podłoża i przemieszczonych na dużą odległość

Niezgodność, występowanie braku ciągłości osadów

(tzw. luki stratygraficznej) między dwiema, leżącymi

jedna nad drugą, warstwami (kompleksami) skał. Wyróżnia się:
niezgodność erozyjną - związaną z okresowym przerwaniem

sedymentacji osadów, wystąpieniem procesów erozji, a następnie

ponownym zalewem morskim, powodującym dalsze gromadzenie się osadów,
niezgodność kątową - gdy morze wkracza na tereny wcześniej

wytrącone z poziomego położenia i warstwy skalne ułożone są skośnie

niezgodność przekraczającą - kiedy morze wkracza na dany teren powoli

i tworzące się coraz młodsze osady dochodzą skośnie do powierzchni starszego podłoża.

piętro strukturalne zespół warstw najczęściej różnowiekowych,

sfałdowanych w tym samym czasie, posiadających ten sam styl

tektoniki, oddzielonych od dołu i od góry powierzchniami nieciągłości kątowej

styl tektoniki główne cechy w budowie geologicznej danego obszaru

tektonika alpejska- tektonika fałdowa i płaszczowinowa

tektonika germańska- załomowa i załomowo-fałdowa;

dominującą rolę odgrywają uskoki

tektonika intruzywna (intruzyjna)- występują

fałdowania, uskoki wywołane grawityzacją i liczne

intruzje magmowe; odznacza się chaotycznością kierunków

tektonika solna- aktywne, uplastycznione skały, występują w

otoczeniu sztywniejszych skał w formie pni (wysadów solnych)

tektonika ramowa- typ tektoniki wymuszonej spowodowany

ograniczeniem fałdowanego obszaru sąsiednimi terenami

usztywniającymi, co powoduje równoległy przebieg

osi fałdów do brzegu mas oporowych

tektonika uderzeniowa

Zachowanie linii intersekcyjnych Wybiegają w kierunku upadu

w obniżeniach i wybiegają na wzniesieniach w kierunku przeciwnym.

Opisać i narysować intruzje magmowe

sill- intruzja zgodna, powstająca na skutek wciskania się magmy

między cienkie szczeliny równoległe do ułożenia warstw,

dajka- ciało skalne powstałe przez intruzję magmy niezgodnie z

układem starszych warstw skalnych i przecinające te warstwy

batolit- wielka intruzja o kształcie niezgodnym,

rozciągająca się w głąb skorupy ziemskiej doo

głębokości nieosiągalnych dla badań geologicznych.

lakkolit( to powyginane)- intruzja zgodna czyli wdzieranie

się magmy w skorupę ziemską i nieprzedostanie się jej na

powierzchnię. Jest to jedna z form zjawisk plutonicznych.

Lakkolit w przekroju ma kształt bochenka,

soczewki lub grzyba do którego od spod

dochodzi żyła, będąca pozostałością dopływu magmy.

lapolit- taka psia kostka

harpolit- intruzja przecinająca skały starsze wzdłuż

uprzednio powstałej powierzchni uskoku

5.Podział uskoków ze względu na przemieszczenie warstw

zrzutowy oś przemieszczenia uskoku pokrywa się z

linią upadu powierzchni uskokowej

przesuwczy -"- pokrywa się z lnią biegu-"-

zrzutowo-przesuwczy oś leży między tymi liniami

6. Narysuj płaszczowinę czoło, dygitacje, skręt czołowy

, korzeniowy, porwak, korzeń, autochton