powierzchnię geologiczną danego obszaru

na podkładzie topograficznym

miąższość warstwy odległość pomiędzy

stropem, a spągiem mierzona w kierunku

prostopadłym do jej powierzchni

poziomą odcinka warstwy zawartego pomiędzy

2 najbliższymi poziomnicami

bieg warstwy [rozciągłość] krawędź przecięcia

powierzchni warstwy z jakąkolwiek płaszczyzną poziomą

azymut biegu kąt zawarty między kierunkiem północnym

, a linią biegu; mierzony zgodnie z ruchem wskazówek zegara

kierunek zapadania [upad] ślad, jaki powstaje

z przecięcia powierzchni warstwy (stropu, spągu)

z płaszczyzną pionową prostopadłą do rozciągłości

kąt upadu kąt dwuścienny zawarty pomiędzy

płaszczyzną poziomą, a powierzchnią warstwy,

mierzony w płaszczyźnie pionowej prostopadłej do rozciągłości

linia intersekcyjna ślad przecięcia się powierzchni

geologicznej z powierzchnią terenu lub powierzchnią

wgłębną (mapa odkryta); jej kształt zależy od: rzeźby

terenu, położenia warstwy.

Metody diastroficzne:

zasada superpozycji (młodsze leżą na starszych)

zasada przecinania (skały przecięte czymś

są starsze od tego czegoś)

deformacje tektoniczne są młodsze

od skał, które zostały zaburzone

zawarte w skale fragmenty są od tej skały starsze

sedymentacja osadzanie, gromadzenie się na powierzchni

skorupy ziemskiej, pod wpływem siły ciężkości, materiałów

niesionych przez wody płynące, lodowce, wiatr, rozpuszczonych

lub zawieszonych w wodzie; najczęściej zachodzi na dnie zbiorników wodnych

monoklina zespół warstw zalegających pod tym samym kątem,

w tym samym kierunku na dużym obszarze

antyklina forma geologiczna, której jądro zbudowane jest z warstw

najstarszych, a w kierunku skrzydeł występują utwory coraz młodsze

synklina forma geologiczna, której jądro zbudowane jest z warstw

najmłodszych, a w kierunku skrzydeł występują utwory coraz starsze

fleksura forma przejściowa między deformacją ciągłą i nieciągłą;

schodkowe wygięcie warstw złożone z 2 dłuższych odcinków (skrzydła fleksury)

połączonych krótszym o odmiennym położeniu (skłon fleksury)

uskok powierzchnia nieciągłości, wzdłuż której miało miejsce przemieszczenie

warstw skalnych; jest wynikiem przesunięcia się rozdzielnych

części masywu skalnego tzw. skrzydeł uskoku

niezgodność erozyjną - związaną z okresowym przerwaniem

sedymentacji osadów, wystąpieniem procesów erozji, a następnie

ponownym zalewem morskim, powodującym dalsze gromadzenie się osadów,
niezgodność kątową - gdy morze wkracza na tereny wcześniej

wytrącone z poziomego położenia i warstwy skalne ułożone są skośnie

niezgodność przekraczającą - kiedy morze wkracza na dany teren powoli

i tworzące się coraz młodsze osady dochodzą skośnie do powierzchni starszego podłoża.

piętro strukturalne zespół warstw najczęściej różnowiekowych,

sfałdowanych w tym samym czasie, posiadających ten sam styl

tektoniki, oddzielonych od dołu i od góry powierzchniami nieciągłości kątowej

styl tektoniki główne cechy w budowie geologicznej danego obszaru

tektonika alpejska- tektonika fałdowa i płaszczowinowa

tektonika germańska- załomowa i załomowo-fałdowa;

dominującą rolę odgrywają uskoki

tektonika intruzywna (intruzyjna)- występują

fałdowania, uskoki wywołane grawityzacją i liczne

intruzje magmowe; odznacza się chaotycznością kierunków

tektonika solna- aktywne, uplastycznione skały, występują w

otoczeniu sztywniejszych skał w formie pni (wysadów solnych)

tektonika ramowa- typ tektoniki wymuszonej spowodowany

ograniczeniem fałdowanego obszaru sąsiednimi terenami

usztywniającymi, co powoduje równoległy przebieg

osi fałdów do brzegu mas oporowych

tektonika uderzeniowa

.