29. Rodzaje wskaźników gotówkowych
Wskaźniki wystarczalności gotówki (w. ogólnej wystarczalności gotówki, w. spłacalności długoterminowych zadłużeń, w. wypłaty dywidend, w. zakupów inwestycyjnych, w. spłacalności ogółu zadłużeń, w. udziału amortyzacji w przyroście gotówki)
Wskaźniki wydajności gotówki (w. wydajności gotówkowej sprzedaży, w. gotówki netto do zysku, w. wydajności gotówkowej)
28. Metody wyceny wartości przedsiębiorstwa i grupy kapitałowej
Majątkowe (m. wartości księgowej, skorygowanych aktywów netto, wartości likwidacyjnej, wartości odtworzeniowej)
Dochodowe (m. zdyskontowanych przepływów pieniężnych, m. zdyskontowanych zysków)
Rynkowe (m. mnożnikowa: np. metoda wskaźnika cena/zysk, cena/wartość księgowa, cena/sprzedaż, inne metody o podobnym charakterze)
Mieszane (obejmują wiele różnych metod wyceny o węższym zakresie stosowania, zaliczamy do nich metodę stuttgarską, berlińską, szwajcarską i inne)
27. Rodzaje instrumentów finansowych
Papiery wartościowe takie jak: akcje, obligacje, prawa poboru, prawa do akcji, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe
Instrumenty niebędące papierami wartościowymi, takie jak: tytuły uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania, instrumenty rynku pieniężnego, finansowe kontrakty terminowe oraz inne (takie jak: umowy forward dotyczące stóp procentowych, swapy akcyjne, swapy walutowe, swapy na stopy %), opcje (kupna lub sprzedaży instrumentów finansowych, opcje na stopy %, opcje walutowe), prawa majątkowe oraz pochodne instrumenty towarowe,
Maklerskie instrumenty finansowe (np. akcje, prawa poboru, prawa do akcji, obligacje itp.)
Instrumenty w alternatywnym systemie obrotu organizowanego przez firmę inwestycyjną
Tytuły uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania rozumiane jako papiery wartościowe lub niebędące papierami wartościowymi, reprezentujące prawa majątkowe przysługujące uczestnikom instytucji zbiorowego inwestowania
26. Dźwignia finansowa – dodatni efekt
Istota dźwigni finansowej wyraża się w finansowaniu działalności gospodarczej kapitałem obcym. Koszt pozyskiwania kapitału obcego stanowi koszt uzyskania przychodu w postaci odsetek. Odsetki te zmniejszają dochód do opodatkowania, przedsiębiorstwo korzysta z tzw. Tarczy podatkowej. Wysokość efektu dźwigni zależy od:
Wysokości kosztu kapitału obcego
Wysokości stopy podatku dochodowego
Jeżeli efektywność kapitału całkowitego jest wyższa od kosztu kapitału obcego, to oznacza dodatni efekt dźwigni finansowej. Jeżeli wykorzystanie kapitału obcego przyniesie wysoką efektywność (wyższą od kosztów jego pozyskania), wtedy zawsze będzie dodatni efekt.
25. Rodzaje instrumentów pochodnych i ich zastosowanie
Kontrakty forward- najczęściej miały zastosowanie do kupna-sprzedaży płodów rolnych (aby zabezpieczyć się przed ryzykiem niekorzystnej zmiany ceny)
Kontrakty futures – są standaryzowane i są przedmiotem obrotu na giełdzie, mogą służyć kupnie/sprzedaży surowców, płodów rolnych, metali szlachetnych, paliw a także instrumentów finansowych (walut, stóp %, indeksów, akcji, obligacji rządowych i innych)
Opcje – dają prawo nabywcy opcji do jej zrealizowania (kupna/sprzedaży instrumentu bazowego), sprzedawca opcji ma obowiązek jej zrealizowania
Swapy – służą wymianie przepływów gotówki między umawiającymi się stronami, są instrumentami zabezpieczającymi partnerów przed ryzykiem
24. Istota cen transferowych i metody ich obiektywizacji:
Ceny transferowe stosowane wewnątrz grup kapitałowych mogą być wykorzystywane jako narzędzia przepływu kapitałów między jednostkami powiązanymi. Ceny transferowe realizujące przepływy kapitałów mogą wpływać na wysokość dochodu i uszczuplać wysokość podatku dochodowego.
Aby właściwie oszacować ceny transferowe stosuje się następujące metody: porównywalnej ceny niekontrolowanej, ceny odsprzedaży, rozsądnej marży (koszt plus), metodę zysku transakcyjnego.
23. Narzędzia pomiaru efektywności inwestycji rzeczowych
Stopa zwrotu
Okres zwrotu (odwrotność stopy zwrotu)
ROE
NPV – zdyskontowane przepływy gotówkowe netto
IRR – wewnętrzna stopa zwrotu
MIRR – zmodyfikowana wewnętrzna stopa zwrotu, wykorzystywana w warunkach reinwestycji przepływów pienieżnych