1. INWESTYCJE I PODZIAŁ

Inwestycje – nakłady gospodarcze przeznaczone na stworzenie lub powiększenie majątku trwałego.

Majątek trwały – grupa el. Składających się na kapitał przedsiębiorstwa.

-papiery wartościowe

-inwestycje rozpoczęte

4 podstawowe cechy aby stać się majątkiem trwałym:

-wartość początkowa musi być większa niż 3,5tys zł.

-okres użytkowalności dłuższy niż 1 rok

-sprawny technicznie

-musimy być jego właścicielami

Podlegają zjawisku amortyzacji – przy zakupie nie można wliczyć całej wartości w koszty firmy.

Stopa amortyzacji – jaka część środka trwałego możemy wliczyć w koszty. Decyduje o tym minister finansowy.

Grupa 0 – grunty

Grupa 1 – budynki

Grupa 2 – budowle

Grupa 3 – urządzenia techniczne ogólnego użytkowania

Grupa 7 – środki finansowe

Grupa 8 – narzędzia i wyposażenie

Stopa amortyzacji

S = 1,5% - budynki wykonane tradycyjnie

S = 30% - komputer z oprogramowaniem

Wywrotka:

Koszt 3 00000 zł

S = 20% (5lat)

Co roku możemy odpisać 60tys zł do kosztów funkcji firmy.

W 60tys zł nie ma wliczonego kosztów eksploatacji.

Koszt amortyzacji nie zależy od wielkości produkcji. Dolicza się co miesiąc koszty amortyzacji (5tys).

Zakup środka trwałego nie jest kosztem, jest wydatkiem. Znaczy to, że możemy zakupić na podstawie zgromadzonego zysku netto.

Zysk brutto – dochodowy = zysk netto

Cit = 19%

Każdy wydatek jest kosztem, ale nie każdy koszt jest wydatkiem.

Wydatek – wypływa z konta naszej firmy. (wypłata kapitału).

Zaciągnięcie kredytu nie jest kosztem ale wydatkiem.

Spłata kredytu składa się z dwóch części:

-rata kapitałowa

-opłata dodatkowa

Zakładając że wzięliśmy kredyt 120tys/rok spłacamy miesięcznie:

120tys/rok -> 10tys/miesiąc

Ratę kapitałową 10tys/miesiąc spłacamy z zysku netto (bank sprawdza czy firma ma zdolność płatniczą tej kwoty) Opłata dodatkowa może być wliczona w koszty firmy, a rata kapitałowa jest wydatkiem firmy.

Środki trwałe ulegają zużyciu:

1)techniczne

2)ekonomiczne

3)fizyczne

1)Ma miejsce wtedy gdy urządzenie jeszcze sprawne technicznie opłacało by się wymienić na nowy egzemplarz tego samego urządzenia.

2)Zużycie moralne (ekonomiczne) – środek trwały sprawny technicznie opłaca się wymienić na nowy środek tego typu.

3)Ma miejsce wtedy gdy środek trwały jest niesprawny i nie nadaje się do remontu.

Środki trwałe – inwestycje brutto i netto

Koszty amortyzacji – 250tys

Środki trwałe – 300tys

Reprodukcja rozszerzona majątku trwałego

-wartość majątku trwałego jest większa od kosztów amortyzacji.

Różnica między poziomem inwestowania a kosztami amortyzacji = inwestycji netto

Środki trwałe 250tys

Inwestujemy na poziomie kosztów amortyzacji

Reprodukcja prosta majątku trwałego

-środki trwałe 150tys

Inwestujemy poniżej poziomu kosztów amortyzacji – dekapitalizacja majątku trwałego.

Ponoszenie nakładów inwestycyjnych

Nakłady Inwestycyjne – wyrażone w pieniądzu nakłady pracy żywej i uprzedmiotowionej ponoszone na stworzenie określonych elementów majątku trwałego o obrotowego.

Praca uprzedmiotowiona – to wykorzystanie bezpiecznych elementów do stworzenia wyrobku końcowego np. budynku.

Praca żywa – to wszystko co dokłada firma w celu stworzenia wyrobku końcowego czyli praca administracyjna, monterska itp.

Od pracy żywej odprowadzamy podatek VAT

Proces inwestycji przebiega w 2 fazach:

Faza I: Przygotowanie inwestycji do realizacji

Faza II: Realizacja inwestycji

Faza I:

Etap I – programowanie inwestycji

Badanie i analiza rynku, ekonomiści radzą, aby robić to bardzo dokładnie, bo można jeszcze wszystko zmienić niewielkim nakładem finansowym w porównaniu do późniejszych faz inwestycji.

Programowanie kończy się :

ZZK oraz ZTE

Etap II – projektowanie inwestycji

Powołanie projektanta, wykonanie dokumentacji

Faza II:

a)roboty budowlane

b)umaszynowienie inwestycji

c)odbiór

d)osiąganie przez inwestycje docelowej zdolności produkcyjnej

Kryteria analizy ekonomicznej i ocena ekonomiczna

Koszty produkcji – suma nakładów wyrażona w pieniądzu poniesionych w celu wytworzenia konkretnego produktu lub usługi.

Koszty bezpośrednie :

-bieżące – funkcja wielkości produkcji:

*robocizny – przenoszone przez przedsiębiorstwo w związku z zatrudnieniem pracowników

*materiałów – ponoszone w związku z kupnem materiałów

*usług – inne podmioty gospodarcze świadczą usługi dla naszego podmiotu gospodarczego

-stałe – w znacznym stopniu nie zależą od kosztów produkcji, są funkcją czasu:

*koszt kapitału – poniesione nakłady

Koszt kapitału = J x r

r-stopa oprocentowania

J-koszt inwestycji

*koszt amortyzacji (funkcja czasu)

Z_c – zysk czysty kalkulacyjny

Wartość produkcji

Przychody – koszty = zysk brutto

K_b – koszty bierzące

K_p – koszty produkcji

Z_b – zysk brutto

W_p – wartość produkcji

W_dn – wartość dodana netto

W_db –wartość dodana brutto

Z_p – zużycie pośrednie

Na poziomie krajowym

W_db = PKB (produkt krajowy brutto)

PKB – suma wartości dodanych brutto wytworzonych we wszystkich działaniach i sekcjach gospodarki narodowej. (podstawowy miernik zasobności danego kraju)

r = (1 + q)(1 + i) – 1

q-norma efektywności (około 6%)

i-stopa inflacji

r-minimalna stopa oprocentowania kredytu

Kryteria oceny rachunku efektywności produkcji na kierunku optymalizacji i maksymalizacji efektu oraz minimalizacji nakładu.

Z_c – zysk czysty

Z_b-zysk brutto

D_cz­ – dochód brutto

W_dn – wartość dodana netto

W_db – wartość dodana brutto

Maksymalizacja efektów

1. Z_c >= 0

2. Z_b >= J_s

3. D_cz >= J x r

4. D_b >= J x s + J x r

5. W_dn >= Jr + K_br

6. W_db >= Jr + K_br + Js

Minimalizacja nakładów

1. Ir + K_b + Js -> min

2. Jr + K_b -> min

3. K_b + Js -> min

4. K_b ->min

5. Z_p + Js -> min

6. Z_p -> min

Ocena względna wariantów w stosunku rocznym – polega na ocenie jednego wariantu względem innego. Posługujemy się wartościami średniorocznymi, a więc przybliżonymi.

1)warianty technologiczne

Wybór maszyn, urządzeń lini technologicznej. Różnią się:

J – nakład inwestycyjny

n=1/s (stopień eksploatacji)

K_b – koszty bieżące

V_m – wydajność maszyn

Koszty zmienne proporcjonalne – koszty rosną w takim samym tempie jak wielkość produkcji

K_j = k/p = const

Koszty zmienne progresywnie – koszty rosną szybciej niż wierlkość produkcji.

K_j = k/p -> rośnie

Koszty zmienne degresywnie – koszty maleją szybciej niż wielkość produkcji.

K_j = k/p -> maleje

Większość kosztów zmiennych to koszty degresywne

2)warianty inwestycyjno – produkcyjne

Realizacja przez dłuższy okres czasu (np. budowanie hali, przedsiębiorstwa)

Różnicą między wariantem technologicznym a inwestycyjno – produkcyjnym jest zamrożenie nakładów inwestycyjnych.

Zamarzanie nakładów inwestycyjnych – zjawisko nieuniknione, wynika z fazy budowy inwestycji.

Póki nakłady inwestycyjne są w fazie budowy nie przyczyniają się do realizacji produkcji a więc i osiągania efektów ekonomicznych.

Nie osiąganie efektów ekonomicznych w trakcie realizacji inwestycji jest względną utratą tych nakładów.

Z = J x b x r

b-okres realizacji inwestycji (lata)

r-oprocentowanie nakładów

Nakłady inwestycyjne mogą być ponoszone wg schematów

Najgorszy z możliwych

Dla potrzeb rachunku ekonomicznego zakładamy że nakłady będą ponoszone wg schematu

Nakłady inwestycyjne z zamrożeniem

J = J + z = J + J x r x b/2 = J(1 + br/2)

z-strata związana z zamrożeniem

z = 1 + br/2

Wskaźnik efektywności ekonomicznej

E = [ J(r + s) + K_b)]/ P_e

P_e – wielkość produkcji

Ocena bezwzględna warunków w rachunku rocznym

1)ocena bezwzględna porównująca wskaźnik efektywności z oceną

P_max – wielkośc produkcji, na którą został zaprojektowany układ, wykorzystanie 100% możliwości układu

c-cena

P_gr – wiewlkość produkcji przy której koszty produkcji są równe cenie produktu

P_e – wielkość produkcji która jest w stanie wchłonąć rynek

E = [ J(r + s) + K_b)]/ P_e <=C

2)wskaźnik efektywności rynkowej

P x c = W

W-wartość produkcji

P – wielkość produkcji

c-cena

E = [ J(r + s) + K_b)]/ P_e <=1

3)obliczenie zysku

Z = W – J(r+s) – K_b >= 0

4)określenie granicznej wielkośći produkcji

W = J(r+s) + K_b

P_grc = J(r+c) + P_grK_bj

P_grc – P_grK_bj = J(r+s)

P_gr = [J(r+s)]/(c + K_bj)

K_bj – koszt bierzący wyprodukowania jednostki

5)określenie ceny

c = [J(r+s) + K_s]/P

6)określenie granicznych nakładów inwestycyjnych

W = J(r+s) + K_b

K_b/J = k – współczynnik relacji kosztów bierzących i nakładów inwestycyjnych

W = J(r+s) + Jk

J_gr = W/r + s + k

W_k = J/p = c/ r + s + k

Długookresowy rachunek dyskontowy i przykłady zastosowania

Rachunek dyskontowy to rachunek wieloletni, a jego zadaniem jest doprowadzenie do porównywalności pieniądza

Procent prosty – korzyści, które przyniesie fundusz zgromadzony w banku to odsetki, a odsetki o 100zł to stopa procentowa. Jeżeli odsetki od funduszu nie są oprocentowane tzn nie zwiększają kapitału początkowego to mówimy o procencie prostym.

Jeżeli odsetki od funduszu pracują w kolejnych okresach to mamy do czynienie z procentem składowym.